زندان آلکاتراز که در یک جزیره پرصخره در میان خلیج سانفرانسیسکو قرار دارد، زندانی محسوب میشد که فرار از آن امکانپذیر نبود. در ژوئن سال ۱۹۶۲، سه زندانی به نامهای John Anglin، Clarence Anglin و Frank Morris از این جزیره گریختند و دیگر خبری از آنها به دست نیامد. حتی پس از نزدیک به دو دهه تحقیقات، FBI هرگز نتوانست متوجه شود که این زندانیان در این جریان جان خود را از دست دادهاند یا جان سالم به در بردهاند.
این فرار ماهرانه از طریق سرهای گچی، سوراخهای دیوار، پاروهای ساده و یک قایق بادی که از بیش از ۵۰ لباس بارانی ساخته شده بود، صورت گرفت. احتمالاً هیچگاه از سرنوشت زندانیان آگاه نمیشویم؛ اما یک تیم از دانشمندان هلندی متوجه شدند که احتمالاً راهی برای جان سالم به در بردن زندانیان از این فرار وجود داشته و همه چیز به زمانبندی بستگی داشته است.
دانشمندان دانشگاه Delft University of Technology که بر روی سطح بالا آمدن آب دریا در خلیج سانفرانسیسکو تحقیق میکردند، یک مدل هیدرولیکی پیشرفته از این خلیج را ساختند. این مدل کامپیوتری در واقع به منظور بررسی خطرات سیل در عصر معاصر از طریق کارخانههای صنعتی طراحی شده بود.
این گروه با استفاده از این مدل کامپیوتری و اطلاعات مربوط به فرار ماه ژوئن سال ۱۹۶۲، ۵۰ قایق مجازی از جهتهای مختلف و در زمانهای متفاوت روی جزیره قرار دادند و بررسی کردند که در نهایت چه بالایی سر قایق میآید. این قایقهای مجازی یک حالت پارویی نیز داشتند تا استفاده از پاروها توسط زندانیان را شبیهسازی کنند.
یکی از مهندسان هیدرولیک این پروژه میگوید: «این شبیهسازی نشان میدهد که اگر زندانیان قبل از ساعت ۲۳٫۰۰ فرار کرده باشند، هیچ شانسی برای زنده ماندن نداشتند. جریانات قوی آب احتمالاً آنها را به سمت دریا برده است. با این حال، اگر بین ساعت ۲۳٫۰۰ و نیمهشب فرار کرده باشند، شانس رسیدن به خلیج Horseshoe در شمال Golden Gate Bridge وجود دارد».
دانشمندان با توجه به یکی از قسمتهای برنامه تلویزیونی Mythbusters که این فرار را موردبررسی قرار داده است، متوجه شدند که احتمالاً زندانیان به خلیج Horseshoe رسیدهاند. یکی از محققان گفت: «البته این موضوع ثابت نمیکند که این اتفاق واقعاً به این شکل روی داده است؛ اما اطلاعات به دست آمده از جدیدترین مدل هیدرولیکی نشان میدهد که مطمئناً فرار از زندان آلکاتراز امکانپذیر بوده است».
پریا اقدامی