ممکن است در آینده کارهایی مانند خاموش کردن آتش‌سوزی‌ها، جستجوی مین و یا نجات مصدومان سوانح رانندگی از درون خودرو‌های آتش‌گرفته وظیفه روباتها شود. برای تحقق این امر روباتها باید بتوانند حرکات خود را مثل انسان در کسری از ثانیه با هر وضعیتی تطبیق دهند. چه باران ببارد، چه زمین پراز پاره‌سنگ و یا لیز و گلی باشد.
پروفسور ریاضیات دانشگاه هایدلبرگ آلمان کاتیا مومباور می‌خواهد توانایی انجام این حرکات را به روباتهای دوپا که "انسان‌نما" نامیده می‌شوند بدهد.
مومباور مدیر پروژه بین‌المللی "کورویبوت"(KoroiBot) است. برای دوره سه ساله این پروژه ۴٠ دانشمند رشته‌های ریاضیات، مهندسی روباتیک، علوم کامپیوتر و علوم شناختی از اروپا، اسراییل و ژاپن گرد هم آمده‌اند. به تازگی اتحادیه اروپا تخصیص چهارمیلیون و دویست‌هزار یورو به این پروژه را تصویب کرد.
در حال حاضر مرحله برنامه‌نویسی کامپیوتری پروژه در جریان است. کاتیا مومباور در این باره می‌گوید: «ما در حال تولید روش‌هایی هستیم که حرکات را تنظیم و کنترل می‌کنند. بعد این نرم‌افزار به روبات منتقل می‌شود.»
البته بیشتر روباتها می‌توانند راه بروند ولی مومباور می‌گوید: «با روش‌های ما روباتها خواهند توانست بهتر راه بروند و در خیلی از مواقع خودشان حرکت را یاد بگیرند.»
محققان سعی ندارند سیستم هدایت ماهیچه‌های انسانی را با تمام جزییات آن درک کنند. آن‌ها بیشتر قصد دارند علایم مشخصه اصلی حرکات انسان را بفهمند.
ناجی در خطر
موارد استفاده از این روباتها متنوع است. مومباور می‌گوید: «در فاجعه هسته‌ای فوکوشیما در سال ٢٠١١ خیلی زود مشخص شد، وجود روباتی مستقل و بی‌نیاز از کنترل از راه دور که بتواند به جای انسان در مناطق خطرناک کار کند، می‌توانست کمک بزرگی باشد. اگر تحقیقات در آن زمان پیشرفته‌تر بودند شاید حتی می‌شد جلوی فاجعه را گرفت.»
استفاده از روباتها در صنعت و پروژه‌های فضایی امری متداول است، اما صنعت روبات برای انجام کارهای روزمره هنوز در آغاز راه است.
مناطقی که برای ورود انسان دشوار است یا مناطق پرخطر مهمترین مکان‌ها برای به کار گرفتن این ربات‌ها هستند. از آن‌ها می‌توان برای خاموش کردن آتش‌سوزی یا نجات زندگی مصدومان پس از فجایع طبیعی استفاده کرد. حتی فرستادن آن‌ها به مریخ دور از تصور نیست. همچنین ممکن است در رشته پزشکی با کمک نتایج این تحقیقات در ساخت اندام مصنوعی پیشرفت حاصل شود.
هر خانه یک روبات؟
"روبرت گاسنر" پژوهشگر آینده معتقد است تولید انبوه چنین روبات‌هایی ٢٠ تا ٣٠ سال دیگر تحقق می‌یابد. او پیش‌بینی می‌کند که تا آن زمان حتی ممکن است سوپرمارکت‌ها این روباتها را بفروشند و می‌گوید: «روباتهای انسان‌نما در درجه اول برای ارتباط با انسان ساخته شده‌اند، یعنی برای کار خانه یا استفاده در خوابگاه یا موزه.»
البته همه "روباتهای خدمتکار" به حرکات انسانی نیاز ندارند. پنجره تمیز کردن یا جاروبرقی کشیدن به‌وسیله روباتهای قدیم هم ممکن است. روبرت گاسنر می‌گوید: «این روباتها باید بتوانند به تنهایی از پس موقعیت‌های غیرمترقبه بربیایند، بدون این‌که خسارتی ایجاد کنند.»
امروزه در ژاپن از روباتهای "پرستاری" استفاده می‌شود که مریض را از روی تخت بلند و تخت را مرتب می‌کنند. روباتها را می‌توان در همه بخش‌های زندگی به کار گرفت و تخیل را مرزی نیست.
