« جاده باریک به عمیق شمال» ششمین رمان ریچارد فلانگان است که توسط بسیاری یکی از بهترین نویسندگان استرالیا شمرده می‌شود و نوشتن آن ۱۲ سال طول کشیده است. این کتاب داستان جراحی به نام دوریگو ایوانز که مشغول به کار در کمپ ژاپنی زندانیان جنگی که در راه آهن تایلند-برمه واقع شده، را بازگو می‌کند. فایننشال تایمز این کتاب را«کتابی که به زیبایی پرداخت شده، بدون ذره‌ای ملودرام است و چیزی کمتر از یک شاهکار ندارد" توصیف می‌کند. این کتاب به نام کتاب مشهور شاعر هایکو نویس «باشو» نام گذاری شده است. پدر فلانگان که روزی که او این کتاب را تمام کرد درگذشته است، یکی از بازماندگان «کمپ راه آهن مرگبار برمه» بود.
ریچارد فلانگان توسط سرپرست داوران «AC Grayling» در مراسم شامی که در گایدهال لندن برگزار شد، به عنوان برنده این جایزه معرفی گردید. فلانگان به همراه تندیس این مسابقه، چکی به مبلغ ۵۰۰۰۰ پوند نیز از طرف «امانوئل رومن»، مدیر شرکت «Man Group» که اسپانسری جایزه من بوکر را از سال ۲۰۰۲ به عهده گرفته است، دریافت کرد.
جایزه ادبی مَن بوکر، که به نام جایزه بوکر هم شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین جوایز ادبی دنیاست که هر سال به بهترین رمان جدید انگلیسی‌زبان که نوشته شهروندان کشورهای هم‌سود بریتانیا، جمهوری ایرلند یا زیمباوه، باشد، اعطا می‌شود. نام برنده این جایزه به طور وسیعی در مطبوعات آورده می‌شود و بنابراین بردن جایزه بوکر تاثیر فراوانی در فروش کتاب می‌گذارد.
پریا پورمند
