به نقل از اکونومیست، تهران از نظر رتبه کیفیت زندگی شهری در دنیا، طی سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ میلادی پیشرفت کرده است. این شهر که در گزارش سال ۲۰۱۳ میلادی از نظر کیفیت زندگی در میان ۱۰۴ شهر دنیا در جایگاه ۹۷ قرار داشت، در گزارش جدید توانست در جایگاه ۹۰ قرار بگیرد.
در تهیه این گزارش، از شاخص امکان زندگی در شهرها استفاده شده است. در تهیه این شاخص، ۴۰ فاکتور در پنج بخش ثبات اقتصادی، زیرساخت‌های شهری، آموزش و پرورش، بهداشت و درمان و در نهایت محیط زیست مد نظر قرار گرفته است و زمانی که این شاخص برابر با ۱۰۰ باشد، بهترین وضعیت از نظر کیفیت زندگی حاکم است. شاخص امکان زندگی در تهران بر مبنای این فاکتورها ۴۶ محاسبه شده است؛ در حالی که این شاخص برای شهر «باکو» پایتخت جمهوری آذربایجان ۶۲ و برای جده در عربستان سعودی برابر با ۵۸ است. شاخص امکان زندگی در شهر دوبی نیز برابر با ۷۴ است که بیش از ۲۰ واحد با تهران فاصله دارد.
از دیگر شهرهایی که در چهار سال مورد بررسی، شاهد ارتقای شاخص امکان زندگی بودند می‌توان به پکن در چین و پراگ در جمهوری چک اشاره کرد.
شاخص امکان زندگی در شهرهای هراره در زیمبابوه، داکا در بنگلادش، الجزیره پایتخت الجزایر و داکار در سنگال پایین‌تر از تهران است ولی روند شاخص در این شهرها رو به بهبود است.
اما شاخص امکان زندگی در شماری از شهرهای دنیا طی چهار سال مورد بررسی رو به افول بوده است. شهرهایی از قبیل آتن پایتخت یونان و مسکو پایتخت روسیه شاهد افت شاخص امکان زندگی بودند. گرچه بعد از این افت، بازهم شاخص امکان زندگی در این شهرها به ترتیب در سطح ۷۵ و ۷۰ قرار داشته است.
در میان ۱۰ شهری که از نظر شاخص امکان زندگی در سطح بالایی قرار داشتند هشت شهر در کشورهای کانادا و استرالیا و نیوزیلند بودند و دو شهر وین و هلسینکی هم در اروپا قرار داشتند.
