آنچه از موزه‌های واتیکان باید بدانید

موزه‌های واتیکان (Vatican Museums) برای اولین بار توسط پاپ جولیوس دوم در اوایل قرن شانزدهم میلادی تاسیس شد و توسط پاپ‌های پس از وی نیز بزرگتر شدند و امروزه به عنوان یکی از بزرگترین مجموعه‌های هنری جهان شناخته می‌شوند. در ادامه همراه با ما باشید.

این موزه‌ها در امتداد ۴ مایلی از سالن‌ها و راهروهای مختلف خود، آثار متنوعی از مومیایی‌های مصری و برنزها اتروسکی تا مجسمه‌های باستانی و نقاشی‌های قدیمی و مدرن را در معرض نمایش قرار داده است. از جمله بخش‌های برجسته آن نیز می‌توان به مجموعه مجسمه‌های کلاسیک موزه پیو کلمنتینو، اتاق نقاشی شده توسط رافائل و کلیسای سیستین نقاشی شده توسط مایکل آنجلو اشاره کرد.

این موزه‌ها درون سالن‌ها و گالری‌های مجلل و تزیین‌شده کاخ حواری واتیکان (Palazzo Apostolico Vaticano) قرار گرفته‌اند. این مجموعه وسیع حدود ۱۴ جریب وسعت دارد و شامل دو کاخ یعنی کاخ اصلی واتیکان و کاخ قرن پانزدهمی بلورده (Palazzetto di Belvedere) و همچنین دو گالری طولانی به هم پیوسته است.

در داخل آن نیز سه حیاط به چشم می‌خورد که شامل حیاط پیگنا (Cortile della Pigna)، حیاط بیبلیوتکا (Cortile della Biblioteca) در سمت جنوب و حیاط بلورده (Cortile del Belvedere) اشاره کرد. در ادامه با بخش‌های مختلف موزه‌های واتیکان آشنا خواهید شد.

موزه چیارامونتی و براچیو نوآوو

موزه چیارامونتی (Museo Chiaramonti) در واقع راهرویی طولانی است که از سمت شرقی کاخ بلورده می‌گذرد. در کنار دیواره‌های این راهرو نیز هزاران مجسمه و نیم تنه دیده می‌شوند که شامل خدایان جاودانه، بچه‌های بازیگوش و پدرسالارهای رومی است. در انتهای راهرو و در سمت راست نیز بخش براچیو نوآوو (Braccio Nuovo) قرار دارد که در آن، مجسمه مشهور نیل دیده می‌شود و به عنوان یک خدای درازکشیده به تصویر کشیده شده که توسط ۱۶ نوزاد پوشیده شده است.

موزه مصر

موزه مصر که به عنوان موزه گرگوریانو ایگیزیو (Museo Gregoriano Egizio) نیز شناخته می‌شود، توسط گرگوری شانزدهم در سال ۱۸۳۹ میلادی تاسیس شده و در آن، آثاری از مصر در دوران رومی‌ها به نمایش گذاشته شده است. از جمله این آثار نیز می‌توان به مجسمه تکه‌تکه شده رامسس دوم بر تختش، تابوت‌های نقاشی‌شده متعلق به ۱۰۰۰ سال قبل میلاد و یک مومیایی وحشتناک اشاره کرد.

موزه گرگوریانو اتروسکو

در بالای پلکان قرن هجدهمی سیمونتی، موزه گرگوریانو اتروسکو (Museo Gregoriano Etrusco) دیده می‌شود که در آن، آثار کشف شده در مقبره‌های اتروسکی در شمال لاتزیو و همچنین مجموعه‌ای عالی از گلدان‌ها و آثار باستانی رومی به نمایش گذاشته شده‌اند. یکی از برجسته‌ترین این آثار نیز مجسمه برنزی سیاهی به نام Marte di Todi است که یک جنگجو را نشان می‌دهد و متعلق به اواخر قرن پنجم پیش از میلاد است.

موزه پیو کلمنیتنو

موزه پیو کلمنتینو (Museo Pio-Clementino) برخی از بهترین مجسمه‌های کلاسیک موزه‌های واتیکان را در خودش جای داده است که شامل مجسمه آپولو بلورده (Apollo Belvedere) و مجسمه لائوکون (Laocoön) متعلق به قرن اول می‌شود و هر دو در حیاط هشت ضلعی (Octagonal Courtyard) قرار گرفته‌اند.

به هنگام ورود به داخل این حیاط نیز در سمت چپ شما، مجسمه آپولو بلورده دیده می‌شود که متعلق به قرن دوم میلادی است و بر اساس مجسمه‌ای یونانی از قرن چهارم پیش از میلاد ساخته شده است. این مجسمه نمایانگر خدای خورشید آپولو است و به عنوان یکی از بهترین شاهکارهای مجسمه‌سازی کلاسیک محسوب می‌شود. مجسمه لائوکون نیز در همان نزدیکی کشیشی اهل تروآ را و دو پسرش را نشان می‌دهد که در حال درگیری با دو مار دریایی هستند.

گالری پیناکوتیکا

گالری پیناکوتیکا (Pinacoteca) از جمله بخش‌های موزه واتیکان به شمار می‌رود که کمتر مورد توجه بازدیدکننده‌ها قرار می‌گیرد اما سرشار از آثار زیبا و تماشایی است. در این گالری تصویری، آخرین اثر هنری رافائل به نام Transfiguration متعلق به سال ۱۵۲۰ قرار دارد و علاوه بر آن نیز نقاشی‌هایی از گیوتو، فرا آنجلیکو، فلیپو لیپی، پروگینو، تیتیان، جیووانی بلینی، گویدو رنی، لئوناردو داوینچی و تعدادی دیگر نیز دیده می‌شوند.

کلیسای سیستین

کلیسای سیستین (Sistine Chapel) دو تا از مشهورترین آثار هنری جهان را در خودش جای داده است که شامل نقاشی‌های دیواری و سقفی مایکل آنجلو متعلق به سال‌های ۱۵۰۸ تا ۱۵۱۲ و نقاشی داوری نهایی (Last Judgment) متعلق به سال‌های ۱۵۳۶ تا ۱۵۴۱ میلادی می‌شود.

به هنگام ورود به داخل کلیسای سیستین از سمت دیوار شرقی، شما نمایی بسیار زیبا و تماشایی از نقاشی‌های سقف این کلیسا را شاهد خواهید بود که حدود ۸۶۱۱ فوت مساحت دارند. این نقاشی‎‌ها تصاویری از شخصیت‌هایی از کتاب انجیل و همچنین داستان‌های آن را به نمایش در آورده است.

اتاق‌های رافائل

یکی دیگر از بخش‌های موزه‌های واتیکان، اتاق‌های رافائل (Raphael Rooms) نام دارد که چهار اتاق نقاشی شده هستند و در حال حاضر نیز تحت بازسازی قرار گرفته‌اند و قبلا نیز بخشی از آپارتمان‌های خصوصی پاپ جولیوس دوم بودند. خود رافائل این نقاشی‌ها را بر روی دیوارهای این اتاق‌ها ترسیم کرده است.

گالری نقشه

در طبقه فوقانی این ساختمان، سه گالری وجود دارند که یکی از آن‌ها به عنوان گالری نقشه (Map Gallery) شناخته می‌شود. این گالری در درازای راهرویی به طول ۳۹۴ فوت قرار گرفته و در آن نقشه‌هایی توپوگرافی قرن شانزدهمی از ایتالیا آویزان شده‌اند.