با اینکه در سراسر جهان جاذبههای باورنکردنی بسیار زیادی وجود دارند اما برخی از جاذبهها هستند که هیچ گاه روشنایی را ندیدند و برنامهها برای ساخت آنها به سرانجام نرسید. از هتلهای فضایی تا آسمانخراشهای سر به فلک کشیده، در ادامه این مطلب همراه با ما باشید تا به معرفی جاذبههای شگفتانگیزی بپردازیم که هیچگاه ساخته نشدند.
برج واتکین – لندن
در اواخر قرن نوزدهم میلادی، سر ادوارد ویلیام واتکین که در زمینه راهآهن بسیار قدرت داشت، ایده بزرگی برای جلبتوجه بیشتر مردم نسبت به قطار را در سر میپروراند. او تصمیم داشت تا بلندترین سازه جهان را به ارتفاع ۳۶۶ متر بسازد که حدود ۴۶ متر بلندتر از برج ایفل بود. او قصد داشت تا از این طریق، ومبلی که در آن زمان در حومه لندن قرار داشته بود را از طریق راهآهن متروپولیتن واتکین به شهر لندن وصل کند.
معمار فرانسوی گوستاو ایفل پیشنهاد واتکین برای طراحی برجی مشابه برج ایفل را رد کرد و بنابراین در سال ۱۸۹۰، واتکین مسابقهای به راه انداخت و طرح برنده این مسابقه نیز بسیار شبیه به برج ایفل بود. در اطراف پایه برج یک پارک ساخته شده بود و قسمت پایینی آن تا سال ۱۸۹۶ تکمیل شد اما کاهش جذابیت آن سبب شد تا این برج ناتمام باقی بماند. با این حال، امروزه همچنان پارک ومبلی در بین مردم محبوب است و در اینجا استادیوم ۹۰۰۰۰ نفری ومبلی قرار گرفته است.
هتل اترکشن – نیویورک
شاهکارهای معماری آنتونی گائودی در سراسر جهان شهرت دارند که لا ساگرادا فامیلیا (La Sagrada Família) در بارسلونا و پارک گوئل (Park Güell) را شامل میشود و یکی از خارقالعادهترین طراحیهای وی نیز نزدیک بود در شهر نیویورک شکل بگیرد. در اوایل قرن بیستم میلادی، دو تاجر که نام آنها ناشناخته باقی مانده، از این معمار اسپانیایی خواستند تا یک هتل عجیب و غریب را در منهتن طراحی کنند. این سازه موشکی شکل که هتل اترکشن نام گرفت، همان چیزی بود که گائودی مدتها در سر داشت.
این هتل آینده محور تا ۲۹۹ تا ۳۳۵ متر ارتفاع داشت و برجهای خمیده و فضای داخلی مجللی شامل رستورانهای متعدد، فضای نمایشگاهی، تئاتر و اتاقهای مجلل مهمان را در بر میگرفت. به دلایلی نامشخص، برنامههای گائودی برای ساخت این سازه محقق نشد. در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، این طرح به عنوان یک طرح بالقوه برای مرکز تجارت جهانی ارائه شد اما پس از حوادث ۱۱ سپتامبر، بار دیگر این طراحیهای گائودی به فراموشی سپرده شد.
کاخ شوروی – مسکو
کاخ باشکوه شوروی که ساخت آن در اواخر دهه ۱۹۳۰ میلادی آغاز شد، قرار بود یک مرکز اداری برجسته باشد و قدرت شوروی را به رخ بکشد. این بنا توسط معماری به نام بوریس یوفان طراحی شده بود و قرار بود در محل کلیسای جامع مسیح ناجی (Cathedral of Christ the Saviour) که در سال ۱۹۳۱ میلادی به دستور رهبر شوروی جوزف استالین با خاک یکسان شده بود، ساخته شود. این ساختمان که در بالای آن مجسمه لنین قرار میگرفت، یکی از بزرگترین سازههای جهان در آن زمان محسوب میشد.
با این حال، حمله آلمان به شوروی در سال ۱۹۴۱ این نقشههای بلندپروازانه را از بین برد. در عوض، پایههای کاخ به یک استخر روباز بسیار بزرگ به نام استخر موسکووا (Moskva) تبدیل شد، استخری که برای مدتی بزرگترین استخر روباز جهان بود. پس از انحلال جماهیر شوروی نیز در سال ۱۹۹۵ میلادی کلیسای جامع مسیح ناجی دوباره ساخته شد.
برج ایلینوی – شیکاگو
معمار فرانک لوید رایت در سراسر جهان معماریهای خارقالعادهای را از خودش به جای گذاشته و از جمله آنها نیز میتوان به موزه سولومون آر گوگنهایم (Solomon R. Guggenheim Museum) شهر نیویورک و همچنین هتل امپریال (Imperial Hotel) توکیو اشاره کرد. با این حال، او در شهر شیکاگو توانسته بسیار تأثیرگذار و برجسته باشد.
هر چند، همه طرحهای او موفقیتآمیز نبودند. او قصد داشت آسمانخراش بلندپروازانه ایلینوی را در شهر بادخیز شیکاگو بسازد و با اینکه او همه جوانب را سنجیده بود اما معماران دیگر این کار را غیرممکن خواندند. طرح برج ایلینوی، ۱۶۰۰ متر ارتفاع داشت و بیش از ۵۰۰ طبقه و اتاقهایی برای اسکان بیش از ۱۰۰۰۰۰ نفر در آن به چشم میخورد. در صورتی که ساخته میشد، اکنون بلندترین برج جهان لقب میگرفت و ۸۰۰ متر از برج خلیفه دبی ارتفاع بیشتری داشته بود.
هتل لونار هیلتون روی ماه
شاید جاهطلبانهترین جاذبه شکستخورده، هتلی است که قرار بود خارج از کره زمین قرار داشته باشد. در دهه ۱۹۶۰ میلادی، بارون هیلتون قصد داشت تا هتل لونار هیلتون (Lunar Hilton Hotel) را روی ماه بسازد. این ایده از سوی رئیس شرکت هیلتون بسیار بلندپروازانه بود و وی صحبت از یک هتلی با ۱۰۰ اتاق در ماه با گنبدی تماشایی میکرد که از آنجا نمایی بسیار زیبا و تماشایی از زمین نیز به چشم بخورد. با این حال، چشمانداز وی برای این هتل عجیب و جاهطلبانه هرگز به واقعیت تبدیل نشد و ساخت یک هتل در ماه تنها یک فانتزی باقی ماند.