برای بیش از ۶۰ سال هیچ کس قادر به بازدید از موزه نئوس یا موزه نو (Neues Museum) در شهر برلین نبود و این مکان به سمت نابودی پیش رفت. اما امروزه به لطف طراحی معماری خارقالعادهای که گذشته و حال را با یکدیگر ترکیب کرده، به یکی از برترین جاهای دیدنی آلمان تبدیل شده است. در ادامه همراه با ما باشید تا بیشتر با این موزه آشنا شوید.
موزه نوی برلین برای چندین دهه بدون استفاده رها شده بود اما بازسازی بسیار گستردهای روی این مکان بمباران شده صورت گرفت و در نهایت، دربهای آن در سال ۲۰۰۹ میلادی به روی عموم باز شد. معمار انگلیسی دیوید چیپرفیلد همانند پازلی بسیار بزرگ، در طراحی تازه خودش توانسته تمام جزئیات، ضایعات و آجرهای به جامانده از ساختمان اصلی را جای بدهد و همین نیز فضایی زیبا و پویا به اینجا بخشیده است.
راهپلههای عظیم، اتاقهای گنبدی، دیوارهای بزرگ و سالنهای با سقف بلند و با هوای مطبوع همگی با عناصر بتنی ساخته شدهاند و همانند زخمهایی خاکستری روی دیوارهای اصلی آسیبدیده جای گرفتهاند. در حقیقت، ساختمان این موزه علاوه بر حفظ گذشته، توانسته خودش را بازسازی و مدرن کند.
مجموعه آثار موزه نئوس برلین
مجموعه آثار به نمایش در آمده در موزه نئوس برلین تاریخ نیاکان را از فرهنگهای مختلف جهان برای بازدیدکنندگان به نمایش میگذارد. موزه نئوس با مساحتی ۸۰۰۰ متری مربع در چهار طبقه مجزا بیش از ۹۰۰۰ آثار تاریخی را در فضاهایی شگفتانگیز، عجیب و تماشایی در معرض نمایش قرار داده است.
دو نمایشگاه دائمی در موزه نئوس برلین دایر هستند که شامل نمایشگاه پاپیروس و مصر و دیگری نمایشگاه ماقبل تاریخ است. در نمایشگاه مصر، آثار تاریخی متعددی از تاریخ چهار هزار ساله مصر و نوبی به نمایش گذاشته شدهاند و در این حالی است که در نمایشگاه ماقبل تاریخ میتوان آثار تاریخی مختلفی از اروپا و خاورمیانه و از قرن حجر تا قرون وسطی را مشاهده کرد.
در میان تمام این آثار تاریخی، نیم تنه نفرتیتی (Nefertiti Bust) به عنوان مشهورترین و برجستهترین اثر شناخته میشود که در طول سالها مورد توجه افراد زیادی قرار گرفته است. این مجسمه در کنار مومیاییها، مجسمهها و تابوتهایی از مصر باستان در نمایشگاه مصر موزه نوی برلین قرار دارد. از جمله آثار برجسته موجود در نمایشگاه ماقبل تاریخ در موزه نئوس برلین میتوان به آثار باستانی تروا، یک جمجمه نئاندرتال و کلاه طلایی برلین با قدمتی سه هزار ساله اشاره کرد.
تاریخچه موزه نئوس برلین
دستور ساخت موزه نئوس توسط پادشاه پروس به نام فردریک ویلیام چهارم و به عنوان گسترش دادن موزه آلتس (Altes Museum) صادر شد. ساخت این موزه در سال ۱۸۴۳ میلادی و با طراحی نئوکلاسیک و احیای رنسانس توسط معماری به نام فردریک آگوست استولر آغاز شد.
موزه نئوس سرانجام در سال ۱۸۵۵ میلادی و با سروصدای بسیار زیادی افتتاح شد. در سال ۱۹۱۲ میلادی نیز اکتشافات صورت گرفته توسط باستانشناسان آلمانی در اطراف شنهای شهر سلطنتی آرمانا منجر به کشف نیم تنه نفرتیتی شد و از آن زمان نیز این اثر تاریخی به عنوان نماد این موزه تبدیل شده است.
در شروع جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۹ میلادی، این موزه بسته شد و در طی بمباران برلین، خسارت قابل توجهی را متحمل شد. حملات هوایی صورت گرفته در ۲۳ نوامبر سال ۱۹۴۳ میلادی باعث شد تا راهپله اصلی، نقاشیهای دیواری و بسیاری دیگر از آثار تاریخی از بین بروند. دو سال بعد یعنی در ماه فوریه سال ۱۹۴۵ میلادی نیز بمبهای متفقین چندین بخش از جمله راهروی متصلکننده این موزه به موزه آلتس را نابود کرد.
پس از جنگ جهانی دوم، موزه نئوس در برلین شرقی برای چندین دهه به صورت ویرانه باقی ماند و از بخشهای کمتر آسیبدیده آن نیز برای ذخیرهسازی آثار تاریخی توسط دیگر موزههای قرار گرفته در جزیره موزه (Museuminsel) استفاده میشد. در سال ۱۹۸۶ میلادی، دولت آلمان شرقی بازسازی روی این بنا را شروع کرد تا موزه نئوس را همانند اولش بازسازی کند اما پس از سقوط دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ میلادی این کار متوقف شد.
طراحی دوباره موزه نئوس
پس از اتحاد مجدد آلمان، برای طراحی دوباره موزه نئوس رقابتی برگزار شد و معماران مختلف طرحهای خود را ارائه دادند اما مسئولین چندان از این طرحها راضی نبودند تا اینکه در نهایت دیوید چیپرفیلد که قبلا جاهای دیگری را در آلمان ساخته بود و شهرت زیادی داشت، در سال ۱۹۹۷ میلادی رسما به عنوان سرپرست پروژه بازسازی موزه نئوس انتخاب شد.
طرح پیشنهاد دیوید چیپرفیلد ترکیبی از ساختمان قدیم و جدید موزه بود و همین نیز سبب شد تا بخشهای اصلی حفظ شوند و بخشهای آسیبدیده نیز مورد بازسازی قرار بگیرند. با اینکه این طرح در ابتدا با مخالفتهایی همراه بود و برخی میخواستند تا ساختمان موزه همانند اولش ساخته شود اما در هر صورت، در سال ۲۰۰۳ کار بازسازی شروع و موزه نئوس در ماه اکتبر ۲۰۰۹ به روی عموم باز شد.