چیزهای ساده ای چون نحوه نگهداشتن دوربین می توانند تاثیر بسزایی روی وضوح عکس های شما داشته باشند. با پیگیری و عمل به توصیه های مطرح شده در این آموزش ، می توانید مانایی و ثبات را افزایش داده و تکان های دوربین را کاهش دهید و در هنگام ثبت عکس ها راحت تر باشید. از اینکه چنین تغییرات کوچکی چه تاثیرات بزرگی روی عکس های تان می گذارند ، شگفت زده خواهید شد.
اجازه دهید که با ساده ترین نکته شروع کنیم:چگونه دوربین D-SLR مان را برای حداکثر شدن ثبت و حداقل شدن لرزه های دوربین در دست های مان نگهداریم.
نحوه نگهداشتن دوربین
بدن انسان ثبات و مانایی زیادی ندارد پس به چیزی نیاز دارید که بتواند به شما کمک کند. در حالتی استوار و محکم و راحت بایستید ، پاهای‌تان را از هم جدا کنید و ارنج‌های‌تان را بالا بگیرید.
دوربین را با هر دو دست نگهدارید. بیرون دادن نفس های تان در هنگام فشردن کلید شاتر می تواند به راحتی شما کمک نماید.
با باز بودن دست ها و تاب دادن به بدن تان به عکاسی نپردازید چراکه نتیجه ای جز عکس های تار نصیب تان نخواهد شد.
خوابیدن روی زمین
دراز کشیدن روشی خوبی برای عکاسی از مناظر و ثبت عکس های ماکرو در اختیار شما قرار می دهد. فشار کمتری در این حالت به شما می آید و لرزه های دوربین کاهش پیدا می کند. فقط به یاد داشته باشید که آرنج های تان را از هم باز کنید و آنها را روی زمین قرار دهید.
اگر به بدن خودتان زاویه دهید ، آن را تاب دهید و یا تکیه گاه خوبی نداشته باشید ، نتیجه خوبی نخواهید گرفت.و در آخر باید یاداوری کنم دقت کنید که در حالت دراز کش سوژه ای را که می خواهید به عکاسی از آن بپردازید را هم ببینید!
ایستاده
یک حالت ایستاده خوب و محکم که به ران ها و زانوان شما تکیه دارد می تواند برای ثبت عکس از جشن ها یا عکس های خبری مفید واقع شود.به خاطر داشته باشید که ثابت و راحت بایستید.
اگر خم شوید یا زانوان شما بلرزد عکس هایی بسیار پرلرزش و تار ثبت خواهید کرد.
خم شدن روی یک زانو
اگرچه ممکن است کمی از ارتفاع عکس کاسته شود اما زانو زدن در هنگام عکاسی باعث ثبات بهتر دوربین می شود .می توانید آرنج تان را روی زانوان تان تکیه دهید. با فشردن کلید شاتر وبرای راحت تر بودن می توانید نفستان را بیرون بدمید.
نشستن نمی تواند خیلی مفید باشد . تنها ممکن است کشیدگی های عصبی و لرزه های دوربین در این حالت نصیب تان شود.
