مردم نپال به تازگی دختر ۳ ساله‌ای را به عنوان الهه زنده و جدید خود انتخاب کردند.
تریشنا شاکیا دخترک ۳ ساله‌ای است که توسط هندوها و بودایی‌ها در ملت هیمالیا مورد احترام و پرستش قرار گرفت زیرا دیگر این دختر خدای جدید نپال است؛ خدایی که حی و حاضر در میان مردم است.
تریشنا در یک جشن مذهبی روی دوش پدرش به سمت معبدی که در قلب پایتخت نپال بود فرستاده شد تا از حالا تا قبل از سن بلوغش در آنجا زندگی کند.
وی در میان ۴ نفر فینالیست دیگر به عنوان الهه زنده انتخاب شد. این الهه از این پس “کوماری” نامیده می‌شود و دیگر نامش تریشنا نیست.
هیئتی از کشیش‌های مذهب هندو روزهای زیادی را برای انتخاب الهه خود صرف کردند، طالع‌بینی او را بررسی نموده و او را حسابی از حیث وجود نواقص جسمی معاینه کردند. زیرا یک الهه نباید هیچ گونه نقصی از هر نظر داشته باشد.
گائوتام شاکیا، یکی از کشیش‌های این هیئت، در مورد آیین انتخاب الهه زنده گفت: «پس از این که الهه زنده به سن ۱۲ سالگی رسید، جست‌وجوی ما برای یافتن یک الهه جدید آغاز می‌شود. ما باید از هر نظر اطمینان حاصل کنیم که الهه منتخب برای کشور خوش‌یمن، خوش‌روزی و مبارک‌قدم است و طالع روشنی دارد.»
وی در ادامه افزود: «در حال حاضر ما الهه “کوماری” خود را پیدا کرده‌ایم.»
صدها نفر از طرفداران و مرشدان این مذهب صف می‌کشند تا نیم‌نگاهی به این دخترک خردسال بیاندازند که لباسی قرمز بر تن دارد و غرق در حلقه و تاج گل است.
قبل از این که این دخترک، خانه خود را به سمت کاتماندو ترک کنند، مردم پشت در خانه‌اش صف می‌کشند تا به او شکلات، تخم مرغ، شیرینی و میوه بدهند.
کشیش اعظم با خودرو می‌آید و او را با خود به سمت کاخ معبد می‌برد؛ همان جایی که او باید پس از بازدید از معابد اطراف باید تا سن بلوغ سپری کند.
والدین این دختر، از این که او قرار است مدتی بین آنها نباشد احساس ناراحتی می‌کنند اما در عین حال، بسیار به خود می‌بالند که دخترشان الهه زنده نپال شده و مردم او را ستایش می‌کنند.
پدرش می‌گوید: «او قرار است الهه زنده باشد. او نه تنها دختر ماست بلکه الهه زندۀ همه مردم این کشور است. من بسیار خوشحالم اما در عین حال حس می‌کنم می‌خواهم گریه کنم.»
به محض این که تریشنا وارد کاخ معبد شود، متینا شاکیا، که قبل از او الهه زنده بوده و اکنون به سن ۱۲ سالگی رسیده است، از درب پشتی معبد را ترک می‌کند و توسط اعضای خانواده و گروهی از هواداران و حامیانش بر روی تخت روانی به سمت خانه می‌رود.
این مراسم مذهبی در هشتمین روز از جشن دوهفته‌ای داسایین (Dasain festival) که جشن اصلی نپالی‌هاست برگزار می‌شود.
