گوگل یکی از جدیدترین شرکتهایی است که جدیت و تعهد خود را بابت کمک به توسعه یک راهحل مناسب برای چنین مشکلاتی اعلام کرده است. در این تیم قدر میتوانید شرکتهایی چون ورایزن، آمازون را هم ببینید که توافقنامهای با ناسا امضا کردهاند تا با همکاری هم سیستمی جهت افزایش امنیت پروازی روباتهای پرندهای خلق کنند که در ارتفاع پایین میپرند.
یک سیستم موثر و توانمند باید بتواند اطمینان اداره هوانوردی فدرال را هم کسب کرده و همچنین شامل مجموعهای از قوانین مشخص و روشن با رویکردی روشن در این زمینه باشد. برای مثال به اپراتورهای پهپادها اجازه دهد تا روبات پرندهشان را در مسیرهای بدون دید مستقیم و تنها استفاده از دوربینهای نصب شده روی آنها به پرواز درآورند یا اینکه آنها را در مسیرهای هوایی مشخص با برنامه از پیش تنظیم شده به هوا بفرستند.
آمازون از اکنون به دنبال کسب مجوزهای لازم اداره هوانوردی فدرال است تا پروازهای یک روزه روباتهای پرندهاش را در فواصلی بسیار بیشتر از محل استقرار اپراتور به آزمون بگذارد. این شرکت قصد دارد در صورت موفقیت این طرح، در آینده ارسال سریع بستههای کوچک برای مشتریانش را از طریق کوادکوپتر و دیگر روباتهای پرنده انجام دهد.
اگرچه گوگل اولین تلاشش برای ساخت یک ماشین پرنده بدون سرنشین (UAV) را بی نتیجه رها کرد، اما اکنون بر روی نسخه دیگری از آن کار میکند و قرار است در آینده از آن برای ارسال کمکهای حیاتی در موقعیتهای اورژانس استفاده کند. لذا انگیزه بسیار بالایی دارد که در خلق یک سیستم کنترل ترافیک نقش ایفا کند.
ناسا از شرکتهای علاقهمند و دانشگاههای آمریکا دعوت کرده تا هفته آینده در کنفرانسی شرکت کنند. در این برنامه قرار است درباره راهحلهای موثر برای مدیریت پرواز Drone ها بحث و تبادل نظر شود.
البته پیش از این هم برخی شرکتها تکنولوژیهایی را ابداع کرده اند تا از تصادم روباتهای پرنده با یکدیگر، یا با موانع محیطی (همچون ساختمانها و درختان) جلوگیری کنند. احتمالا باید این طرحها و ایدهها همه گرد هم آیند و در راه حل نهایی ادغام شوند.
شاید هنوز چندین سال تا اشغال آسمان شهرها توسط روباتهای پرنده فرصت داشته باشیم. اما از هم اکنون باید خودمان را برای آن آماده کنیم و سیستم کنترل ترافیک جامع و کارایی جهت آن روز آماده داشته باشیم. بالاخره به شکلی باید امنیت میلیاردها دلار هزینه شده برای پرندگان روباتیک بدون سرنشین تامین شود.