یک سری واقعیت معتبر در صنعت مواد غذایی وجود دارد که به شما کمک می‌کند مواد غذایی حاوی GMO را شناسایی کنید. همچنین یک سری باور غلط نیز در این رابطه وجود دارد.
۱. تمام محتویات ذرت، سویا، تخم پنبه و کانولای غیرطبیعی را GMO در نظر بگیرید. در آمریکا و احتمالاً بسیاری کشورهای دیگر این گیاهان با استفاده از دانه‌هایی تولید می‌شوند که از طریق مهندسی ژنتیک به دست آمده‌اند. در کل اگر این محصولات در راهروی مرکزی فروشگاه و جایی است که محصولات فرآوری شده نگه‌داری می‌شود، حتماً یک یا دو GMO دارد. اگر به چیزی نیاز دارید که از ذرت یا سویا درست شده است، به دنبال محصولات ارگانیک باشید.
۲. از شیرین‌کننده‌های مصنوعی خودداری کنید. اسپرتیم یا همان شیرین‌کننده مصنوعی با استفاده از زنجیره‌های باکتری از E.coli به دست می‌آید که از طریق مهندسی ژنتیک به وجود آمده است. علاوه بر این، اسپرتیم دارای یک سری عوارض جانبی است.
۳. مواد GMO نامرئی را بشناسید. خواندن لیست مواد اولیه یا محتویات یک ماده غذایی دشوار است و برخی از این مواد اولیه که به نظر خارجی می‌رسند، از همان GMOها به دست آمده‌اند. یک سری از این محصولات شامل آب پنیر، صمغ زنتان، نمک اسید گلوتامیک، پروتئین سبزی هیدرولیز شده، اسید لاکتیک، سلولز، اسید سیتریک، maltodextrin و diglycerides است.
۴. از محصولات لبنی ارگانیک و معتبر استفاده کنید. محصولات لبنی رایج از حیواناتی به دست می‌آیند که با rBGH، نوعی هورمون که حاوی GMO است، بزرگ شده‌اند. خوشبختانه محصولات لبنی ارگانیک و بدون rBGH هم وجود دارند.
۵. به برچسب‌ها و کدهای تعیین قیمت روی میوه‌ها اعتماد نکنید. بیشتر افراد باور دارند که این کدهای کوچک روی محصولات به شناسایی میوه‌ها و سبزی‌های GMO کمک می‌کنند. با این حال، با این که بسیاری از افراد در آمریکا معتقدند کدهای ۵ رقمی که با ۸ شروع می‌شوند، نشان‌دهنده GMO هستند، چنین چیزی کاملاً اختیاری است و تولید‌کننده‌ها چنین کاری انجام نمی‌دهند. با این حال کدهایی که با ۹ شروع می‌شوند، نشان‌دهنده ارگانیک و طبیعی بودن محصول است.
پاسخ بدهید