با این حال بسیاری از فعالان رسانه‌ای معتقدند که قندی یکی از بهترین گزارش‌نویسان تاریخ روزنامه‌نگاری ایران است که سوژه‌های نابی را شکار می‌کرد و در پرورش و انتقال هیجان گزارش به مخاطب توانایی منحصر‌به‌‌فردی داشت.
اتفاقی که به دلیل حضور پررنگ‌تر او در عرصه آموزش و مدیریتی رسانه‌ها کمتر دیده شد و حتی دوستان و همکاران نزدیکش هم به این بعد از توانایی‌اش کمتر اشاره کرده‌اند. از اخلاق حرفه‌ای قندی در کنار دانش او در عرصه ارتباطات به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این استاد روزنامه‌نگاری نام می‌برند. همکاران و شاگردان او معتقدند که اگرچه قندی یکی از سختگیرترین اساتید رشته علوم ارتباطات در دانشگاه‌های کشور بوده است، اما سختگیری‌ها هرگز محبوبیتش را زیر سایه قرار نداد.
معماری روزنامه‌نگاری نوین
در سال‌های پس از انقلاب حضور او در روزنامه «اخبار» باعث شد نامش بیشتر از گذشته روی زبان‌ها بیفتد و خلاقیت‌ها و دانش رسانه‌ای او روشن‌تر از قبل به تصویر کشیده شود. قندی به‌عنوان سردبیر روزنامه اخبار، تحریریه‌ای حرفه‌ای و خلاق را شکل داد که خروجی‌اش روزنامه‌ای خواندنی و متفاوت در آن دوره بود.
او بر گزارش‌نویسی اجتماعی و فرهنگی به‌عنوان حرفه‌ای‌ترین قالب روزنامه‌نگاری تکیه داشت و همین نکته باعث می‌شد تا روزنامه‌های تحت مدیریتش همواره جذاب‌ترین گزارش‌ها را برای مخاطبان خود تدارک ببینند. روزهای سردبیری او در «اخبار» مصادف با مرگ علی حاتمی کارگردان تاثیرگذار سینمای ایران شد و او بر پیشانی روزنامه‌اش نوشت: «علی حاتمی داستان مرگ را کلید زد.» تیتری که در سال ۱۳۷۶ جایزه بهترین تیتر در جشنواره مطبوعات را برایش به ارمغان آورد و باعث شد لقب سلطان تیتر کنار نام حسین قندی قرار بگیرد.
بعد از دوم خرداد سال ۱۳۷۶ انتشار روزنامه «جامعه» بخش دیگری از خلاقیت‌ها و تجربه‌های قندی را به تصویر کشید. اگرچه سردبیر روزنامه ماشاء‌الله شمس‌الواعظین بود، اما هسته اصلی تحریریه را او چیده بود. روزنامه‌ای که با دبیری تحریریه‌اش توانست آغاز تحولی جدی در عرصه روزنامه‌نگاری نوین ایران را معماری کند. «جامعه» مدت زیادی روی دکه باقی نماند و بعد از آن راهش در روزنامه دیگری با نام «توس» ادامه پیدا کرد؛ اما انتشار این دو روزنامه در مجموع بیشتر از هفت ماه طول نکشید و همین زمان کوتاه نیز فصل متفاوتی را در عرصه روزنامه‌نگاری رقم زده است.
مبتکر نرم خبر و سخت خبر
حسین قندی همواره یکی از کسانی بود که در طول دوران فعالیتش دست به ابتکار می‌زد و خلاقیت‌هایش را به شکل عملی در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌داد. قندی بر باورهایش تکیه داشت و همواره سعی می‌کرد در دو عرصه آموزش و روزنامه‌نگاری آموخته‌ها و تجربه‌هایش را با یکدیگر گره بزند تا خروجی کار بتواند مخاطبان آثارش را راضی نگه دارد. قندی بر این باور بود که هر حوزه خبری، زبان و ادبیات خاصی دارد و خبر باید توسط رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها با انعطاف و جذابیت، نگارش شود تا احساسات خواننده را تحریک کند. ابداع دوتیتر در خبر و آوردن پیش‌زمینه خبر و توسعه روزنامه‌نگاری تخصصی از دیگر کارهای مهم حسین قندی در طول چهل سال فعالیت پیگیر و مداومی بود که ابداع پیش‌زمینه برای خبر سبب پیدایش سبک نرم خبر و سخت خبر از سوی این استاد برجسته شد.
او خبر را به دو مقوله سخت خبر و نرم خبر تقسیم کرد و معتقد بود سخت خبر، عناصر اصلی خبر را بیان می‌کند و نرم خبر با استفاده از قوه تخیل به تشریح حوادث حاشیه‌ای خبر اصلی می‌پردازد. در همین رابطه یکی از مهم‌ترین آثار تالیفی این استاد پیشکسوت انتشار کتاب «روزنامه‌نگاری تخصصی» بود که حاصل چندین سال تدریس و تجربه حرفه‌ای او به‌شمار می‌آمد. این کتاب دربرگیرنده تاریخچه‌ای از مطبوعات تخصصی در جهان و ایران، گستره معنایی این‌گونه مطبوعات، شکل، قالب‌ها و محتوای موجود در زمینه روزنامه‌نگاری و انتشار نشریه‌است. قندی به‌دنبال برآورده شدن دو هدف این کتاب را تالیف کرد؛ نخست ارتقای دانش تخصصی روزنامه‌نگاران و دوم توجه بیش از پیش به مقوله اقتصاد نشریات به‌عنوان یکی از عوامل ماندگاری مطبوعات.
دیگر اثر مهم او «تخیل در روزنامه‌نگاری: شش گزارش و یک سفرنامه» نام دارد که این کتاب هم حاصل تجربیات او درباره نقش تخیل، ذهنیت داستان‌پردازانه و خلاقیت ذهنی در روزنامه‌نگاری است و فنون پرورش خلاقیت ذهنی و تخیل را آموزش می‌دهد و نمونه‌هایی عینی از روزنامه‌نگاری متخیل از مطبوعات جهان و گزارش‌های نویسنده در کتاب درج شده‌است تا مخاطب در روند سیر تکاملی این شیوه قرار بگیرد.
با این حال آنچه نامش را برجسته‌تر می‌کند، همان تیترهایی است که در ذهن بسیاری از مخاطبان روزنامه‌های کشور به یادگار مانده است.
قسطی یا مزایده، نشد مذاکره
برای خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی
مردی که چشم ما شد
گفت‌وگو با پروفسور کاظم معتمدنژاد، پدر علم ارتباطات ایران؛ روزنامه جام‌جم، هفتم دی ۱۳۸۳
در شرقی‌ترین شرق، بوی تند غرب می‌آید
گزارش سفر به ژاپن؛ روزنامه ابرار، ۲۷ شهریور ۱۳۷۲
علی حاتمی داستان مرگ را کلید زد
به مناسبت درگذشت علی حاتمی، کارگردان نامی ایران؛ روزنامه جامعه، آذر ۱۳۷۵
پایان انتخاب
به مناسبت توقف انتشار روزنامه انتخاب
0 نظر
ایشون استاد بسیار بسیار خوبی بودند … خیلی حیف شد . خدا رحمتشون کنه . اولین تجربه کاری من توی روزنامه آرمان بود که به وسیله آقای دکتر قندی اونجا معرفی شدم. خیلی غمگین شدم … … 🙁