سالی یک بار، وقتی ماه در کامل‌ترین و نزدیک‌ترین فاصله خود با زمین است اَبَرماه یا سوپرمون (Supermoon) دیده می‌شود. ابرماه‌ها می‌تواند ۳۰ درصد روشن‌تر و ۱۴ درصد بزرگ‌تر از ماه کامل معمول باشند. ابرماه‌ها را مقصر همه چیز می‌دانند از جنون گرفته تا سیل. اما آیا عادلانه است که همه تقصیرها را به گردن نزدیک‌ترین همسایه زمین بیاندازید؟
در اینجا تصمیم داریم نکاتی عجیب و البته کمی هم مرموز در مورد ابرماه‌ها بگوییم که تاکنون نمی‌دانستید.
ابرماه زمین را نابود نمی‌کند
برخلاف ادعای برخی از مردم در گوشه و کنار دنیا، ابرماه‌ها زمین را نابود نمی‌کنند.
ابرماه زمانی رخ می‌دهد که ماه در حضیض است؛ حضیض؟! یعنی نقطه‌ای از مدار که ماه به زمین نزدیکتر است و ماه در کامل‌ترین حالت خود دیده می‌شود. پدیده ابرماه یک رخداد طبیعی و معمولی است زیرا ماه روی مدار بیضی قرار دارد و این پدیده منجر به از بین بردن مدار زمین نخواهد شد. ناسا هم بر همین عقیده است.
شما را مجنون نمی‌کند
نترسید! ابرماه شما را دچار جنون نمی‌کند. مطالعات نشان می‌دهد که ماه کامل از هر نوعی که باشد بر روی رفتار انسان تأثیری ندارد. ماه‌های کامل و ابرماه‌ها منجر به بستری شدن شما در بیمارستان روانی، ابتلا به اختلالات روحی، قتل یا جرائم دیگر نمی‌شود.
همه ابرماه‌ها شبیه هم نیستند
حضیض بین زمین و ماه می‌تواند تا اندازه ضخامت زمین در ماه‌های مختلف متفاوت باشد. با اینکه ممکن است رقم بزرگی باشد، اما به طور متوسط ماه ۳۰ برابر ضخامت زمین با آن فاصله دارد. در واقع، جاذبه خورشید مسئول نزدیک کردن فاصله زمین و ماه است و منجر به تفاوت تغییرات مدار می‌شود.
ابرماه‌های زمستان فوق‌العاده بزرگ هستند
آیا ماه در زمستان بزرگ‌تر به نظر می‌آید؟ باید هم همین‌طور باشد. زمین در ماه دسامبر هر سال (۱۱ آذر تا ۱۲ دی ماه) به خورشید نزدیکتر است. به عبارت دیگر، جاذبه کهکشانی ماه را به سمت سیاره زمین نزدیکتر می‌کند. به دلیل همین تأثیر است که بزرگترین ابرماه‌ها در زمستان رخ می‌دهند.
ابرماه‌ها جزر و مد را تغییر می‌دهند… اما نه خیلی!
یک ابرماه ممکن است بتواند کمی جزر و مد دریا را دستخوش تغییر کند اما به گفته کارشناسان قطعاً منجر به فجایع یا بلایا طبیعی نمی‌شود. قرص کامل ماه منجر به جزر و مدهای شدیدتری می‌شود اما وقتی ماه کامل به ابرماه تبدیل می‌شود هیچ تفاوت خاصی مشهود نیست.
اگر دانشمندان هر گونه تغییر در میزان جزر و مد را مشاهده کنند، خودشان را جزو دانشمندان خوش‌شانس تاریخ می‌دانند. اگر ابرماه بخواهد تغییری در جزر و مد ایجاد کند، معمولاً کمتر از یک اینچ است.
ابرماه‌ها کوچک‌تر می‌شوند
ابرماه‌ها در آینده‌ای دور کوچک‌تر می‌شوند زیرا ماه خودش را به تدریج از مدار زمین خارج می‌کند و هر سال نسبت به سال قبل ۳٫۸ سانتی‌‌متر دورتر می‌شود.
گمانه‌زنی‌های دانشمندان حاکی از آن است که ماه در بدو پیدایش ۱۴ هزار مایل (معادل ۲۲ هزار و ۵۳۰ کیلومتر) از سیاره زمین فاصله داشته است اما اکنون این فاصله حدود ۲۳۸ هزار مایل (۳۸۴ هزار و ۴۰۲ کیلومتر) است.
ابرماه‌ها هر سال رخ می‌دهند
یک ابرماه سالی یک بار رخ می‌دهد و از نیمکره شمالی و جنوبی قابل رؤیت است. چشمتان به آسمان باشد و منتظر ابرماه یا سوپرمون بعدی که در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۹۵ رخ می‌دهد باشید. خدا کند هوا ابری نباشد…
