.jpg)
باور می‌رود او اولین کسی بود که کار بر روی آلت موسیقی که بعدها به نام پیانو شناخته شد را در سال‌های دهه ۱۶۹۰ میلادی آغاز کرد و اولین پیانو را در سال ۱۷۰۹ ساخت.
در یک هارپیسکورد سیم‌ها کشیده شده‌اند و امکان این که نت‌ها را ملایم‌تر و یا بلندتر اجرا کرد وجود ندارد؛ کریستوفوری مکانیزمی را طراحی کرد که در آن فشار وارد آمده بر روی کلیدها به چکش‌هایی که به سیم‌ها ضربه می‌زنند، منتقل شود.
او این اختراع را "گراوِچِمبالو کول پیانو اِ فورته"-کلاویکوردی با صدای نرم و بلند-خواند. این نام بعدها به پیانوفورته تبدیل و سپس به سادگی پیانو خوانده شد. فرانچسکو مانوچی، موسیقیدانی در دربار مدیچی یکی از نمونه‌های اولیه پیانو را "آرپیچمبالویی(نام یکی از انواع هارپیسکورد) بزرگ" توصیف کرده که قابلیت تولید صداهای نرم و بلند دارد.
در زمانی که دیگر سازندگان ادوات موسیقی تلاش می‌کردند که این مشکل هارپیسکورد را حل کنند، اختراع کریستوفاری به عنوان اولین نمونه موفق و واقعی پیانو شناخته می‌شود. با این حال پیانو در ابتدا محبوبیت چندانی نیافت و بسیاری حس می‌کردند که نواختن آن بسیار مشکل است.
کریستوفوری در حالی درگذشت که اختراع او اصلا مورد استقبال واقع نشد؛ اما این اختراع سال‌ها بعد و در سال ۱۷۳۱ دنیای موسیقی را تغییر داد-یک سال پیش از آن که اولین قطعه موسیقی برای پیانو پدیدار شود.
