با اینکه هربریش خودش سیگار نمی‌کشد اما همیشه دود سیگار برایش جذابیت بسیاری داشته است زیرا این دودها پس از ایجاد اشکال جالب در هوا، بسیار سریع و در صدم‌ثانیه پراکنده و محو می‌شوند. همین سرعت دود باعث شده است تا هربریش به فکر عکاسی از آنها بیفتد.
از زمان تشخیص شکل دود و فشار شاتر دوربین و ثبت عکس، فقط چند میلی‌ثانیه زمان هست و عکاس باید در همین فرصت بسیار کم، صحنه موردنظرش را ثبت کند. به همین منظور، هربریش برای پروژه عکاسی خود از فلاشی با سرعت ۱/۱۰,۰۰۰ استفاده کرده است. او در عرض سه ماه، بیش از یکصدهزار عکس دیجیتال برداشته است.
فقط ۲۰ تا از این ۱۰۰ هزار عکس قابل استفاده بودند زیرا یا شاتر دیرتر از موعد عکس را ثبت کرده است تا دود دیگر در هوا پیچ‌وتاب نمی‌خورده است. این عکس‌های به ظاهر ساده، زمان، دقت و سرعت بسیار زیادی نیاز داشته‌اند و هربریش با حوصله تمام، این آلبوم را گردآوری کرده است.
برای عکس گرفتن از این دود سیگار، او در استودیوی خود، در یک اتاقک تاریک با زمینه مشکی، سیگارهای روشن را روی سه‌پایه قرار می‌داده است. از برادرش می‌خواسته تا فلاش پرسرعت را در دست بگیرد و خودش با دوربین روی دود فوکوس می‌کرده است. محدوده دودها از ۲۵ سانتی‌متر فراتر نمی‌رود.
او برای انجام این پروژه روزانه ۱۵ تا ۲۰ سیگار را روشن می‌کرده است و مجموعا ۶۰۰ نخ سیگار را سوزانده است.
فروغ بیداری
