یک چیز خاص در رابطه با غده سیب‌زمینی وجود دارد. سیب‌زمینی‌ها "چشم" یا جوانه دارند. اگر زمان کافی بدهید چشمها جوانه می‌زنند. بخشهایی از سیب‌زمینی که حداقل یک چشم دارند می‌توانند دوباره کشت شوند تا جوانه بزنند و گیاهان جدید تولید کنند. این روند درThe Martian نمایش داده شده بود، و در واقع توسط تولید کنندگان بذر سیب‌زمینی در مزرعههای کره زمین مورد استفاده قرار می‌گیرد که سپس محصول خود را برداشته و به کارخانجات تولیدی می‌فروشند.
پس اگر سیب‌زمینی‌ها اینقدر مزیت دارند چرا من آنها را به عنوان انتخاب اول برای مزرعه‌ی فضایی خودمان رد می‌کنم؟ دقیقا بخاطر اینکه که محصول اصلی کشاورزی هستند.
حتی بر روی کره خاکی خودمان، کشاورزی پیشنهادی نیست که ساده گرفته شود: دانه‌ها می‌میرند، وسایل خراب می‌شوند، هوا غیره‌قابل پیش‌بینی ست آفت‌ها حمله می‌کنند. ما نمی‌دانیم که اولین مزرعههای ما در فضا به چه شکل خواهند بود، اما چیزی که می‌دانیم این است که بطور قطع ناموفق خواهند بود. همانطور که تمام مشکلات فضا و مزرعه داری با هم بر روی یک تکه از خاک به هم می‌رسند ما پشت سر هم شکست خواهیم خورد، تا زمانیکه که در آن حرفه‌ای شویم و شکست‌ها کمتر و با فاصله‌های بیشتر ظاهر شوند.
محصول این مزرعههای اولیه به احتمال زیاد هم کم و هم به سختی بدست خواهد آمد، و این به این معنا ست که ما به دنبال چیزی نیستیم که ذخیره کنیم، آن در ابتدا به عهده‌ی جیره‌های روزانه خواهد بود. سیب‌زمینی به عنوان یک محصول با اهمیت اولیه منطقی ست، اما حقیقت این است که بیشتر محصولات اولیه کشاورزی ما بیشتر چاشنی خواهند بود تا غذایی اصلی روزانه. در واقع زمانی که با ویلر در سال گذشته در رابطه با طراحی یک مزرعه‌ی فرضی مریخی صحبت کردم، محصولاتی که او پیشنهاد کرد سیب‌زمینی نبودند بلکه توت‌فرنگی و گوجه بودند میوه‌هایی که رنگارنگ، خوش طعم و بیشتر یک چیز لذت بخش هستند تا یک رژیم غذایی کامل. حداقل برای اولین محصول فضایی ما منطقی ست.
