هنگامی که کودک شما به دنیا می‌آید، باید اولین واکسن‌های خود را دریافت کند. به صورت ایده آل هنگامی که فرزند شما شروع به رفتن به مهدکودک می‌کند، این واکسن‌ها را می‌زند:
- هر ۳ واکسن هپاتیت B
- دیفتری، کزاز و سیاه سرفه (DTaP)
- واکسن هموفیلوس آنفولانزا نوع B (HIB)
- واکسن سرم پنوموکوک (PCV)
- واکسن فلج اطفال (IPV)
- سرخک، سرخچه و اوریون (MMR)
بسیاری از مدارس به منظور ثبت نام اول باید مطمئن شوند که کودک شما واکسن‌های خود را زده است و اگر کودکی تمام واکسن‌هایی که در لیست بالا گفته شد را نزده باشد، مدرسه مربوطه از پذیرش آنها معذور است.
اما چندین واکسن مهم دیگر وجود دارد که می‌توانید برای کودک و همچنین خودتان در نظر بگیرید. در ادامه با ما باشید تا با این چند واکسن مهم بیشتر آشنا شوید.
۱- واکسن واریسلا (آبله مرغان)
مدت زیادی از این موضوع نگذشته است که والدین بچه‌های خود را برای بازی با همکلاسی و دوستانی که مبتلا به آبله مرغان بودند، به بیرون از خانه می‌فرستادند. منطق والدین این بود که هرچقدر کودک ما در سن پایین‌تری مبتلا به آبله مرغان شوند بهتر است زیرا هرچقدر که سن بالاتر برود، بیماری مزمن‌تر و درمان آن سخت‌تر می‌شود.
با اینحال زدن واکسن آبله مرغان بسیار بهتر از ابتلا به آن است. درحالی که آبله مرغان ممکن است برای بسیاری از افراد مشکل ساز نباشد، اما ممکن است برای بعضی افراد عوارض جدی مانند عفونت باکتریایی و پنومونی(سینه پهلو یا ذات‌الریه) داشته باشد.
واکسن‌های پیشنهادی
با توجه به مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تمام کودکان سالم ۱۲ ماه تا ۱۸ سال باید هر ۲ دوز واکسن آبله مرغان را بزنند. CDC پیشنهاد می‌دهد که بهتر است اولین واکسن بین سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دومین واکسن بین ۴ تا ۶ سالگی زده شود.
اگر در شهر زندگی نمی‌کنید، می‌توانید این واکسن‌ها را در مراکز درمانی، برخی مراکز خصوصی مراقبت از کودکان و مدرسه‌ها پیدا کنید.
عوارض جانبی احتمالی
تحقیقات نشان می‌دهد که واکسن آبله مرغان برای بسیاری از افراد بی‌خطر است. عوارض جانبی معمولا خفیف است. این عوارض عبارتند از:
- درد، تورم و قرمزی اطراف محل تزریق
- تب
- بوجود آمدن دانه‌های قرمز بر روی پوست
عوارض جانبی نادر ولی جدی عبارتند از:
- تشنج
- ذات‌الریه
- مننژیت
- دانه های قرمز در سراسر بدن
۲- واکسن روتاویروس (RV)
روتاویروس یک ویروس بسیار مسری و واگیردار است که می‌تواند منجر به اسهال شدید در نوزادان و کودکان شود. این ویروس اغلب باعث بوجود آمدن استفراغ و تب در کودک می شود و اگر درمان نشود، می‌تواند باعث کمبود شدید آب بدن و حتی مرگ شود.
طبق سازمان بهداشت جهانی، هر ساله بیش از ۵۰۰ هزار کودک در سراسر جهان از بیماری اسهال جان خود را از دست می‌دهند و یک سوم این مرگ‌ها به دلیل روتاویروس است. همچنین میلیون‌ها نفر در هر سال پس از آلوده شدن به این ویروس بستری می‌شوند.
واکسن پیشنهادی
CDC پیشنهاد می‌کند که برای جلوگیری از ابتلا به این ویروس باید بیشتر کودکان واکسینه شوند.
تایید شده است که دو واکسن خوراکی می‌توانند از ابتلا به روتاویروس جلوگیری کنند. روتاریکس و روتاتک (Rotarix and RotaTeq)
این واکسن‌ها در ۲ یا ۳ دوز وجود دارد. CDC دوزهای ۲ ، ۴ و ۶ ماهگی(در صورت نیاز) را پیشنهاد می‌دهد. دوز اول باید قبل از ۱۵ هفتگی و دوز آخر باید در ۸ ماهگی مصرف شود.
باید توجه داشته باشیم که بعضی از نوزادان نباید واکسن روتاویروس دریافت کنند. نوزادانی که به واکسن روتاویروس واکنش نشان می‌دهند یا سایر حساسیت‌های جدی دارند نباید آن را دریافت کنند. CDC همچنین پیشنهاد می‌دهد نوزادانی که مبتلا به کمبود ایمنی شدید (SCID) و دیگر مشکلات سیستم ایمنی یا نوعی از انسداد روده به نام درهم روی روده (انواژیناسیون) هستند، نباید این نوع واکسن را دریافت کنند.
عوارض جانبی احتمالی
مانند واکسن‌های دیگر، واکسن روتاویروس نیز ریسک‌هایی دارد. عوارض جانبی معمولا خفیف هستند و به زودی از بین می‌روند. این عوارض شامل:
- اسهال یا استفراغ موقت
- تب
- از دست دادن اشتها
- کج خلقی
عواض جدی این واکسن گزارش شده است اما بسیار نادر است. این عوارض شامل گرفتگی عضلانی و واکنش‌های آلرژیک است.
۳- هپاتیت A
هپاتیت A یک بیماری حاد کبدی ناشی از ویروس هپاتیت است. علائم می‌توانند از چند هفته تا چند ماه ادامه داشته باشند. در حالی که هپاتیت A به طور معمول به یک بیماری مزمن تبدیل نمی شود، اما در برخی موارد علائم می‌توانند شدید و چند ماه طول بکشند. این علائم عبارتند از خستگی، درد معده، تهوع و یرقان (زرد شدن پوست و سفید شدن چشم ها)
واکسن پیشنهادی
CDC واکسن هپاتیت A را برای کودکان بین ۱ تا ۲ سالگی پیشنهاد می‌کند. باید بین ۶ تا ۱۸ ماهگی ۲ بار زده شود.
واکسن هپاتیت A همچنین برخی اوقات برای برخی بزرگسالان نیز پیشنهاد می‌شود. مسافرانی که به کشور‌های خاصی مسافرت می‌کنند و افرادی که در معرض خطر هپاتیت A هستند، مانند افرادی که مواد مصرف می‌کنند و افرادی با بیماری‌های مزمن کبد بهتر است واکسینه شوند.
عوارض جانبی احتمالی
واکسن هپاتیت A نسبتا امن است. عوارض خفیف عبارتند از:
- درد در ناحیه تزریق
- سردرد
- از دست دادن اشتها
- خستگی
عوارض نادر اما جدی عبارتند از:
- سختی تنفس
- سندروم ضعف عضلانی ناشی از آسیب عصبی
- ترومبوسیتوپنی ( مقدار پلاکت پایین)
۴- واکسن مننگوکوک (MCV)
بیماری “مننگوکوک” یک بیماری باکتریایی جدی است که می‌تواند منجر به مننژیت (التهاب لایه محافظ اطراف مغز و نخاع) شود و عفونت خونی شود. این بیماری مسری است و کودکان با بودن در اطراف یک فرد مبتلا، بوسیدن، به اشتراک گذاشتن بشقاب غذا یا تنفس دود سیگاری که از دهان یک بیمار بیرون می‌آید مبتلا به این بیماری می‌شوند.
واکسن پیشنهادی
طبق توصیه CDC ، کودکان بین سنین ۱۲ تا ۱۶ سالگی باید دو دوز از واکسن مننگوکوک را بزنند.
عوارض جانبی احتمالی
عوارض احتمالی این واکسن خفیف است. برخی از آنها عبارتند از:
- درد و قرمزی در ناحیه تزریق
- سردرد
- خستگی
- احساس درد
یکی از عوارض جدی و نادر این واکسن سندروم ” Guillain Barre” است. نوعی اختلال که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن فرد به سلول‌های عصبی خودش آسیب وارد کند.
۵- واکسن پاپیلومای انسانی (HPV)
HPV نوعی ویروس رایج است که از طریق دستگاه تناسلی به بدن سرایت می‌کند. طبق گفته CDC، تقریبا ۸۰ میلیون نفر (حدود یک چهارم) در ایالت متحده به این ویروس دچار هستند. حدود ۱۴ میلیون نفر در هر سال.
این ویروس می‌تواند منجر به مشکلاتی دیگر از جمله سرطان گردنه رحم، واژینال و وولو در زنان؛ و سرطان آلت تناسلی در مردان، سرطان مقعد و گلو و زگیل‌های تناسلی در هر دو مرد و زن شود.
واکسن پیشنهادی
واکسن HPV به طور معمول برای دختران و پسران بین سنین ۱۱ تا ۱۲ سالگی پیشنهاد می‌شود. برای افرادی که در این سن این واکسن را نزده‌اند، پیشنهاد می‌شود برای دختران و زنان بین ۱۳ تا ۲۶ سالگی و پسران و مردان بین ۱۳ تا ۲۱ سالگی زده شود.
عوارض جانبی احتمالی
- درد
- قرمزی
- تورم در ناحیه تزریق
- حالت تهوع
- غش
- سرگیجه
- سردرد
عوارض جدی و نادر عبارتند از:
- سندروم Guillain-Barré که پیش تر توضیح داده شد
- لختگی خون
- فلج شدن عضلات
۶- واکسن سه گانه Tdap
تقویت کننده Tdap ترکیبی از واکسن‌های تقویت کننده است که از بزرگسالان و بچه‌ها در برابر ۳ بیماری که در قدیم بسیار رایج بوده است (قبل از اختراع چنین واکسنی) محافظت می‌کند. ای بیماری‌ها عبارتند از:
- دیفتری (یک عفونت جدی در بینی و گلو)
- کزاز (یک بیماری باکتریایی که به سیستم عصبی کودکان حمله می‌کند)
- سیاه سرفه (یک عفونت بسیار مسری از سیستم تنفسی)
از زمانی که این واکسن سه گانه توسعه یافت، CDC گزارش داد که بیماری کزاز و دیفتری تا ۹۹ درصد و بیماری سیاه سرفه تا ۸۰ درصد کاهش یافت.
واکسن پیشنهادی
دوز تکی Boostrix برای استفاده در بچه‌های ۱۰ سال به بالا تایید شده است. Adacel یک واکسن تک دوز برای سنین ۱۰ تا ۶۴ سال است.
CDC پیشنهاد می‌کند هر فردی که این واکسن را نزده است در اسرع وقت این واکسن سه گانه را دریافت کند. متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و هر کسی که با نوزادان تازه متولد شده در ارتباط است، باید واکسن Tdap را دریافت کند. این شامل زنان باردار نیز می‌شود که باید در طول هر بار حاملگی برای محافظت از نوزادان خود این واکسن را بزنند.
عوارض جانبی احتمالی
Tdap برای بیشتر افراد ایمن است. عوارض خفیف آن عبارتند از:
- درد و قرمزی در محل تزریق
- تب خفیف
- سردرد
- خستگی
- بدن درد
عوارض جدی ولی نادر عبارتند از:
- واکنش آلرژیک شدید
- تب شدید
واکسن‌هایی که در بالا ذکر شد توانستند در جلوگیری از بیماری‌ها نقش مهمی را ایفا کنند. این واکسن‌ها یک داستان موفقیت سلامت عمومی هستند و به افراد بی شماری کمک کرده‌اند تا از بیماری‌های شدید و احتمالا حتی مرگ جلوگیری کنند.
