به گفته هلن اوبرایان، مدیر بخش عکاسی مجله لوک، کوبریک بیش از هر عکاس دیگری که او با آن‌ها کار کرده، در این مجله مقاله و عکس به چاپ رساند. در آن زمان، استنلی کوبریک جوان‌ترین عکاسی بود که مجله لوک در تاریخش به خدمت گرفته بود.
تمامی این عکس‌ها در نور طبیعی محیط گرفته شده‌اند و در آن‌ها از فلاش دوربین استفاده نشده است. کوبریک زمانی در مورد این عکس‌ها توضیح داد که می‌خواسته «حال طبیعی» مترو را در عکس‌هایش ثبت کند.
این عکس‌ها در طی دو هفته سفر کوبریک در قطار‌های مترو، و عموما بعد از نیمه شب گرفته شده‌اند. کوبریک برای گرفتن این عکس‌ها با مشکلات زیادی رو به رو شد: سوژه‌ای حرکت میکرد، مسافری از جلوی لنز دوربین رد می‌شد و بیشتر از همه، حرکت و تکان یکسره قطار امکان گرفتن عکسی واضح را تقریبا غیرممکن می‌ساخت.
استنلی کوبریک کارگردان و تهیه‌کننده یهودی تبار آمریکایی بود و در سال ۱۹۲۸ در منهتن نیویورک به دنیا آمد. بیشتر فیلم‌های کوبریک اقتباسات ادبی و معمولاً جنجالی بودند و مورد ستایش منتقدان واقع شده‌اند. او در طول ۴۸ سال فعالیت در حیطه کارگردانی تنها ۱۳ فیلم بلند ساخت و در ۷ مارس ۱۹۹۹ میلادی درگذشت. از فیلم‌های شاخص او می‌توان به «غلاف تمام فلزی»، «درخشش»، «پرتقال کوکی» و «۲۰۰۱: اودیسه فضایی» اشاره کرد.
