انتخاب پکن به وسیلهی جمعی از هیئت نمایندگی کمیتهی بینالمللی المپیک « IOC» در روز جمعه در کوالالامپور در حالی انجام شد که در صندوقهای رأی انتخاب زیادی وجود نداشت.
اسلو، استکهلم، لیو و کراکوف از ترس هزینههای بالا، پشتیبانی ضعیف مردم و ملاحظات سیاسی، خود را از این رقابت بیرون کشیدند. در پایان، تنها پکن در چین کمونیست و آلماتی قزاقستان در میان داوطلبان برگزار کننده به چشم میخوردند.
«توماس باخ» رئیس کمیته بین المللی المپیک دربارهی این انتخاب گفت که پکن انتخابی مطمئن است و افزود: «ما می دانیم چین در عملی کردن وعدههای خود متعهد است.»
رژیم کمونیستی چین از حالا تعهدات زیادی دارد که باید تا سال۲۰۲۲ عملی کند. یکی ساخت خط راه آهنی با سرعت بالای ۹۰ مایل از پکن به ژنگجیاکو است. همچنین باید راهی برای تولید برف بیشتر برای بازیها پیدا کند؛ چرا که بارش برف شهرها کافی نخواهد بود.
البته مشکلات آلودگی هوای پکن نیز باید کنترل شود. در طول بازیهای تابستانی ۲۰۰۸، به دلیل آلودگی هوا کارخانهها بسته شدند و رفت و آمد بیش از یک میلیون خودرو در جادهها برای از بین بردن مه دود، ممنوع شد و نتیجه آن تنها دو روز آب و هوای «ناسالم» بود.
همچنین باید چهار نیروگاه با سوخت زغال سنگ تا سال ۲۰۱۶ تعطیل شود، اما هنوز ممکن است متقاعد کردن مردم پکن برای خاموش کردن سیستم گرمایشی در منزل و پوشیدن لباس بیشتر در خانه، کاری سخت باشد.
در المپیک سال ۲۰۰۸ در حالی که در ورزشگاه جشن المپیک برگزار بود، بسیاری از مردم در خیابانها اعتراض و مخالفت خود را برای برگزاری آن نشان میدادند. به همین دلیل این المپیک نیز ممکن است از سوی مردم حمایت نشود.
رژیم چین به احتمال زیاد برای تأمین مالی هزینههای این المپیک مجبور خواهد شد از بودجهی ۳.۹ میلیارد دلاری فراتر رود. بودجهای که حتی هزینههای ساخت راه آهنی با سرعت بالا را شامل نمیشود. بنابراین نمیتوان انتظار داشت این میزبانی از لحاظ اقتصادی برای چین سودآوری داشته باشد.
با توجه به «China Daily»، رسانهی دولتی چین بازیهای تابستان ۲۰۰۸ هزینهای بالغ بر۴۰ میلیارد دلار دربر داشته است، در حالی که درآمد حاصل از فروش حق پخش، سوغاتی و بلیط، و حمایت (اسپانسرها) تنها ۳.۳ میلیارد دلار از آن را به این کشور بازگرداند.
با وجود تمام این اوصاف حزب کمونیست چین تمام این هزینهها را برای پرهیبت نشان دادن خود و ساختن تصویری قدرتمند تقبل میکند.
ساخت سدها، فرودگاهها، بنادر، برجهای بلند و طولانیترین پل جهان برخی از پروژههای عظیم چین در سالهای اخیر است. به گزارش خبرگزاری شین هوا، بدهی ملی چین در سال ۲۰۱۴ به ۲۷.۷ تریلیون دلار رسیده، این در حالی است که تولید ناخالص داخلی چین در سال ۲۰۱۴ در حدود ۱۰.۲ تریلیون دلار بوده است.
پاسخ بدهید