این دیوارنگاره‌ها که در کیفیت و موضوع بی همتا هستند، توسط شماری از هنرمندان قرون وسطای متأخر از مدرسه‌های رم و توسکانی خلق شده‌اند و شامل آثاری از جوتو، سیمونه مارتینی، پیترو لورنزتی و پیترو کاوالینی می‌شوند. این دیوارنگاره‌ها نقش سودمندی در درک پیشرفت تاریخ هنر ایتالیا ایفا می‌کنند.
نقاشی‌های دیواری مورد بحث در یکی از جناح‌های کلیسای کوچک سنت نیکلاس قرار گرفته‌اند و حالا که کار ترمیم آن‌ها به پایان رسیده، میزان خسارت آشکار گشته است. دیوارنگاره‌ای از جوتو که حضرت مریم را در حالی که از حال رفته بر پای صلیب نشان می‌دهد، شفافی خود را از دست داده و رنگ‌های آن خاکستری و بی روح شده‌اند. پیکره‌های نقاشی مارتینی کاملا تخت شده و جرییاتی از دکور محو گشته‌اند و دیوارنگاره «مریم باکره» در مرکز کلیسای سنت نیکلاس کاملا و در کمال تأسف به صورت برگشت ناپذیری لایه‌ی رویی خود را از دست داده است.
با این حال سرجیو فوستی، مرمت‌گر ارشد باسیلیکای سنت فرانسیس آسیزی می‌گوید که ادعاهای رسانه‌های ایتالیایی کاملا بی اساس هستند. او به گاردین گفت: "چنین مشکلی وجود ندارد. ما کار خود را انجام داده و آثار را به صورت مرتب ترمیم می‌کنیم و گرد و خاک سنگینی که بر روی دیوارنگاره‌ها می‌نشیند را می‌زداییم. ما هرگز بدون اجازه مقامات و وزارت فرهنگ ایتالیا و به صورت سرخود آثار را ترمیم نکرده‌ایم."
فوستی از سال ۱۹۹۷ و هنگامی که باسیلیکای سنت فرانسیس آسیزی در یک زلزله در خطر فروریختن قرار گرفت، ریاست بخش مرمت را بر عهده داشته است. او می‌گوید: "من آخرین مرمت‌گری بودم که بعد از زلزله آنجا بود؛ من جانم را برای این ساختمان به خطر انداخته‌ام."
