این روبات که حدود دوهزارم یک اونس وزن و سهچهارم اینچ قد دارد، میتواند قدرت و دقت فوقالعادهای را به نمایش بگذارد. یکی از محققان برجسته این تحقیق به نام Kyu Jin Cho میگوید: «به منظور دستیابی به فرآیند پریدن، سطح آب بایستی در سرعتی مناسب و در زمان کافی تا عمق مشخصی فشرده شود. حشره آبپیما میتواند تمام این کارها را بدون هیچ وقفهای انجام دهد».
Robert Wood، استاد دانشگاه هاروارد که مؤسس آزمایشگاه میکرو روباتهای دانشگاه هاروارد و مسئول تعدادی از این نوآوریهای باورنکردنی علمی بوده است، افزود: «اگر حداکثر نیرو را به سرعت ممکن به آب وارد کنید، اعضای بدن از سطح آب عبور میکند و شما به هیچ جایی نخواهید رسید»؛ اما این تیم این مشکل را بدینصورت حل کرد که این روبات کوچک دارای تماس پایی روی آب در حداکثر مدت در حین فرآیند پرش است. این همان اصلی است که به حشره آبپیما و حشرات مشابه دیگر اجازه پرواز کردن، شناور شدن، شنا کردن یا پرش در آب را میدهد، با وجود این که اندازه کوچک و منابع قدرت محدودی دارند.
البته این تنها یک پروژه علمی سرگرمکننده نیست، بلکه علاوه بر توسعه فرم جدید نقل و انتقالات روباتیک و ارائه بینشهای جدید در مکانیک طبیعی حرکت بر روی آب، دانشمندان معتقدند این روباتها ممکن است در عملیات جستجو نیز مورد استفاده قرار گیرند. ساخت این حشرات کوچک مصنوعی که میتوانند روی آب نیز همانند روی زمین بپرند، نسبتاً کار آسانی است. این روباتها را میتوان در صورت نیاز برای ایجاد ارتشی مختص مأموریتهای خاص به تعداد زیاد تولید کرد.
در نهایت شاید موجودات بعدی که علم اجازه راه رفتن بر روی آب را به آنها خواهد داد، انسانها باشند.