برای اجرا این پروژه و زندگی بخشیدن دوباره به گالری‌های این موزه، لاکروی از الهامات نمایشی، طنزآمیز و نوآورانه‌ای استفاده کرده و ۴۰ هنرمند معاصری که آثار آنان با مجموعه ثابت موزه تناقض چشم نوازی دارد را انتخاب کرده است.
او همچنین یکی از لباس‌هایش، طرحی که برای اپرای «آدرین لاکوورا» انجام داده، به همراه مجسمه‌ای از برنارد کوئینو و مجسمه‌های مرمرین مِیسِن را به نمایش گذاشته است. در یکی از گالری‌ها، او پرتره‌ای از لویی آنتونین دو بوربون-دوک دانگولیم-را به همراه عکس پرتره معاصری از دختر جوانی اثر ورونیک النا را در کنار هم قرار داده است.
موزه کنیاک-جی که در هتل دونان پاریس قرار دارد، از زمان بازگشایی در سال ۱۹۹۰ تا به حال در طراحی داخلی ساختمان خود تغییری ایجاد نکرده است. رز-ماری موسو مدیر این موزه، سرانجام با پافشاری بسیار مسئولین موزه را متقاعد کرده که این موزه نیاز دارد تا در طراحی خود به قرن بیست و یکم بپیوندد. فرش‌ها و تزیینات دیواری همگی توسط لاکروی امضا خواهند شد و نوسازی‌های او، به صورت دائمی در این موزه باقی خواهند ماند.
