از پهپادهای مجهز به حسگر گرما گرفته تا نرم‌افزارهایی که وقوع آتش‌سوزی را پیش‌بینی می‌کنند؛ این فناوری‌های پیشرفته به زودی در ادارات آتش‌نشانی به کار گرفته خواهند شد.
۱- چهارچرخه‌های همه‌جاروی مجهز به مشعل آتش افشان
گاهی اوقات، بهترین راه برای جلوگیری از آتش‌سوزی، آن است که خودتان آتش‌سوزی راه بیندازید. در دهه ۱۹۷۰ مدیران ادارات آتش‌نشانی از آتش برای سوزاندن گیاهان خشک و سوخت‌های قابل اشتعال استفاده می‌کردند تا از تجمع آن‌ها و به وجود آمدن آتش‌سوزی ناگهانی و بسیار خطرناک‌تر جلوگیری کنند.
تعیین زمان و چگونگی ایجاد یک آتش کار پیچیده‌ای است. بسیاری از علفزارها دارای وسعت زیادی هستند و باید در یک مهلت زمانی خاصی سوزانده شوند و نمی‌توان این کار را بدون برنامه‌ریزی زمانی انجام داد.
یک راه سریع برای گسترش آتش به صورت عمدی، استفاده از یک مشعل قدرتمند است که بر روی یک چهارچرخه همه‌جارو نصب شده است. مشعل قدرتمند یکی از بهترین روش‌ها برای سوزاندن محیطی بزرگ در مدت‌زمانی کوتاه است. در غیر این صورت باید یک مشعل عادی به دست گرفت و پیاده در میان علفزار راه رفت و آتش‌سوزی راه انداخت.
۲- هلی‌کوپتر نظارت بر آتش
یکی از هلی‌کوپتر‌های جنگی دوره ویتنام را بردارید و سلاح آن را جدا نمایید. سپس چند لیزر، دوربین و حسگر مادون‌قرمز به آن اضافه کنید. بدین طریق یک هلی‌کوپتر نظارت بر آتش کبرا می‌سازید که کاربردی‌ترین ماشین آتش‌نشانی روی زمین محسوب می‌شود.
ایالت متحده آمریکا در سال ۱۹۹۶، ۲۵ فروند از این هلی‌کوپتر‌ها را بازنشسته کرد و آن‌ها را به فناوری‌های دیگری مجهز کرد. کبرای جدید به‌خودی‌خود آتش را خاموش نمی‌کند. هدف اصلی آن‌ها انتقال اطلاعات در مورد جهت و قدرت شعله‌های آتش به کارکنان روی زمین و کمک به هواپیماهای بزرگ‌تری است که از بالا آب می‌ریزند.
این هلی‌کوپتر می‌تواند با حسگر گرمایی و حتی در میان دود غلیظ، گرمای حاصل از آتش‌سوزی را مشخص کند. همچنین می‌تواند با گرفتن تصاویر دقیق و مشخص کردن محل دقیق آتش‌سوزی از طریق جی‌پی‌اس مأموران آتش‌نشانی را در جریان حادثه قرار دهند.
۳- نرم‌افزاری که علم غیب دارد
ترکیبی مناسب از شرایط آب و هوایی، درجه حرارت بالا، رطوبت کم، بادهای تند و یک رعدوبرق می‌تواند منجر به آتش‌سوزی شود و تنها در عرض یک روز تا ۴۰ مایل گسترش یابد. آتش‌نشانان معمولاً نگران محل دقیق آتش‌سوزی نیستند، بلکه نگرانی اصلی این است که این آتش تا کجا پیش خواهد رفت. به همین دلیل برخی از جدید‌ترین فناوری مشخص می‌کنند که محل بعدی آتش‌سوزی کجاست.
Prometheus نام برنامه‌ای است که توسط مرکز کنترل آتش‌سوزی جنگل‌های کانادا ساخته شده است. این برنامه بر اساس نوع آب‌وهوا و عوامل زیست‌محیطی، مدل‌های ریاضی پیچیده‌ای اجرا می‌کند و محتمل‌ترین محل آتش‌سوزی و زمان آن را محاسبه می‌کند.
۴- هواپیماهای گشت زنی مختص شناسایی آتش‌سوزی
بسیاری از آتش‌سوزی‌ها توسط گشت زنی منظم هواپیماهای تک موتوره سرنشین‌دار تشخیص داده می‌شوند؛ اما طی چند سال اخیر، از فناوری‌های کنترل از راه دور استفاده می‌شود که می‌توانند مناطق خشک، آتش‌سوزی زیر خاکستر و نشانه‌های انتشار آلاینده‌های دی‌اکسید کربن را شناسایی کنند. تابستان سال گذشته ناسا و مرکز خدمات جنگلبانی آمریکا فناوری کنترل از راه دور از طریق هواپیماهای بدون سرنشین را مورد بررسی قرار دادند. حسگر‌های این هواپیماها می‌توانند گسترش آتش‌سوزی را نشان دهند و داده‌ها را به صورت بلادرنگ به جغرافیدانان محل ارسال کنند.
۵- کوبنده بتن
زمانی که صرف تخریب یک دیوار بتنی با اره‌برقی، دریل و چکش می‌شود، یک عامل محدودکننده برای نجات مردم به دام افتاده داخل یک ساختمان در حال سوختن است. به تازگی یک پیمانکار وسیله‌ای به نام CIRT ساخته است که می‌تواند با شلیک کارتریج خالی مهمات، دیوار را در عرض ۱۳ دقیقه خرد کند که ۱۹ دقیقه سریع‌تر از استفاده از ابزارهای قدرتمند الکتریکی است. دو نفر می‌توانند این وسیله ۱۰۰ پوندی را بدون مزاحمت کابل‌های برق حمل کنند. این پیمانکار، دستگاه را برای وزارت امنیت داخلی امریکا ساخته؛ اما هنوز قیمت دستگاه را مشخص نکرده است.
حادثه پلاسکو تلنگری برای همه مردم در حفاظت از جان و مال خود و دیگران بود!
