در اکتبر یا نوامبر سال ۱۸۳۹، مردی به نام «رابرت کورنلیوس»، حدودا ۳۰ ساله، دوربینش را در اتاق پشتی مغازه پدرش در شهر فیلادلفیا تنظیم کرد، در لنز دوربین را برداشت، به جلوی دوربین دوید و برای ۵ دقیقه کاملا ساکن سر جای خود نشست. سپس دوباره به سوی دوربین شتافت تا در لنز را بگذارد. او با این کار، عکسی که گمان می رود اولین عکس «خود نگاره»(سلف پرتره) تاریخ باشد را ثبت کرد.
پدر کورنلیوس مهاجری آلمانی بود و قبل از این که یک شرکت تولیدی لامپ تاسیس کند، به شغل نقره کاری مشغول بود. او پسرش را برای تحصیل به یک مدرسه خصوصی فرستاد، جایی که رابرت علاقه خود به علم شیمی را کشف کرد. رابرت بعد از ترک مدرسه، در مغازه پدرش مشغول به کار شد و در جلای فلزات و استفاده از روکشهای نقره تخصص داشت. او صفحه داگرئوتایپ نقرهای برای «جوزف سکستون» عکاس ساخت و این کار علاقه او به عکاسی، این هنر جدید را برانگیخت.
کورنلیوس با ثبت پرتره خودش به عکاسی تخصصی در زمینه پرترهها ادامه داد اما بعد از گذشت دو سال، او دوباره به کسب و کار لامپ سازی پدرش بازگشت. او برای ۲۰ سال مشغول به این کار بود و اختراعات انحصاری بسیاری در زمینه طراحی لامپ انجام داد. در واقع، صنعت کوچک خانوادگی آنها به بزرگترین شرکت تولید ابزار روشنایی در آمریکا بدل شد.
رابرت کورنلیوس در سال ۱۸۷۷ با ثروت بسیار بازنشست شد و در سال ۱۸۹۳، در سن ۸۴ سالگی درگذشت.
۱۸۳۹
سلف-پرتره رابرت کورنلیوس
۱۸۳۹
منظره، خیابان هشتم و خیابان مارکت، فیلادلفیا
دهه ۱۸۷۰
رابرت کورنلیوس در اواخر قرن نوزدهم
پریا پورمند