- روی نواحی آفتاب‌سوخته پوشش خنک قرار دهید.
- به طور مرتب دوش یا حمام سرد بگیرید.
- لوسیون‌های آرام‌بخشی مانند آلوئه‌ورا به نواحی آفتاب‌سوخته بمالید. استروئیدهای موضعی (مانند کرم هیدروکورتیزون یک درصد) ممکن است به درد و تورم ناشی از آفتاب‌سوختگی کمک کند. توجه کنید: این کرم را برای کودکان زیر ۲ سال استفاده نکنید؛ مگر با مجوز پزشک. این کرم نباید به شیوۀ مقعدی و واژنی در کودکان کمتر از ۱۲ سال استعمال شود؛ مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد.
آفتاب‌سوختگی ممکن است منجر به تب خفیف و سردرد شود. برای تسکین سردرد، در اتاقی خنک و آرام دراز بکشید. ممکن است سردرد به علت کم‌آب شدن بدن ایجاد شده باشد. پس نوشیدن مایعات زیاد می‌تواند مفید باشد. برای اطلاعات بیشتر، موضوع کم‌آب شدن بدن را ببینید.
کارهای کمی می‌توانید انجام دهید تا از پوسته شدن پوست در اثر آفتاب‌سوختگی جلوگیری کنید؛ پوسته‌شدن بخشی از روند درمان است. لوسیون می‌تواند خارش را تسکین دهد.
برخی درمان‌های خانگی، مانند بابونه، می‌توانند علائم آفتاب‌سوختگی را تسکین دهند.
داروهایی که بدون تجویز می‌توانید خریداری کنید
از داروهایی که نیازی به تجویز ندارند برای کمک به درمان تب یا درد استفاده کنید:
- استامینوفن، مانند تایلنول
- داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب (NSAIDs)
- ایبوپروفن، مانند ادویل یا ماترین
- ناپروکسن، مانند الیو یا ناپروسین
- آسپرین (یک داروی غیراستروئیدی ضدالتهاب)، مانند بایر یا بافرین
قبل از تغییر میزان مصرف استامینوفن و ایبوپروفن، با پزشک کودک خود مشورت کنید. وقتی دو دارو را با هم عوض می‌کنید، این احتمال وجود دارد که کودک شما بیش از اندازه دارو مصرف کند.
نکات ایمنی
هنگام مصرف دارو بدون تجویز پزشک، این نکات ایمنی را دنبال کنید:
- همۀ راهنمایی‌های روی دارو یا جعبه‌اش را بخوانید و دنبال کنید.
- بیش از اندازۀ توصیه‌شده مصرف نکنید.
- در صورت داشتن هر گونه سابقۀ واکنش حساسیتی به آن دارو، از مصرف آن پرهیز کنید.
- اگر به شما گفته شده است که از مصرف این دارو پرهیز کنید، قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
- اگر بادار هستید یا می‌خواهید باردار شوید، هیچ دارویی غیر از استامینوفن مصرف نکنید. مگر اینکه پزشک به شما تجویز کرده باشد.
- به افرادی که کمتر از ۲۰ سال سن دارند آسپرین ندهید؛ مگر با مجوز پزشک.
مراقبت از تاول‌ها
درمان خانگی ممکن است درد را کاهش دهد، از عفونت پیشگیری کند و به سلامت و بهداشت پوست کمک کند.
تاول‌های کوچک و نترکیده (کوچک‌تر از دو و نیم سانتی‌متر) خودبه‌خود خوب می‌شوند.
سعی نکنید تاول‌ها را بترکانید. آنها را به حال خودشان بگذارید.
- روی تاول‌ها را نپوشانید؛ مگر اینکه چیزی مانند لباس با آن سایش پیدا کند. اگر تاول را می‌پوشانید، یک بانداژ شل ببندید. بانداژ را طوری ببندید که با تاول‌ها تماس پیدا نکند. باند را کامل دور دست، بازو، پا یا مچ پا نپیچید زیرا اگر آن عضو متورم شود، جلوی جریان خون را می‌گیرد. اگر نوار زیاد محکم باشد، ممکن است علائمی مانند بی‌حسی، مورمور شدن، درد، سردی، رنگ‌پریدگی یا تورم پوست زیر نوار ایجاد شود.
- تا زمانی که خوب نشدید، از پوشیدن لباس یا کفش و یا انجام فعالیت‌هایی که با تاول تماس پیدا می‌کند یا موجب تحریک تاول می‌شود پرهیز کنید.
تاول‌های بزرگ یا ترکیده معمولاً بدون مشکل خوب می‌شوند. بیشتر تاول‌های بزرگ به خودی خود می‌ترکند و سپس خوب می‌شوند.
- قبل از تماس با تاول، دست‌های خود را با آب و صابون بشویید. تاول‌ها به راحتی عفونی می‌شوند.
- اگر تاول بزرگی دارید، بر حسب موضعی که تاول روی آن ایجاد شده است، شاید بخواهید آن را تخلیه کنید. اگر تصمیم دارید آن را تخلیه کنید:
- سوزنی را با الکل یا صابون و آب تمیز کنید، سپس با کمک آن، به‌آرامی لبۀ تاول را سوراخ کنید.
- مایع درون تاول را به سمت سوراخی که ایجاد کرده‌اید فشار دهید.
- پس از تخلیه تاول را بشویید و با گاز تمیز و وارد آوردن ضربات آرام آن را خشک کنید.
- پوست تاول را نکنید مگر اینکه پاره یا کثیف شود یا زیر آن چرک جمع شود. اگر تاول یک سوراخ کوچک داشت یا ترکید، بگذارید پوست روی آن بماند و به‌آرامی پوست نازک روی تاول را صاف کنید.
- پماد آنتی‌بیوتیک مانند پلی‌میکسین B یا باکیتراسین روی موضع بمالید؛ البته اگر به آنها حساسیت ندارید. پماد مانع چسبیدن بانداژ به تاول می‌شود و به پیشگیری از عفونت کمک می‌کند. از الکل یا یُد روی تاول استفاده نکنید زیرا ممکن است بهبود را به تأخیر اندازد. از پمادی که در مورد حساسیت نسبت به آن اطمینان ندارید استفاده نکنید.
- بانداژ یا گاز را شل ببندید. بانداژ را طوری محکم کنید که با تاول‌ها تماس پیدا نکند. نوار را به طور کامل دور دست یا پا نپیچید زیرا در صورت تورم عضو، ممکن است مانع از گردش خون شود. اگر نوار خیلی محکم باشد موجب بی‌حسی، مورمور شدن، درد، سردی، رنگ‌پریدگی یا تورم پوست زیر آن می‌شود.
- اگر پوست زیر بانداژ شروع به خارش کند یا بثوراتی روی آن ایجاد شود، مصرف آنتی‌بیوتیک را متوقف کنید.
- بانداژ را هر روز و هر بار که خیس یا کثیف می‌شود عوض کنید. شما می‌توانید بانداژ را، قبل از برداشتن، در آب خنک بخیسانید تا هنگام برداشتن درد کمتری داشته باشد.
- تا زمانی که تاول‌ها خوب شوند، از پوشیدن لباس یا کفش‌ها و یا انجام فعالیت‌هایی که موجب ایجاد سایش یا تحریک آنها می‌شود پیشگیری کنید.
وقتی تاول در حال خوب شدن است مراقب عفونت پوست باشید. علائم عفونت عبارت‌اند از:
- افزایش درد، تورم، قرمزی یا گرم شدن تاول
- رگه‌های قرمزرنگی که از تاول به سمت اطراف کشیده می‌شوند
- تخلیۀ چرک از تاول
- تب
علائمی که هنگام درمان خانگی باید به آنها توجه کرد:
اگر طی درمان خانگی با هر کدام از علائم زیر روبه‌رو شدید، به پزشک مراجعه کنید:
- مشکل بینایی بعد از دور شدن از نور خورشید
- تب کردن
- کم‌آب شدن بدن و عدم توانایی در نوشیدن آب کافی و جایگزین کردن مایعات از دست رفته
- علائم ایجاد عفونت پوست در بروز تاول
- علائم بروز واکنش حساسیتی
- شدیدتر و بیشتر شدن علائم
