1
به این شکل، در صورت نیاز می‌توانستند به سرعت ایستگاه را ترک کرده و آن را در محیطی نزدیک زمین رها کنند. این چهارمین بار در تاریخ ایستگاه است که خدمه برای ایمنی بیشتر به سایوز منتقل می‌شوند.
کارکنان ایستگاه فضایی بین المللی معمولا بسیار زودهنگام از حرکت زباله‌های فضایی به سمت خود مطلع می‌شوند. این اطلاع رسانی توسط سازمانهای گوناگونی صورت می‌گیرد که از زمین، مسیر حرکت زباله‌های فضایی را دنبال می کنند. اخطار زودهنگام به خدمه امکان می‌دهد فضای مانور بیشتری داشته و در صورتی که قطعه بسیار بزرگی به سمت‌شان می‌آید، ایستگاه را اندکی جابجا کنند. البته بدنه ایستگاه چنان مستحکم است که معمولا در برابر قطعات کوچکتر دوام می‌آورد و نیازی به هیچ عکس‌العملی نیست. خوشبختانه آهن قراضه ماهواره روسی دیروز پس از برخورد با ایستگاه، هیچ آسیبی به تجهیزات میلیارد دلاری آن نزد و اتفاق دیروز خطری به دنبال نداشت. لذا فضانوردان پس از آن دوباره به محیط معمول زندگی‌شان در ایستگاه فضایی بین‌المللی برگشتند.
زباله‌های سرگردان فضایی همچنان یکی از جدی‌ترین خطراتی هستند که ایستگاه فضایی و دیگر ماهواره و فضاپیماها را تهدید می‌کند. و مشکل اینجا است که روز به روز بر حجم این زباله ها افزوده می‌شود. مخصوصا هنگامی که ایستگاه در مدارهای نزدیک به زمین قرار می‌گیرد این خطرات چندین برابر می‌شوند.
تا به اینجا دانشمندان راه‌های فراوانی را برای حل این مشکل ارائه کرده‌اند که از آن میتوان به نابودی زباله‌ها با لیزر یا موشکهای هارپون اشاره کرد. برخی هم راه حل را در تولید فضاپیماهای نظافتگری با الهام از پک-من می‌دانند!
پیشنهاد شما برای حل این مشکل چیست؟
کارکنان ایستگاه فضایی بین المللی معمولا بسیار زودهنگام از حرکت زباله‌های فضایی به سمت خود مطلع می‌شوند. این اطلاع رسانی توسط سازمانهای گوناگونی صورت می‌گیرد که از زمین، مسیر حرکت زباله‌های فضایی را دنبال می کنند. اخطار زودهنگام به خدمه امکان می‌دهد فضای مانور بیشتری داشته و در صورتی که قطعه بسیار بزرگی به سمت‌شان می‌آید، ایستگاه را اندکی جابجا کنند. البته بدنه ایستگاه چنان مستحکم است که معمولا در برابر قطعات کوچکتر دوام می‌آورد و نیازی به هیچ عکس‌العملی نیست. خوشبختانه آهن قراضه ماهواره روسی دیروز پس از برخورد با ایستگاه، هیچ آسیبی به تجهیزات میلیارد دلاری آن نزد و اتفاق دیروز خطری به دنبال نداشت. لذا فضانوردان پس از آن دوباره به محیط معمول زندگی‌شان در ایستگاه فضایی بین‌المللی برگشتند.
زباله‌های سرگردان فضایی همچنان یکی از جدی‌ترین خطراتی هستند که ایستگاه فضایی و دیگر ماهواره و فضاپیماها را تهدید می‌کند. و مشکل اینجا است که روز به روز بر حجم این زباله ها افزوده می‌شود. مخصوصا هنگامی که ایستگاه در مدارهای نزدیک به زمین قرار می‌گیرد این خطرات چندین برابر می‌شوند.
تا به اینجا دانشمندان راه‌های فراوانی را برای حل این مشکل ارائه کرده‌اند که از آن میتوان به نابودی زباله‌ها با لیزر یا موشکهای هارپون اشاره کرد. برخی هم راه حل را در تولید فضاپیماهای نظافتگری با الهام از پک-من می‌دانند!
پیشنهاد شما برای حل این مشکل چیست؟
0 نظر
عباس اقا بسیار خوشحال شدم دیدمتون اینجا کاشکی بقیه دوستای نارنجی هم میدیدم
سلام دوست عزیز و ممنون از لطفت. من هم از دیدن دوباره خوانندگان قدیمی نارنجی خیلی ذوق می‌کنم 🙂 بقیه دوستان هم هر کدام به شکلی مشغولند و برنامه‌های خودشون رو دارند.
به نظر من برای نظر دادن در این زمینه باید اطلاعات کاملی از شرایط و موقعیت ایستگاه داشت ولی در همین حد ابتدایی میتوان زباله ها را بلعید….
با مکانیسمی در اینده میتوان از انها برای تولید انرژی و مواد مورد نیاز استفاده نمود
زباله ها تکه های مواد بسیار ارزشمندی هستند که بخشی از دستگاهی بوده اند که هم اکنون از کار افتاده و شاید بتوان از بقیه ان استفاده بهینه ای نمود
و در بسیاری از موارد حتی از انها بعنوان سپر اول چند لایه برای برخورد های بعدی دیگر زباله ها استفاده نمود
با تشکر یاقوت اهواز
اینده بشریت طبق محاسبات من از دوی قران سفر و تسخیر کهکشان و یافتن راه خروج از ان برای دست یابی به اسمان چهارم است که حتی میتوان از انرژی نوری خروجی از سیاه چاله ها برای ورود به کرم چاله ها و پشت سر گذاشتن میلیارد ها سال نوری استفاده نمود که بسیار بسیار عالی و شگفت انگیز است