این تیم از انسان‌شناسان و باستان‌شناسان کار خود را برای مدت ۳ هفته از سوم ژوئن برای کشف و آشکار کردن این مقبره ارابه‌ای شروع کرده‌اند. ساخت این نوع مقبره‌های اشرافی از قرن هفتم قبل از میلاد-در طی اولین عصر آهن- پدیدار می‌شود و تا پایان دوره گالیک ادامه پیدا می‌کند. قدیمی‌ترین ارابه‌ها ۴ چرخ دارند در حالی که ارابه‌های متأخر عصر دوم آهن تنها دو چرخ دارند. فرد مرده در این ارابه-که ممکن است مرد یا زن باشد-در ارابه(که نشانه‌ای از موقعیت اجتماعی فرد بوده است) به خاک سپرده شده است. ایالت شامپانی-آردن فرانسه برای داشتن چنین مقبره‌هایی که به عصر دوم آهن برمی‌گردند شهرت دارد.
این اکتشاف تنها از طبقات بالایی این مقبره ۱۵متر مکعبی رونمایی کرده است. این مقبره با تخته‌های چوبی پوشیده شده است. بسیاری از قسمت‌های ارابه موجود در این مقبره از حمله چرخ‌هایی که با رویه طلا تزیین شده‌اند و تزییناتی برنزی در این مقبره بدست آمده‌است. در قسمت غربی این مقبره هم استخوان دو اسب به دست آمده است. با این حال این کشفیات جدید هنوز تاریخ دقیقی که این مقبره به آن تعلق دارد را به دست نمی‌دهند.
گُل‌ها یا مردمان سرزمین گل (به فرانسوی: Peuples Gaulois) مردمانی بودند که در سرزمین گل در باختر اروپا (فرانسه کنونی، بلژیک، سویس باختری، بخش‌هایی از هلند و کرانه باختری رود راین در آلمان) می‌زیستند.آن‌ها مردمانی از نژاد سلتی به شمار می‌رفتند که در آغاز در سرزمین یاد شده بسر می‌بردند اما در روزگار روی کار آمدن رومیان در همه جای اروپا پراکنده شدند. گل‌ها به زبان گالیک سخن می‌گفتند. کانون گرد آمدنشان در فرانسه و پس از آن در بخشی از شمال ایتالیا و آنگاه شمال کوهای آلپ بود.
پریا پورمند
