لوگانیک، در دفاع از خود در این محاکمه گفت که پیکاسو به او اعتماد داشته و نظرش را محترم میشمرده است: "مادام و موسیو(پیکاسو) مرا پسرعموی کوچک خطاب میکردند و روزی خانم ژاکلین به من جعبهای داد و گفت که این متعلق به من است. سپس به خانه رفتم و همراه همسرم داخل آن را نگاه کردیم که پر از طراحیهای اولیه و نقاشیهای نیمه کاره بود. من نمیدانستم آنها آثار هنری هستند و جعبه را کنار گذاشتم."
او میگوید که جعبه را دوباره در سال ۲۰۰۹ کشف کرده و وقتی آنها را برای فروش به موسسه پیکاسو برده، وراث پیکاسو بر علیهاش شکایت کردهاند. آنها میگویند که تمامی این داستان دروغ است و پیکاسو هرگز چنین عملی انجام نمیداده است.
وکیل وراث پیکاسو میگوید کس دیگری این آثار را دزدیده و به لوگانیک داده تا آنها را به فروش برساند. این آثار هیچکدام امضایی ندارند که این امر برای پیکاسو که تمامی آثاری را که هدیه میداد امضا میکرد، عجیب به نظر میرسد.
با این حال وکیل این زوج سالمند پافشاری میکند که تنها چند اثر از بین این ۲۷۱ اثر دارای ارزش هنری هستند و بقیه ارزش چندانی ندارند؛ به همین دلیل پیکاسو آنها را به این برقکار هدیه داده است.