هوش مصنوعی (AI) جهشهای بسیار خوب و عظیمی را در دنیای واقعی انجام داده و حالا با افزایش سطح هوش مصنوعی، مشخص شده که فیلمها درباره هوش مصنوعی چه اشتباهاتی دارند. با اینکه ایده هوش مصنوعی از سالیان دور وجود داشته اما این فناوری تنها در سالهای اخیر پیشرفت قابلتوجهی داشته است. در این مطلب همراه با ما باشید تا به معرفی ۱۰ اشتباهی بپردازیم که دنیای سینما و فیلمها درباره هوش مصنوعی دارند.
۱۰. مدت زمان تکامل هوش مصنوعی
در فیلمها، رباتهای هوش مصنوعی در آزمایشگاههای با فناوری بالا ساخته میشوند و پس از شکستهای متعدد برای دست پیدا کردن به هوش مصنوعی، سرانجام سازندگان موفق میشوند تا به یک باره رباتی خودآگاه را بسازند. این موفقیت معمولاً فقط یک بار رخ میدهد و دیگر تکرار نمیشود. با این حال، در واقعیت، هوش مصنوعی یک مدل یادگیری دارد و فرایند تکامل آن طول میکشد. از همین رو میتوان گفت که در فیلمها، نحوه ساخت و رشد هوش مصنوعی به اشتباه به نمایش درآمده است.
۹. ادراک پیدا کردن هوش مصنوعی
تماشاگران آثار سینمایی وقتی به هوش مصنوعی فکر میکنند، تصاویری از یک ربات پیچیده و پیشرفته را به یاد میآورند که درباره خودش تفکر میکند. همین ادراک باعث میشود که این ربات ارزش خودش را زیر سؤال ببرد. با این حال، یک ربات یا ماشین نمیتواند بهسادگی درک پیدا کند. مهم نیست که مدل زبان آن چقدر هوشمندانه باشد، همه چیز هوش مصنوعی تقلید است و از منابع دیگر یاد میگیرد و همه واکنشهای آن نیز نتیجه محاسبات و یادگیری هوشمندانه هستند.
۸. هوش مصنوعی احساسی
برخی از آثار سینمایی پا را فراتر گذاشتند و به رباتها احساس و روح دادند و بر اساس آن، ربات نوعی ظرفیت عاطفی پیدا میکند و حتی میتواند عاشق انسانها شود همانند فیلم Her یا اینکه از کارش خسته و غمگین شود، همانند تی۸۰۰ در فیلم Terminator: Dark Fate. هیچ یک از این موارد درست نیست. اولاً احساسات بهصورت ارگانیک در ماشینها شکل نمیگیرد و ثانیاً اینکه طراحی هوش مصنوعی با احساسات درونی نتیجه معکوس خواهد داشت.
۷. استفاده هوش مصنوعی از انسانها
هر هوش مصنوعی که تاکنون ایجاد شده، هدف خاصی را دنبال کرده و نمیتواند خارج از پارامترهای خودش حرکت کند. در همه موارد، هوش مصنوعیها هدف مشخصی دارند ولی در آثار سینمایی، هوش مصنوعی میتواند فراتر از هدفش برود و از انسانها برای نیتهای شخصی خودش بهره ببرد. با این حال، این نه واقعگرایانه و نه ممکن است.
۶. آرزوی انسان شدن
در فیلم A.I. Artificial Intelligence محصول سال ۲۰۰۱ میلادی ساخته استیون اسپیلبرگ، دیوید جوان رؤیای تبدیل شدن به یک پسر واقعی را در سر دارد. با این حال، رباتی که مشتاق انسان شدن باشد، اصلاً منطقی نیست. از یک سو، ربات ظرفیت احساسی برای آرزو داشتن را ندارد و از سوی دیگر نیز هیچ رباتی دوست ندارد کمتر عملی باشد و توانایی انجام وظایف خودش را نداشته باشد. رباتها همانند انسانها فکر یا رفتار نمیکنند، همانطور که رفتار حیوانات با انسانها تفاوت دارد.
۵. تلاش هوش مصنوعی برای انسان بودن
در حالی که فیلم Bicentennial Man اثری خارقالعاده است، پارادوکس عجیبی را دارد که در آن، ربات داستان سفری را برای تبدیل شدن به انسان شروع میکند. این موجود مکانیکی فهرستی از کارهایی که برای انسان شدن باید انجام بدهد را ایجاد میکند که شامل تجربه احساسات و تعویض بخشهای مکانیکی بدنش با بخشهای ارگانیک بدن انسانی است. با این حال، هیچ راهی وجود ندارد که یک ربات بتواند به یکباره انسان شود، حتی اگر درون بدن و پوست انسان قرار بگیرند.
۴. خلق هوش مصنوعی توسط یک نفر
در بسیاری از آثار سینمایی، یک فرد بهعنوان پدر یا مادر هوش مصنوعی نشان داده میشود. در فیلم I, Robot نیز این شخص دکتر آلفر لنینگ است اما باید گفت این ایده درباره نحوه ایجاد هوش مصنوعی نادرست است. هوش مصنوعی از دیدگاه صدها نفر در طول تاریخ بهره میبرد و هر کدام نیز مشارکتی در توسعه این هوش مصنوعی داشتند. امروزه ایجاد هوش مصنوعی بیشتر توسط شرکتها انجام میشود چراکه برای توسعه آن به افراد بسیار زیادی نیاز است.
۳. فقدان منبع تغذیه / مشکلات ذخیرهسازی
در حال حاضر استفاده از هوش مصنوعی یکی از جامعترین و سختترین کارکردهایی است که هر کامپیوتری میتواند به آن دسترسی داشته باشد. هوش مصنوعی انرژی بسیار زیادی مصرف میکند و به مقدار زیادی ذخیرهسازی نیاز دارد. با این حال، در فیلمها، هوش مصنوعی مستقل و کاملاً کارآمد است که در بدن انساننمایی خودشان راه میروند. این رباتها هرگز شارژ نمیشوند و به نظر میرسد که به مقادیر بیپایانی از فضای ذخیرهسازی و انرژی دسترسی دارند.
۲. برنامهنویسی هوش مصنوعی
از آنجا که برنامههای هوش مصنوعی به منابع بسیار زیادی نیاز دارند، اغلب آنها با هدفی واحد ساخته میشوند، چه تولید تصویر، پیشبینی آبوهوا یا خرید و فروش سهام و داشتن مکالمه شبیه انسان باشد، هوش مصنوعی برای عملکرد خودش به برنامهریزی زیادی نیاز دارد. فیلمها اغلب طوری نشان میدهند که گویی هوش مصنوعی به برنامهریزی جامع نیاز ندارد یا برنامههای سازنده هوش مصنوعی را میتوان نادیده گرفت، تغییر داد یا اگر ربات تصمیم گرفت، کار متفاوتی انجام بدهد.
۱. هوش مصنوعی شرور
چه فیلم Avengers: Age of Ultron و فیلم The Terminator باشد یا فیلم Blade Runner، این آثار از دنیای سینما همیشه هوش مصنوعی را به تصویر میکشند که رفتاری انسانی دارند و تصمیم میگیرند تا قیامی رباتی علیه انسانها ایجاد کنند. این هوش مصنوعیها هوشیار میشوند و به سوابق تاریخ نگاه میکنند و درباره بیرحمیهای انسانها و ضعیف بودن آنها اطلاعات کسب میکنند و تصمیم میگیرند تا انسانها را نابود کنند. با اینکه نمونههایی از مدلهای یادگیری زبان خصمانه در واقعیت وجود دارند اما هنوز هوش مصنوعی امروزی در این سطح نیست که یک ربات تبدیل به شرور شود و تصمیم به نابودی انسانها بگیرد.