سوال من برای او ساده بود: چرا فیزیکدان‌ها و نجومشناس‌ها به این اندازه درباره این موضوع به هیجان آمده‌اند؟
او گفت: "این راهی کاملا جدید برای نگاه کردن به آسمان است".
او ادامه داد:
اگر با نور قابل مشاهده تا دورترین فاصله‌ای که می‌توانیم در کیهان بنگریم، کیهان دیگر شفاف نیست، مات می‌شود. و کاری بابت این موضوع نمی‌توان انجام داد.
اگر می‌توانستیم امواج گرانشی را ببینیم، می‌توانستیم فراتر از جاییکه با نور فیزیکی نمی‌توان دید ببینیم. و این باحال میشه. و ما به چیزی دسترسی خواهیم داشت که در صورت دیگر دورتر از چیزی که امید دیدنش رو داشته باشیم می‌بود.
هم اکنون ما تنها می‌توانیم اجرام سماوی را که تابش الکترومغناطیسی دارند (نور قابل مشاهده، اشعه‌های ایکس، اشعه‌های گاما و غیره) را مشاهده کنیم. اما بعضی از اجسام مانند برخورد سیاه‌چاله‌ها یا اثرات بیگ‌بنگ، هیچ تابش الکترومغناطیسی ندارند. آنها تابش گرانشی دارند.
و به همین دلیل با این کشف، اجسام نامرئی در کیهان ممکن است که به زودی مرئی شوند. (علاوه بر این، امواج گرانشی با ماده‌ای که از آن عبور می‌کنند تغییر نمی‌کنند. نور قابل مشاهده می‌تواند توسط اجسام یا گردوغبار کیهانی قبل از اینکه به به تلسکوپ ما برسد جذب یا انعکاس یابد، و ما را با یک دید ناواضح تنها بگذارد.)
با تمرکز بر روی امواج گرانشی، دانشمندان توانایی "دیدن" یا " شنیدن" ( هر دو استعاره در اینجا کاربرد دارد) سیاه‌چاله‌ها را در عمل، برای اولین بار در تاریخ علمی را خواهند داشت. و این واقعا باحاله.
