راهنمایی ساده برای نوردهی صحیح؛ بر سایه روشن ها تسلط یابید

در ادامه نکاتی هم در مورد تنظیمات فاصله یابی صحیح بیان خواهیم کرد.

۱) فاصله‌یابی Evaluative

اگر عجله دارید و زمان کافی برای سرو کله زدن با نوردهی در اختیار ندارید ، می توانید از روش فاصله یابی Evaluative استفاده نمایید.

این حالت از فاصله یابی مرکزی بسیار منعطف تر است اما هنوز هم نمی تواند تمامی انتظارات شما را برآورده کند. در شرایطی که نور به شدت تغییر می کند ، باز هم نیاز خواهید داشت تا Exposure Compensation را به طور دستی تنظیم کنید.

۲) AE Lock

اگر از حالت های Partial یا Centre-Weighted استفاده می کنید اما سوژه در مرکز قاب قرار ندارد می توانید از عملکرد AE Lock کمک بگیرید. این تکنیک بسیار ساده و موثر است. ترکیب بندی عکس را به نحوی تغییر دهید که سوژه در مرکز قاب قرار بگیرد ، کلید AE Lock را پایین نگهدارید ، عکس تان را دوباره ترکیب بندی کنید و دکمه شاتر را فشار دهید.

۳) Exposure Compensation

برای اینکه عکس ها را تیره تر را روشن تر کنید ، باید قابلیت Exposure Compensation را که در دوربین های DSLR شرکت Canon وجود دارد ، بهتر بشناسید. می توان انرا به سادگی با استفاده از کلیدهای Av+/- در دوربین ۴۰۰D تغییر داد و بدون در افتادن با تنظیمات پیچیده دوربین ، نوردهی عکس را بهبود بخشید. با کمی تمرین به راحتی نحوه استفاده از آن را فرا خواهید گرفت. نتیجه را در هیستوگرام (نمودار نوردهی ) در صفحه نمایش پشت دوربین بررسی کنید(نکته چهاردهم).

۴) Centre-Weighted

فاصله یابی Centre-Weighted برای کنترل بهتر نوردهی عکس بسیار مفید واقع می شود. ناحیه

مرکزی این بار هم در فوکوس قرار می گیرد اما با فاصله یابی Partial کمی متفاوت است . اگر سوژه اصلی شما در نزدیکی های مرکز قاب باشد این حالت مفید خواهد بود.

۵) استفاده از هیستوگرام

نوردهی بیش از اندازه: هیستوگرام به سمت راست تمایل پیدا کرده است که نشان دهنده از دست رفتن جزئیات در نواحی روشن عکس است.

هیستوگرام دوربین SLR شما روش بسیار خوبی برای بررسی میزان نوردهی عکس و بازخورد آنی از آن در اختیار شما قرار میدهد. در حالیکه می توانید از LCD دوربین هم برای بدست آوردن دیدی کلی در مورد عکس استفاده کنید ، اما با استفاده از آن نمی توانید صحت ۱۰۰% نوردهی را بسنجید.

در ضمن این صفحه نمایش نسبتا کوچک است و می تواند در شرایط پرنور به سختی دیده شود. با استفاده از کلید Info می توانید حالت نمایش histogram را انتخاب کنید.

نوردهی خوب: گستره کلی خوبی از تون های تیره و روشن وجود دارد. هیستوگرام به شکلی متعادل به نمایش در آمده است.

نوردهی کم: هیستوگرام عکس های خیلی تیره به سمت چپ تمایل پیدا می کند. و نشاندهنده از دست رفتن جزئیات در نواحی تیره تر عکس است.

۶) استفاده از AEB

کاهش یک واحدی

یک روش عالی برای اینکه از نوردهی خوب عکس اطمینان یابید این است که با تنظیماتی متفاوت از یک صحنه به عکاسی بپردازید و در نهایت بهترین عکس را از میان آنها انتخاب کنید. می توانید با استفاده از عملکرد AEB یا (Auto Exposure bracketing) در دوربین های D-SLR شرکت Canon به طور خودکار از چندین تنظیمات نوردهی متفاوت استفاده کنید.

بدون تغییر

افزایش یک واحدی

۷) بهره گرفتن از ISO

با تنظیم ISO می توانید حساسیت سنسور دوربین Canon را تغییر دهید. با افزایش این عدد میزان حساسیت سنسور به نور هم افزایش می یابد (مقدار ISO در دوربین های canon محدوده ای از عدد ۱۰۰ تا ۳۲۰۰ را شامل می شود).

افزایش میزان ISO در شرایطی که نور در حد کافی فراهم نیست و نمی خواهید از فلاش استفاده کنید ، بسیار موثر خواهد بود. اما نقطه منفی استفاده از آن ، افزایش سطح نویز در عکس های ثبت شده است.

۸) عمق بخشیدن به نواحی روشن

اگر زمان کافی برای بررسی هیستوگرام ندارید ، می توانید از highlight Warning استفاده کنید. ناحیه های بسیار روشن عکس ، در صورتی که بیش از حد نوردهی شوند ، شروع به چشمک زدن خواهند کرد.

۹) Partial Mode یا (spot)

فاصله یابی دیگری که در مورد آن در اینجا بحث خواهیم کرد ، فاصله یابی ناحیه ای یا Partial است. با استفاده از این حالت،دوربین از ناحیه ی خاصی از عکس شروع به خواندن نوردهی می کند و کنترل خوبی را در مورد نوردهی عکس برای شما مهیا خواهد نمود. در در این تصویر ، نوری که از پس زمینه و پشت صخره ها می تابد ، باعث شده است که پیش زمینه کمی تیره شود.

با تغییر حالت فاصله یابی از Evaluative به partial می توانیم نوردهی صخره های پیش زمینه را در نظر بگیریم . جزئیات را همچنان حفظ کنیم. حالت Partial در مواقعی که حالت نورها دو حالت فاصله یابی دیگر را با مشکل مواجه می کنند ، انتخاب بسیار خوبی خواهد بود.