آب حاوی شکر یا پروتئین نیست؛ در نتیجه میکروب‌ها نمی‌توانند از آب تغذیه کرده و آن را فاسد کنند.
با این حال خواص شیمیایی آب نیز تغییر می‌کند. زمانی که آب در معرض هوا قرار بگیرد، گاز دی‌اکسید کربن جذب می‌کند. بخش کوچکی از این دی‌اکسید کربن، کمتر از ۰٫۱ درصد، به اسیدکربنیک تبدیل می‌شود.
بخشی از اسیدکربنیک حاصل به بیکربنات و کربنات تبدیل شده و درجه اسیدی (pH) آب را پایین می‌آورد. در نتیجه آب کمی اسیدی می‌شود. به همین دلیل زمانی که آب را شب بیرون می‌گذارید، مزه آن در صبح تغییر می‌کند.
با این حال، این بدین معنی نیست که آب سالم نیست و نباید آن را مصرف کرد. آنچه باعث بروز مشکل می‌شود، قرار گرفتن آب در معرض باکتری‌ها است. زمانی که یک لیوان آب را چند ساعت بیرون می‌گذارید، احتمال ورود باکتری‌ها به داخل آن بیشتر می‌شود.
بیشتر آب‌های معدنی و لوله‌کشی دارای کلر هستند که ۲ الی ۳ روز از رشد باکتری‌ها جلوگیری می‌کند. در نتیجه جای نگرانی نیست. پس از این مدت، باکتری به سرعت تکثیر می‌شود.
گرد‌وغبار خانه نیز می‌تواند مزه آب را تغییر دهد. در نتیجه بهتر است اگر لیوان آبی را چند ساعت بیرون گذاشته‌اید، آب آن را دور ریخته و لیوان خود را مجدداً با آب تازه پر کنید.
حال این سؤال پیش می‌آید که آیا بطری‌های آبی که درشان بسته است نیز خراب می‌شوند؟ اگر شرایط مناسب رعایت شود، می‌توان این آب‌ها را برای مدت نامحدودی سالم نگه داشت. طبق گفته مرکز کنترل بیماری‌های آمریکا، بطری‌های آب‌های معدنی که در کارخانه بسته‌بندی می‌شوند، ایمن‌ترین راه برای نگه‌داشتن آب است؛ اما باید این بطری‌ها را دور از نور خورشید نگه داشت؛ زیرا پلاستیک به هنگام گرم شدن، یک ماده مختل‌کننده هورمون به نام BPA تولید می‌کند.
علاوه بر این، پلاستیک به کار رفته در بطری‌ها نیز منافذی دارد. در نتیجه نباید نزدیک حشره‌کش‌ها یا بنزین نگه‌داری شود.
اگر مواردی که گفته شد را رعایت کنید، لازم نیست نگران تاریخ انقضای روی بطری‌های آب‌معدنی باشید. ثبت تاریخ انقضا روی بطری‌های آب‌معدنی به دلیل رعایت یک قانون قدیمی است که به دلیل عدم وجود مدارک علمی، لغو شده است.
1 نظر
تشکر