هفت جزیره آتشفشانی آیولین در سواحل شمالی سیسیل، آن طور که باید شناخته شده نیستند. این جزایر حدود نیم میلیون سال پیش در اثر برخورد دو صفحه تکنوتیکی تشکیل شدند و ماگمای مذاب را به سطح زمین پرتاب کردند. امروز هنوز آتشفشانهای فعالی در اینجا وجود دارند و انفجارهای مداوم آنها مواد مذاب را به فضا پرتاب میکند. آتشفشان Vulcano آخرین بار در سال ۱۸۸۸ فوران کرد اما دود و بخار به طور مداوم از لبههای دهانه آن بلند میشود.
این جزایر که به نام آیولوس خدای یونانی بادها نامگذاری شدهاند، زیبایی ناهمواری دارند و شامل صخرههای شگفتانگیزی است که از آبهای شفاف کریستالی بالا میآیند. فقط با قایق میتوان از ناپل یا سواحل شمالی سیسیل به این جزایر دسترسی داشت چراکه هیچ فرودگاهی در آنجا وجود ندارد. در تابستان، جزایر توسط گردشگران ایتالیایی مملو از جمعیت میشوند اما در فصل بهار اینجا به طرز لذتبخشی آرام و خلوت است. هوا هنوز در این موقع از سال بهاندازه کافی برای شنا گرم است اما برای پیادهروی در اطراف آتشفشانها خیلی گرم نیست.
لیپاری
لیپاری بزرگترین جزیره و نقطه ورود اصلی کشتیها از سرزمین اصلی و جزایر دیگر است. شهر اصلی، لیپاری، مکانی جذاب و شلوغ با خیابانهای سنگفرش شده باریک، ساختمانهای سفیدرنگ و رستورانهای جذاب است. قلعه کاستلو دی لیپاری (Castello di Lipari) بر فراز دریا قرار دارد و دیوارهای مهیب و برجهای باشکوه آن نیز منظرهای پانوراما از شهر و جزایر اطراف آن ارائه میدهند.
اینجا زمانی ارگ شهر بوده و شامل کلیسای جامع و ساختمانهای دیگر بوده است. یکی از آنها نیز شامل موزه باستانشناسی است که مجموعهای باورنکردنی از آثار باستانی را در خود جای داده است که گذشته جزیره را روشن میکند. ظروف سفالی، ابزار و آثار هنری باستانی نگاهی اجمالی از زندگی ساکنین لیپاری در طول دورههای مختلف را ارائه میدهد. مجسمه ارزشمند Venus of Lipari که مجسمهای یونانی متعلق به قرن چهارم قبل از میلاد است، گوهر این مجموعه به شمار میرود.
سالینا
سالینا در فاصله ۳۰ دقیقه با قایق از لیپاری قرار دارد و سرسبزترین جزیره آیولین به شمار میرود و تاکستانهای پلکانی متعددی دارد. در شهر اصلی جزیره به نام سانتا مارینا سالینا وارد این جزیره خواهید شد و در گردشگاه ساحلی آن نیز شاهد ردیفی از قایقهای ماهیگیری رنگارنگ خواهید بود. خیلی از افراد در همین جا میمانند و از غذاهای دریایی تازه اینجا بهره میبرند.
روستاهای کوچکتری همچون مالفا، پولارا و لنی نیز هر کدام جذابیتهای خودشان را دارند و نباید آنها را از دست داد. مالفا بهخاطر باغهای گیاهشناسی، تاکستانهای پلکانی و چشماندازهای خیرهکننده از دریا و جزایر مجاورش شهرت دارد. در شمال غربی نیز پولا قرار دارد که هنوز نسبتاً منزوی است و در فلاتی بر فراز دریا گسترده شده است.
ولکانو
بیست دقیقه از لیپاری و در جهت دیگر جزیره Vulcano قرار دارد که به دلیل فعالیتهای آتشفشانیاش به این صورت نامگذاری شده است. هنگامی که از قایق پایین میآیید، بوی گوگرد را در هوا احساس میکنید و این در حالی است که در دهانههای آتشفشانی میتوان خروج بخار و گاز را مشاهده کرد.
پاناریا
در راه استرومبولی و در فاصله یک ساعت و نیم از لیپاری، جزیره پاناریا قرار دارد که کوچکترین و منحصربهفردترین جزیره آیولین است. بندر این جزیره سن پیترو نام دارد و مجموعهای از ساختمانهای سفیدکاری شدهای است که با بوگنویلهای رنگارنگ و یاسهای معطر تزیین شدهاند. خیابانهای باریک مملو از بوتیکهای لوکس و رستورانهای سطح بالا هستند.
خط ساحلی پر از خلیجهای کوچک و پنهان است و بهترین راه دسترسی به این جزیره از طریق سن پیترو است. جاذبه منحصربهفرد پاناریا نیز دهکده ماقبل تاریخی Punta Milazzese است که در شمال غربی قرار گرفته است. این ویرانهها به عصر برنز برمیگردند و سازههای سنگی نگاهی اجمالی از تاریخ جزیره را ارائه میدهند.
استرومبولی
در فاصله یک ساعته از پاناریا، جزیره استرومبولی قرار دارد که فعالترین آتشفشانهای جهان را در خود جای داده است. همانطور که به اینجا نزدیک میشوید، در صورتی که هوا ابری نباشد، مخروط آتشفشانی Sciara del Fuoco را خواهید دید که در بالای آن دود به چشم میخورد. گواه فورانهای مکرر نیز جریان گدازه سیاهی است که از کوه به سمت دریای شفاف مدیرانه جریان دارد. در اینجا فعالیتهای آتشفشانی بهدقت مورد بررسی قرار میگیرند تا همه افراد در وضعیت ایمنی قرار داشته باشند.
راهنماهایی برای کسانی که میخواهند اطراف و مسیرهای آتشفشان را مورد کاوش قرار بدهند، وجود دارند. همانطور که به سمت بالا حرکت میکنید، زمین از پوشش گیاهی سرسبز به سنگهای آتشفشانی بایر تغییر پیدا میکند. با نزدیک شدن به قله نیز احساس میکنید زمین زیر پایتان غرش میکند که نشانهای از فعال بودن آتشفشان است.