1
عمارت اصلی مجموعه «دوموس آریا»(Domus Aurea) یا «خانه طلایی» که زمانی دارای یک دریاچه مصنوعی بود که در حال حاضر کولوسئوم جای آن را گرفته است، در سال ۲۰۰۵ به دلیل احتیاج به بازسازی و تعمیر فوری بسته شد اما حالا بازدیدکنندگان می‌توانند با به سر گذاشتن کلاه ایمنی و همراهی یک باستان شناس به یازدید این بنای تاریخی ۲۰۰۰ ساله بپردازند.
مراقبت از آثار هنری و معماری رو به زوال چندین هزار ساله یکی از مشکلات همیشگی ایتالیا بوده است. حفاظت از «دوموس آریا» یکی از دشوارترین مشکلات ایتالیاست زیرا یکی از امپراتوران بعدی رم، «تراژان» آن را با خرده سنگ پر کرد و حمام‌های خود را بر روی آن ساخت. در سال ۲۰۰۵ وزیر فرهنگ ایتالیا اعلام کرد که آب به داخل اتاق‌های زیر زمینی این مجموعه نفوذ کرده و احتمال ریزش آن بر سر بازدیدکنندگان این مجموعه که روزانه به ۱۰۰۰ نفر می‌رسیدند وجود دارد.
مراقبت از آثار هنری و معماری رو به زوال چندین هزار ساله یکی از مشکلات همیشگی ایتالیا بوده است. حفاظت از «دوموس آریا» یکی از دشوارترین مشکلات ایتالیاست زیرا یکی از امپراتوران بعدی رم، «تراژان» آن را با خرده سنگ پر کرد و حمام‌های خود را بر روی آن ساخت. در سال ۲۰۰۵ وزیر فرهنگ ایتالیا اعلام کرد که آب به داخل اتاق‌های زیر زمینی این مجموعه نفوذ کرده و احتمال ریزش آن بر سر بازدیدکنندگان این مجموعه که روزانه به ۱۰۰۰ نفر می‌رسیدند وجود دارد.
دولت ایتالیا از سال ۲۰۰۶ که پروژه بازسازی این بنای یادبود مدفون شده شروع شد، ۱۸ میلیون یورو(۲۲٫۷۹ میلیون دلار) خرج آن کرده است و به همین دلیل، تصمیم برای بازگشایی دوباره آن در روزهای آخر هفته و زمانی که کارگران مشغول کار نیستند، گرفته شده است.
گفته می‌شود که در دوموس آریا یا خانه طلایی که به دلیل وجود برگ‌های طلایی که دیوارهایش را می‌پوشانید به این نام خوانده می‌شد، مجسمه‌ای ۳۶٫۶ متری از نرون وجود داشته است. این مجموعه در قرن پانزدهم کشف شد و نقاشانی چون رافائل و میکل آنجلو خود را با طناب به داخل آن می‌رساندند تا نقاشی‌های دیواری این بنا را مطالعه کنند.
پریا پورمند
