برای بسیاری از افراد سخت است که مجبور شوند چند دقیقه، تنها چند دقیقه! فقط و فقط با افکارشان تنهایشان بگذارند. تحقیقات نشان میدهد این یک تجربه ناخوشایند است.
مجموعهای از مطالعات نشان میدهد که مردم ترجیح میدهند که فعالیتی مانند گوش دادن به موسیقی یا بازی با تلفن هوشمندشان داشته باشند تا این که چندین دقیقه در اتاقی تنها بنشینند. تیموثی ویلسون، روانشناسی در دانشگاه شارلوتسویل، میگوید: «شرکتکنندگان مطالعه ما ترجیح میدهند کاری انجام دهند تا اینکه بیکار با افکارشان مدتی یک جا بنشینند.»
حبس انفرادی
در گزارشی که در ۳ جولای در مجله علوم منتشر شد، ویلسون و همکارانش از گروهی از مردم در هر رده سنی با سوابق گوناگون خواسته شد تا ۱۵ دقیقه را به تنهایی، در اتاقی خالی سپری و خودشان را با افکارشان سرگرم کنند؛ بدون اینکه تلفن همراهی داشته باشند، کتاب بخوانند یا چیزی بنویسند. سپس، محققان از آنها پرسیدند که این تجربه چقدر برایشان لذت بخش بوده و تا چه حدی تمرکز کردن برایشان سخت بوده است.
مطالعات اولیه نشان داد که بیشتر آنها از این تجربه لذت نبردهاند. به گفته شرکتکنندگان، به سختی میتوانستند تمرکز کنند و ذهنشان مشوش بود. در عوض، از آنها خواسته شد همان مدت زمان را به فعالیتی بپردازند؛ چیزهایی مانند کتاب خواندن، گوش دادن به موسیقی (بدون صحبت کردن با دیگران). این افراد گفتند که این بار بیشتر لذت بردند و راحتتر متمرکز شده بودند.
محققان تحقیق دیگری انجام دادند و از شرکتکنندگان خواستند که تنها در خانهشان بمانند. نتیجه نشان داد که تنهایی در خانه هم مانند آزمایشگاه لذتبخش نبود. یکسوم از شرکتکنندگان هم اجازه داشتند با استفاده از تلفن همراه تقلب کنند.
فکر کردن به این بیزاری از تنهایی برای شرکتکنندگان منحصربهفرد بود. محققان مطالعات مشابهی را روی افراد داوطلب ۱۸ تا ۷۷ ساله، در کلیسا و بازار محصولات کشاورزی انجام دادند. نتایج فرقی نکرد. حقیقت جالب این بود که افراد مسنتر نیز از نشستن و فکر کردن بیزار هستند.
نابرده رنج، گنج میسر نمیشود…
جالبتر از همه وقتی است که مردم ترجیح میدهند حتی کاری را انجام دهند که از آن خوششان نمیآید تا اینکه تنها یک جا بنشینند. محققان به شرکتکنندگان یک شوک الکتریکی خفیف دادند و به آنها گفتند که اگر خواستند میتوانند با فشار دکمه آن را امتحان کنند. قبل از این، به شرکتکنندگان شوک داده شده بود و بیشتر آنها گفته بودند که حاضر نیستند دوباره آن را تجربه کنند.
با این حال، یکچهارم از زنان و دوسوم از مردان، در طی دوران تنهایی، خودشان را در معرض شوک قرار دادند. دانشمندان تفاوت جنسیتی را این گونه توضیح دادند که مردان بیشتر از زنان به دنبال حواس خود هستند.
با اینکه این یافتهها نشان از سبک زندگی مدرن افراد در عصر دیجیتال امروز دارد اما محققان فکر نمیکنند که این الزاماً حقیقت دارد. گوشیهای هوشمند و دیگر دستگاههای الکترونیک ممکن است پاسخی برای نیاز به حواسپرتی افرادی باشد که همیشه آن را داشتهاند.
مطالعات نشان میدهد که بیشتر مردم ترجیح میدهند ارتباط خود را با دنیا قطع نکند و بیشتر امریکاییها از زمان فراغت خود برای تماشای تلویزیون، ارتباط با اجتماع و خواندن استفاده میکنند تا اینکه استراحت کنند و در فکر فرو روند.
با این حال، هنوز مشخص نیست که چرا مردم نمیخواهند با افکارشان تنها باشند. یکی از دلایلی که مردم به تمرینات مدیتیشن روی میآورند شاید این باشد که میخواهند بر افکار خود کنترل داشته باشند.
ذهن برای ارتباط با دنیا طراحی شده است؛ حتی وقتی که ما با خودمان هستیم، تمرکز ما معمولاً بر روی جهان خارج است.
سعیده اکبری