این لنزها از طریق به‌کارگیری یک تلسکوپ منعکس‌کننده بسیار کوچک روی لنزهای چشمی با ضخامت ۱٫۵۵ میلی‌متر عمل می‌کنند. آینه‌های کوچکی که داخل این لنزها قرار داده شده‌اند، نور را قبل از این که وارد چشم شود، جذب کرده و آن را در اطراف پخش می‌کنند. بدین طریق سایز اشیاء گسترش یافته و دید شما تا ۲٫۸ برابر بزرگ می‌شود.
شاید این لنزها را از دو سال پیش بشناسید. یک پروژه با سرمایه‌گذاری DARPA یا سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی آمریکا، زمانی که نمونه‌های اولیه خود را در سال ۲۰۱۳ در اینترنت معرفی کرد، سروصدای زیادی به پا شد. با این حال علی‌رغم جذابیتی که نمونه‌های اولیه این شرکت داشتند، هنوز برای استفاده در جهان واقعی آماده نبودند.
اولین نسل این لنزها برای افرادی طراحی شد که به دژنراسیون ماکولا مبتلا بودند. در این بیماری، ماکولا یا لکه زرد تخریب می‌شود. ماکولا قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم و واضح است که برای کارهای دقیق مثل خواندن و رانندگی لازم است. در نتیجه قابلیت بزرگ‌نمایی همواره وجود داشته است. تنها روش برای غیرفعال کردن دید عقابی، حذف لنزها از تخم چشم بود که روش ایده‌آلی محسوب نمی‌شد. علاوه بر این، نمونه‌های اولیه از پلیمر سخت و مقاوم به گاز ساخته شده بودند. در نتیجه اصلاً نمی‌توانستند هوا بکشند و استفاده از آن‌ها برای مدت طولانی دشوار بود.
اما حالا پس از دو سال تحقیق و بررسی، محققان به میزان زیادی این مشکلات را رفع کرده‌اند. برای دستیابی به نفوذپذیری اکسیژن، محققان یک سری کانال‌های کوچک هوا در لنزها ایجاد کردند که به اکسیژن اجازه می‌دهد به سطح چشم برسد. این باعث می‌شود که استفاده از این لنزها راحت باشد، چشم کمتر خسته شود و در زندگی روزمره بیشتر کاربرد داشته باشد.
هنوز زمان ارائه این لنزها در بازار اعلام نشده است.
