1
در اینجا به روشهای کسب درآمد وارن بافت در نوجوانی می‌پردازیم:
۱- وارن بافت نوشابه و آدامس می‌فروخته.
جالب است بدانید این میلیاردر خودساخته از سن ۶ سالگی مشغول کسب و کار بوده است. وارن بافت ابتدا کارش را با فروش بسته‌های آدامس بادکنکی شروع کرد و پس از آن سراغ شغل پر درآمدتر فروش کارتنهای نوشابه کوکاکولا رفت.
۲- وارن بافت روزنامه توضیح می‌کرد.
در سنین نوجوانی وارن می‌دید که نوجوانان زیادی از این راه پول در می‌آورند و لذا سراغ آن رفت: وی روزنامه توزیع می‌کرد. به لطف تعداد زیاد افراد مشتاق خبرهای روز، از جمله تمام خانواده و فامیل وارن، این کار پاره وقت برای وی بسیار پر درآمد بود. اما بر خلاف اغلب پسرها، وارن بافت با زرنگی تمام سه مسیر پخش مختلف را برای ۲ روزنامه رقیب پوشش می‌داد. شاید یکی از دلایل موفقیت آینده وی هم همین بود که مغزش را عادت داده بود که کارهای سخت و طاقت فرسا را به شکلی متفاوت انجام دهد تا بهترین سود را عاید خود سازد. آنچه در اینجا می‌آید، برگزیده از کتاب بیوگرافی وی است: The Snowball: Warren Buffett and the Business of Life.
۳- وارن بافت توپ گلف می‌فروخت.
همراه با دوست صمیمیش استو اریکسون، وارن بافت مدتی هم مشغول فروش توپهای گلف در زمین گلف پارک الم‌وود بود. البته آنها برای انجام این کار مشکلات فراوانی با نیروهای حفاظتی و پلیس داشتند. اما والدین وارن اهمیتی به این موضوع نمی‌دانند. آنها تنها به اهداف بزرگ و جاه‌طلبی‌های پسرشان افتخار می کردند.
۴- وارن بافت در بازی‌های فوتبال بادام زمینی و پاپ کورن می‌فروخت.
وارن بافت که واقعا یک فروشنده به دنیا آمده بود، هنگام بازی‌های فوتبال با داد و بیداد در استادیوم دانشگاه اوماها راه می‌افتاد، بادام زمینی، پاپ کورن، ۵ سنت، یک سکه نیکلی، بادام زمینی و پاپ کورن بخرید!
۵- وارن بافت تمبر می‌فروخت.
موسسه خدماتی بافت تمبرهای تاریخ گذشته و قدیمی را با قیمتهایی مناسب به کلکسیونرهای خارجا از ایالت می‌فرخت.
۶- وارن بافت از ماشینهای پین بال پول در می‌آورد.
وارن یک ماشین پینبال شکسته را تنها با ۲۵ دلار خریده بود و با کمک دوستش دان دانلی آن را تعمیر کرد. آنها با همکاری یکدیگر شرکت ماشینهای سکه‌ای ویلسونز را راه اندازی کردند. آنها سراغ سلمانی های محلی می رفتند و درخواست می‌کردند که ماشین فروش‌شان را درون مغازه آنها قرار دهند و در عوض ۵۰ درصد سود حاصله را به سلمانی پیشنهاد می‌کردند. تنها در یک روز، تعداد زیادی از مشتریان سلمانی مشغول بازی با پین بال شده و ۴ دلار درآمد را عاید این شراکت کردند. در یک هفته وارن آنقدر پول جمع کرد که تعداد ماشینهای پینبال بیشتری بخرد و به مذاکره با دیگر سلمانی‌ها برای استقرار انها بپردازد. در حقیقت حتی پیش از آنکه وارن به سنی برسد که حق رای داشته باشد، امپراتوری مالی کوچک خود را راه اندازی کرده بود.
۷ وارن بافت در میادین اسب‌دوانی بدون شرکت در قمار و شرط بندی، پول در می‌آورد.
وارن بافت و دوستش باب راسل هنوز آنقدر کم سن بودند که حق شرکت در شرطبندی را نداشتند. اما این موضوع آنها را از کار در میادین اسب دوانی باز نداشت و مشغول جمع آوری آشغالهای آنجا شدند. این دو در هر جایی به دنبال بلیط‌های دور ریخته شده می‌گشتند تا شاید برخی از آنها اندکی ارزش داشته باشند.
۸- وارن بافت یک گلوله برفی بزرگتر ساخت.
در آغاز کتاب The Snowball نویسنده آن آلیس شرودر توضیح می‌دهد که چگونه وارن بافت در سن ۹ سالگی پس اندازش را با دانه دانه های برف شروع کرد. و توانست یک گلوله کوچک برف بسازد. و به راهش ادامه داد تا این توپهای برفی را در کنار هم جمع کرده و آنها را بزرگ و بزرگتر کند. تا گلوله برفی بزرگ و بزرگتری داشته باشد. شاید بتوان گفت مهمترین راز موفقیت مالی همین پشتکار باشد: قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود!
و اینگونه بود که وان بافت در سن ۱۶ سالگی سرمایه‌ای بالغ بر ۵۳ هزار دلار در اختیار داشت. و همچنان بر آن افزود تا بتواند ثرمایه لازم برای یک سرمایه گذاری درست و مناسب را کسب کند. سالهای بعد، این سرمایه کوچک رو به رشد گذاشت و وی را به یکی از ثروتمندترین ساکنان کره خاکی تبدیل کرد. شاید به استعاره باید گفت که همه اینها ناشی از فداکاری وارن بافت جهت ساختن گلوله برفی بزرگتر از دانه‌های برفی است که اندک اندک جمع می‌شوند.
۱- وارن بافت نوشابه و آدامس می‌فروخته.
جالب است بدانید این میلیاردر خودساخته از سن ۶ سالگی مشغول کسب و کار بوده است. وارن بافت ابتدا کارش را با فروش بسته‌های آدامس بادکنکی شروع کرد و پس از آن سراغ شغل پر درآمدتر فروش کارتنهای نوشابه کوکاکولا رفت.
۲- وارن بافت روزنامه توضیح می‌کرد.
در سنین نوجوانی وارن می‌دید که نوجوانان زیادی از این راه پول در می‌آورند و لذا سراغ آن رفت: وی روزنامه توزیع می‌کرد. به لطف تعداد زیاد افراد مشتاق خبرهای روز، از جمله تمام خانواده و فامیل وارن، این کار پاره وقت برای وی بسیار پر درآمد بود. اما بر خلاف اغلب پسرها، وارن بافت با زرنگی تمام سه مسیر پخش مختلف را برای ۲ روزنامه رقیب پوشش می‌داد. شاید یکی از دلایل موفقیت آینده وی هم همین بود که مغزش را عادت داده بود که کارهای سخت و طاقت فرسا را به شکلی متفاوت انجام دهد تا بهترین سود را عاید خود سازد. آنچه در اینجا می‌آید، برگزیده از کتاب بیوگرافی وی است: The Snowball: Warren Buffett and the Business of Life.
۳- وارن بافت توپ گلف می‌فروخت.
همراه با دوست صمیمیش استو اریکسون، وارن بافت مدتی هم مشغول فروش توپهای گلف در زمین گلف پارک الم‌وود بود. البته آنها برای انجام این کار مشکلات فراوانی با نیروهای حفاظتی و پلیس داشتند. اما والدین وارن اهمیتی به این موضوع نمی‌دانند. آنها تنها به اهداف بزرگ و جاه‌طلبی‌های پسرشان افتخار می کردند.
۴- وارن بافت در بازی‌های فوتبال بادام زمینی و پاپ کورن می‌فروخت.
وارن بافت که واقعا یک فروشنده به دنیا آمده بود، هنگام بازی‌های فوتبال با داد و بیداد در استادیوم دانشگاه اوماها راه می‌افتاد، بادام زمینی، پاپ کورن، ۵ سنت، یک سکه نیکلی، بادام زمینی و پاپ کورن بخرید!
۵- وارن بافت تمبر می‌فروخت.
موسسه خدماتی بافت تمبرهای تاریخ گذشته و قدیمی را با قیمتهایی مناسب به کلکسیونرهای خارجا از ایالت می‌فرخت.
۶- وارن بافت از ماشینهای پین بال پول در می‌آورد.
وارن یک ماشین پینبال شکسته را تنها با ۲۵ دلار خریده بود و با کمک دوستش دان دانلی آن را تعمیر کرد. آنها با همکاری یکدیگر شرکت ماشینهای سکه‌ای ویلسونز را راه اندازی کردند. آنها سراغ سلمانی های محلی می رفتند و درخواست می‌کردند که ماشین فروش‌شان را درون مغازه آنها قرار دهند و در عوض ۵۰ درصد سود حاصله را به سلمانی پیشنهاد می‌کردند. تنها در یک روز، تعداد زیادی از مشتریان سلمانی مشغول بازی با پین بال شده و ۴ دلار درآمد را عاید این شراکت کردند. در یک هفته وارن آنقدر پول جمع کرد که تعداد ماشینهای پینبال بیشتری بخرد و به مذاکره با دیگر سلمانی‌ها برای استقرار انها بپردازد. در حقیقت حتی پیش از آنکه وارن به سنی برسد که حق رای داشته باشد، امپراتوری مالی کوچک خود را راه اندازی کرده بود.
۷ وارن بافت در میادین اسب‌دوانی بدون شرکت در قمار و شرط بندی، پول در می‌آورد.
وارن بافت و دوستش باب راسل هنوز آنقدر کم سن بودند که حق شرکت در شرطبندی را نداشتند. اما این موضوع آنها را از کار در میادین اسب دوانی باز نداشت و مشغول جمع آوری آشغالهای آنجا شدند. این دو در هر جایی به دنبال بلیط‌های دور ریخته شده می‌گشتند تا شاید برخی از آنها اندکی ارزش داشته باشند.
۸- وارن بافت یک گلوله برفی بزرگتر ساخت.
در آغاز کتاب The Snowball نویسنده آن آلیس شرودر توضیح می‌دهد که چگونه وارن بافت در سن ۹ سالگی پس اندازش را با دانه دانه های برف شروع کرد. و توانست یک گلوله کوچک برف بسازد. و به راهش ادامه داد تا این توپهای برفی را در کنار هم جمع کرده و آنها را بزرگ و بزرگتر کند. تا گلوله برفی بزرگ و بزرگتری داشته باشد. شاید بتوان گفت مهمترین راز موفقیت مالی همین پشتکار باشد: قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود!
و اینگونه بود که وان بافت در سن ۱۶ سالگی سرمایه‌ای بالغ بر ۵۳ هزار دلار در اختیار داشت. و همچنان بر آن افزود تا بتواند ثرمایه لازم برای یک سرمایه گذاری درست و مناسب را کسب کند. سالهای بعد، این سرمایه کوچک رو به رشد گذاشت و وی را به یکی از ثروتمندترین ساکنان کره خاکی تبدیل کرد. شاید به استعاره باید گفت که همه اینها ناشی از فداکاری وارن بافت جهت ساختن گلوله برفی بزرگتر از دانه‌های برفی است که اندک اندک جمع می‌شوند.
