ثروتمندترین سیاستمداران سال ۲۰۱۴

در این گزارش نام ۱۰ سیاستمدار ثروتمند جهان که برخی از آنها ثروت خود را از راه‌های مشروع ساخته‌اند، اما برخی دیگر که ثروت‌شان به میلیاردها دلار می‌رسد و نشان‌دهنده سهم نگران‌کننده دارایی‌های آنها از ثروت کشورشان است، ارائه می‌شود.

به گزارش TheRichest.com فهرست ۱۰ سیاستمدار ثروتمند جهان در سال ۲۰۱۴ میلادی به شرح زیر است:

این سیاستمدار ۶۷ ساله ایتالیایی‌تبار، رهبر حزب کنگره ملی هند و بیوه نخست‌وزیر سابق هند راجیو گاندی است که به مدد تمام حساب‌های بانکی‌اش بسیار ثروتمند و بسیار قدرتمند است.

سونیا گاندی در حال حاضر با ثروتی در حدود ۲ میلیارد دلار در رتبه نهم ثروتمندترین زنان جهان در مجله فوربس معرفی شده است‌. ارزش خالص ثروت او از حقوق، دستمزد، املاک و مستغلات او محاسبه شده است. نشریه فوربس قبلاً نیز این سیاستمدار پرنفود در سیاست هند را به عنوان سومین زن قدرتمند جهان در سال ۲۰۰۴ معرفی کرد.

همچنین سونیا گاندی در سال ۲۰۰۷ رتبه ششم و در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ در فهرست صد فرد پرنفوذ دنیا قرار داشت. او در سال ۱۹۹۸ رئیس‌جمهور کنگره ملی هند شد و از اندک مقاماتی به شمار می‌رود که در ۱۲۵ سال گذشته در عرصه اجرایی فعالیت طولانی‌مدت داشته است. او همچنین ریاست جبهه سیاسی‌ای با نام ائتلاف متحد پیشرفتخواه هندوستان و ائتلاف پارلمانی کنگره را در پارلمان هند بر عهده دارد.

برلوسکنی سیاستمدار و نخست‌وزیر سابق ایتالیا که در سال ۲۰۱۱ مجبور به استعفا از مقام خود شد در سال ۲۰۱۳ نیز به دلیل چندین رفتار خشن و نابهنجار و رابطه نامشروع از مجلس سنا اخراج شد. او سال گذشته از همسرش جدا شد و با یک دختر ۲۸ساله به نام فرانچسکا پاسکال که در تلویزیون فعالیت می‌کرد ازدواج کرد.

این‌طور به نظر می‌رسد که این سیاستمدار ۷۷ساله به لحاظ مالی در وضعیت بسیار خوبی قرار دارد. فعالیت‌های اقتصادی او بیشتر از پخش آگهی‌های تجاری در رسانه‌ها، بانک مدیولانوم و باشگاه فوتبال آث‌ میلان است.

مردم ایتالیا در سال‌های نخست‌وزیری او چندین بار نسبت به سیاست‌های آموزشی و اقتصادی دولت برلوسکنی دست به اعتراض زدند. یکی از مهم‌ترین بخش‌های این سیاست، برنامه سه‌ساله رم برای کاهش ۸۷ هزار شغل در بخش آموزش و ۴۴ هزار شغل دیگر در ادارات مختلف این کشور است. سیاستگذاری‌های دولت برلوسکنی تا پایان سال ۲۰۱۳ منجر به حذف ۱۳۰ هزار فرصت شغلی در ایتالیا شد.

تقریباً تمام ثروت و دارایی ساویتری جیندال از تجارت و درآمد یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های فولاد و برق هند است. او در سال ۲۰۱۲ در رتبه هشتادومین فرد ثروتمند جهان قرار گرفت. همچنین ساویتری جیندال تنها مادر میلیاردر جهان است که صاحب ۹ فرزند است و در حال حاضر بسیاری از فرزندان او در بخش‌های مختلف تجاری مشغول به فعالیت هستند.

جیندال در سال ۲۰۱۳ از سوی دولت هند به عنوان یک مدیر محلی-‌شهری برای استان هاریانا که خود در آنجا ساکن بود، منصوب شد. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان انتصاب وی به منزله دعوت دولت هند در افزایش مشارکت زنان در جامعه تجاری و افزایش تعداد مدیران زن در دولت هند است.

سرژ داسو کارآفرین، سیاست‌مدار، سرمایه‌دار و مدیر ارشد اجرایی فرانسوی است، که در سال ۱۹۹۵ گروه داسو را تاسیس کرد. سرژ داسو در سال ۲۰۱۳ با دارایی خالص ۱۵٫۳ میلیارد دلار بعنوان چهارمین فرد ثروتمند فرانسه شناخته شد. داسو در سال ۲۰۱۴ در رتبه ۶۵ از فهرست ثروتمندترین افراد جهان قرار گرفت.

این سیاستمدار ۸۸ ساله فرانسوی در اواسط فوریه سال ۲۰۱۴ به جرم خریدن رای در یک منطقه در شرق پاریس متهم شد و بازداشت شد. شواهدی وجود دارد که دخالت این سیاستمدار کهنه‌کار را طی فعالیت‌های انتخاباتی او در سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ و صرف مبالغ هنگفت برای خریدن آرای پناهجویان لبنانی که به فرانسه مهاجرت کردند، را نشان می‌دهد.

همچنین وی در سال ۱۹۹۸ متهم به دو سال حبس تعلیقی به اتهام رشوه دادن به اعضای دولت برای دستیابی به یک قرارداد نظامی شد.

ژانگ کینگو کارآفرین، موسس، رییس و مدیرعامل گروه ‌هانگژو واهاها، شرکت مواد غذایی و نوشیدنی پیشتاز در چین است. ژانگ کینگو را می‌توان به عنوان یک الگوی آرمانی از فعالیت و کار سخت از جمهوری خلق چین نام برد.

وی که در کودکی زندگی سختی را گذرانده بود و هر روز بعد از مدرسه به یک معدن نمک می‌رفت و مشغول به کار می‌شد اکنون مالک بزرگ‌ترین شرکت توزیع محصولات غذایی و آشامیدنی چین است که او را در ردیف یکی از ثروتمندترین مردان چین در سال ۲۰۱۲ قرار داده است.

وی چندین بار از سوی دولت چین متهم به فساد و فرار از پرداخت مالیات شده است. بسیاری موفقیت ژانگ کینگو را ریشه در گرگ‌صفتی او و اخلاق کاری‌اش می‌دانند. ژانگ در سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۷ به عنوان عضو در کنگره ملی چین انتخاب شد.

شیخ خلیفه بن زاید آل ‌نهیان رئیس‌جمهور فعلی امارات متحده عربی و حاکم ابوظبی با ثروتی در حدود ۱۵ میلیارد دلار است که نقش تعیین‌کننده‌ای در نوسازی کشورش داشته است.

او فرزند زاید بن سلطان آل نهیان است که در سال ۲۰۰۴ و پس از درگذشت پدرش رئیس امارات و امیر ابوظبی شد و به طور کلی دارنده یک چهره مثبت در منطقه است.

در سال‌های اخیر به دستور او دستمزد کارکنان دولت ۱۰۰درصد افزایش یافت تا وی به عنوان یک عنصر دموکراسی‌خواه در انتخابات شورای ملی فدرال معرفی شود. ساخت و سازهای فراوانی در دوره زمامداری او صورت گرفته از جمله برج دوبی که در سال ۲۰۱۰ به عنوان بلندترین ساختمان جهان شناخته شد.

عبدالله پادشاه ششم عربستان سعودی بود که چند ماه قبل درگذشت. او پادشاه کشوری بود که یک‌پنجم نفت جهان را تولید می‌کند. طبق گزارش فوربس، در سال ۲۰۱۳ وی هشتمین فرد قدرتمند جهان بوده است.

وی پست‌های سیاسی مهمی را بر عهده داشته است. در سال ۱۹۶۱ وی اولین پست دولتی خود، شهرداری مکه، را دریافت کرد. در سال ۱۹۶۲، وی به فرماندهی گارد ملی عربستان منصوب شد و تا زمانی که به پادشاهی رسید، هنوز عهده‌دار این پست بود. همچنین، در سال ۱۹۸۲ به‌عنوان قائم‌مقام وزیر دفاع و ولیعهد عربستان منصوب شد.

این پادشاه ۹۰‌ساله در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۵ درگذشت.

در جنوب دریاهای چین در جزیره برونئو کشور مستقل و کوچک برونئی وجود دارد که نام رسمی این کشور «‌سرزمین صلح» است. به نوشته مجله فوربس این کشور در رتبه پنجم ثروتمندترین کشورهای جهان (به نسبت جمعیت) با دارا بودن ذخایر نفت و گاز است. نام این کشور از واژه پارسی «بارانی» گرفته شده است.

اقتصاد برونئی برپایه صادرات، نفت، الوار، کائوچو و گاز طبیعی به ژاپن استوار گشته ‌است. ذخایر فراوان نفت و گاز طبیعی برونئی را از یکی از بالاترین میزان‌های درآمد سرانه در جهان برخوردار کرده ‌است. حسن البلکیا در حال حاضر سلطان و نخست‌وزیر برونئی و با ثروتی بیش از ۲۰ میلیارد دلار است.

او تحصیل‌کرده آکادمی نظامی سندهورست در انگلستان است که از سوی ملکه انگلستان لقب شوالیه گرفت. برونئی ۱۵ هزار و ۳۴۷ میزبان اینترنتی و ۱۶۵ هزار و ۶۰۰ کاربر اینترنت دارد.

مایکل بلومبرگ نیکوکار و سیاستمداری مستقل در مورد مسائل ملی و همچنین یک‌صدوهشتمین شهردار کلان‌شهر نیویورک و صاحب شبکه بورسی بلومبرگ از ثروتمندترین مردان آمریک است.

وی در سپتامبر ۲۰۱۳ از سوی مجله فوربس با ثروتی در حدود ۳۱ میلیارد دلار به عنوان سیزدهمین فرد ثروتمند جهان معرفی شد. بلومبرگ در سال ۲۰۰۱ با وجود عضویت طولانی‌مدت در حزب دموکرات، پس از حملات ۱۱ سپتامبر به حزب جمهوریخواه پیوست.

ولادیمیر پوتین در سال ۱۹۹۹ برای اولین بار نخست‌وزیر روسیه شد. اما از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ موقعیت خود را به رئیس‌جمهور تغییر داد. در پی انتخاب دیمیتری مدودف به ریاست‌جمهوری، پوتین به عنوان نخست‌وزیر روسیه انتخاب شد و تا سال ۲۰۱۲ در این سمت ماند. پوتین در سال ۲۰۱۲ برای سومین بار به ریاست‌جمهوری روسیه برگزیده شد.

در دوره تصدی پوتین از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۷، اقتصاد روسیه به طور متوسط ۷ درصد در سال رشد کرد و تبدیل به هفتمین اقتصاد بزرگ دنیا از نظر قدرت خرید شد.

 پوتین مسیر شغلی خود را به اندازه کافی همانند دیکتاتورهای بی‌رحم ادامه داد؛ مسیری که با یک پس‌زمینه از «کا.گ.ب» شروع شد و با سرکوب داخلی و اخیراً الحاق بخشی از خاک اوکراین به روسیه ادامه یافت. با این حال – با وجود ثروت عظیم شخصی خود، تاکتیک‌های اقتدارگرا، سیاست‌ها و عکس‌های تبلیغاتی و بی‌انتها و سوال‌برانگیز این پیام مهم را در رسانه‌ها به تصویر می‌کشد که پوتین در شکل یک سیاستمدار احتمالاً دیوانه و ناپایدار قرار گرفته است.