در شمال غربی کشور چین منطقه بسیار وسیعی با حکومت مستقل و خودمختار به نام شین جیانگ اویغور وجود دارد که محل سکونت ۲۲ میلیون نفر است.
وسعت شین جیانگ (سین کیانگ هم خوانده می‌شود) تقریباً نصف هندوستان بوده و با افغانستان، قزاقستان، مغولستان، روسیه و تاجیکستان هم‌مرز است. این منطقه خانه ۱۰ میلیون اویغور است که حدود نیمی از ۲۲ میلیون مسلمان چین را در بر می‌گیرد.
شین جیانگ که منابع غنی دارد مرکز تظاهرات پراکنده همراه با خشونت است زیرا حزب کمونیست چین توسعه، اسکان مجدد و غیررسمی قوم هان و تحمیل محدودیت‌های فرهنگی و مذهبی بر روی گروه قومی اویغور را ترویج می‌کند. تنش‌ها در شین جیانگ دوباره رو به شکل‌گیری است زیرا دولت دوباره نیروهای امنیتی را آماده کرده است و هشدار حملات تروریستی می‌دهد دولت ادعا می‌کند که منطقه شین جیانگ به عنوان یک بخش الزامی در اقدام جدید چین با نام One Belt, One Road (یا نام اختصاری OBOR) به شمار می‌رود که چین را به آسیا، خاورمیانه و مناطق دیگر پیوند می‌دهد.
جنبش استقلال‌خواهی همچنان در اویغور ادامه دارد و تا کنون اویغورها بارها تلاش برای استقلال از چین کرده‌اند که بی‌نتیجه مانده است. دولت چین مکرراً سعی کرده استقلال‌طلبان اویغور را تروریست بخواند.
در ادامه می‌توانید گوشه‌هایی از زندگی قوم اویغور شین جیانگ را مشاهده کنید.
