گاهی برخی از ما با مشاهده یک تکه کپکزده روی نان، آن را جدا میکنیم و بقیه را میخوریم. اما آیا جدا کردن بخش کپکزده و خوردن بقیه قسمتهای مواد غذایی بیخطر است؟ آیا کپکها با این کار از بین رفتهاند؟
کپکها انواع مختلفی دارند و فقط به لکههای سبزرنگ روی مواد غذایی محدود نمیشوند؛ کپکهای خزدار روی سطح نان یا لکههای بنفشرنگ روی میوههای کهنه و پلاسیده هم کپک هستند. مشخص شده است که لکههای رنگی که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده هستند هاگها یا ذرات ریزیاند که رنگ کپک را تشکیل میدهند. بقیه کپک یا قارچ، شاخهها و ریشههایش قابل رویت نیستند و گاهی عمیقاً در مواد غذایی ریشه میدوانند و به داخل نفوذ میکنند.
بخش رنگی کپک یا قارچ که روی غذا میبینید تنها قسمتی از آن است و با بریدن یا کندن این تکه کپکزده از نان یا کلوچه خانگی از شر کپک خلاص نمیشوید و ممکن است یک لقمه بزرگ کپک را در دهان و معده خود جای دهید.
باید بگوییم بیشتر کپکها بیضرر هستند اما برخی نیز خطرناکاند. بعضی از کپکها حاوی مایکوتاکسین هستند که یک ماده سمی است و منجر به واکنشهای حساسیتی یا مشکلات تنفسی میگردد. یکی از انواع خاص آنها آفلاتاکسین است که منجر به سرطان میشود.
مایکوتاکسینها ابتدا در کپکهایی پیدا میشوند که روی دانهها، غلات و آجیلها رشد میکنند اما در آب انگور، کرفس، سیب و دیگر چیزها هم تولید میشود. آفلاتاکسین بدنام و خطرناک بیشتر در ذرت و بادام زمینی رایج است و توسط سازمان غذا و داروی امریکا بررسی میشود.
برای جلوگیری از هجوم کپکها به غذا، توصیههای زیر را جدی بگیرید:
- روی غذاها را بپوشانید تا به هاگها اجازه هواخوری و رشد ندهید.
- از ظروف درپوشدار برای مواد غذایی فاسدشدنی استفاده کنید و آنها را به شیوه مناسب در یخچال نگه دارید.
- باقیمانده غذاها را طی سه تا چهار روز مصرف کنید و از مصرف غذاهایی که مدت زمان زیادی در یخچال به حال خود گذاشته شده پرهیز کنید.