شاید تبدیل این ایده به واقعیت از نظر مالی و حتی سرعت و آلودگی صوتی اصلا برای این مهندس کامپیوتر به صرفه نبوده باشد، اما نتیجه حاصله از اختراعش واقعا حیرت انگیز است.
هنگامی که گریگ این ماشین تحریر را خرید، امیدوار بود بتواند راهی برای کنترل مستقیم دکمه‌های آن توسط کامپیوتر پیدا کند. اما پس از اندکی بررسی دریافت که این کار کاملا ناممکن است، زیرا کلیدهای ماشین تحریر اصلا الکترونیکی نیستند و در عوض با یک سیستم پیچیده مکانیکی عمل می‌کنند. لذا پروژه جناب مهندس برای دو سال به حاشیه رانده و فراموش شد. اما در بهار امسال دوباره جرقه‌های تازه‌ای در ذهن گریگ زده شد. آن هم زمانی بود که دوستش به وی پیشنهاد کرد که از آهنرباهای مغناطیسی کوچکی برای فشردن و کنترل هر کلید ماشین تحریر استفاده کند. این آهنرباها اصطلاحا بوبین خوانده می‌شوند.
ساعتها زمان صرف طراحی این سیستم، سیم‌کشی و رفع ایراد آن شد. تا اینکه گریگ موفق شد یک سیستم دست‌ساز سیم‌پیچ ویژه آهنربای مغناطیسی را روی تک‌تک کلیدهای ماشین تحریر سوار کند. این مجموعه مکانیکی برقی دستورات اجرایی خود را از یک کیت میکروکنترلر با نام Arduino Uno دریافت می‌کند. اطلاعات مرتبط با چاپ توسط یک اپلیکیشن اختصاصی مستقیما از مک‌بوک برای این کیت ترجمه می‌شوند و دستورات چاپ صادر می‌گردد.
البته این مخترع خوش‌ذوق به همین میزان ابداع قانع نشد و تصمیم گرفت با اندکی تغییر، سمفونی جذاب ماشین تحریر (Typewriter Symphony) اثر لروی اندرسون را هم توسط ابزار ابداعیش بنوازد! اندرسون در این قطعه هنری، بخشی از کار را ویژه اجرا با ماشین تحریر نت نویسی کرده است. خب، برای اولین بار این قطعه هنری به صورت خودکار توسط ماشین تحریر به اجرا در آمده است.
هنگامی که گریگ این ماشین تحریر را خرید، امیدوار بود بتواند راهی برای کنترل مستقیم دکمه‌های آن توسط کامپیوتر پیدا کند. اما پس از اندکی بررسی دریافت که این کار کاملا ناممکن است، زیرا کلیدهای ماشین تحریر اصلا الکترونیکی نیستند و در عوض با یک سیستم پیچیده مکانیکی عمل می‌کنند. لذا پروژه جناب مهندس برای دو سال به حاشیه رانده و فراموش شد. اما در بهار امسال دوباره جرقه‌های تازه‌ای در ذهن گریگ زده شد. آن هم زمانی بود که دوستش به وی پیشنهاد کرد که از آهنرباهای مغناطیسی کوچکی برای فشردن و کنترل هر کلید ماشین تحریر استفاده کند. این آهنرباها اصطلاحا بوبین خوانده می‌شوند.
ساعتها زمان صرف طراحی این سیستم، سیم‌کشی و رفع ایراد آن شد. تا اینکه گریگ موفق شد یک سیستم دست‌ساز سیم‌پیچ ویژه آهنربای مغناطیسی را روی تک‌تک کلیدهای ماشین تحریر سوار کند. این مجموعه مکانیکی برقی دستورات اجرایی خود را از یک کیت میکروکنترلر با نام Arduino Uno دریافت می‌کند. اطلاعات مرتبط با چاپ توسط یک اپلیکیشن اختصاصی مستقیما از مک‌بوک برای این کیت ترجمه می‌شوند و دستورات چاپ صادر می‌گردد.
البته این مخترع خوش‌ذوق به همین میزان ابداع قانع نشد و تصمیم گرفت با اندکی تغییر، سمفونی جذاب ماشین تحریر (Typewriter Symphony) اثر لروی اندرسون را هم توسط ابزار ابداعیش بنوازد! اندرسون در این قطعه هنری، بخشی از کار را ویژه اجرا با ماشین تحریر نت نویسی کرده است. خب، برای اولین بار این قطعه هنری به صورت خودکار توسط ماشین تحریر به اجرا در آمده است.
دیدن ایده‌های اینچنینی برای استفاده دوباره از تکنولوژی‌های قدرتمند فراموش شده واقعا جذاب و دوست داشتنی است. اگر شما هم به دنبال اجرای این پروژه روی ماشین تحریر خودتان هستید، می‌توانید اطلاعات بیشتر را در وبسایت شخصی گریگ بیابید. ما هم منتظر نتیجه کارتان و همچنین دیگر ایده‌های خلاقانه و دیوانه‌وارتان هستیم.
پاسخ بدهید