تحقیقات اخیر بر ارتباط نگرانکننده بین آلودگی هوا و رشد ذهنی کودکان تأکید کرده و نشان داده است که سالهای اولیه زندگی بهویژه اهمیت دارند. مطالعه جدیدی نشان داده است که قرارگرفتن در معرض دیاکسید نیتروژن (NO2) در دو سال اول زندگی با کاهش توانایی توجه در کودکان بین ۴ تا ۸ سال مرتبط است که این تأثیر در پسران مشهودتر است.
قرارگرفتن طولانیمدت در معرض NO2
این تحقیق در مجله “محیطزیست بینالمللی” منتشر شده است. این تحقیق نشان میدهد که سطوح بالاتر قرارگرفتن در معرض NO2 منجر به کاهش عملکرد توجهی در کودکان ۴ تا ۶ساله میشود. علاوه بر این، این تأثیر در پسران ۶ تا ۸ساله نیز ادامه دارد.
در نتیجه، این مطالعه از دادههای ۱۷۰۳ زوج مادر و کودک در چهار منطقه اسپانیا که تحت پروژه INMA جمعآوریشده بود، استفاده کرد.
محققان با تجزیه و تحلیل سطوح قرارگرفتن در معرض NO2 در محل سکونت و آزمایشهای شناختی بعدی، نمای کلی جامعی از اثرات طولانیمدت این آلاینده ارائه کردند.
آلودگی هوا و سلامت روان
این تحقیق بر یافتههای قبلی از همین پروژه بنا شده است. این مطالعات اولیه، قرارگرفتن در معرض NO2 را در دوران بارداری و اوایل کودکی با کاهش دامنه توجه در کودکان خردسال مرتبط دانسته بودند.
به طور قابلتوجهی، قرارگرفتن در معرض این ماده بین ۱.۳ تا ۲.۲ سالگی با نقصهای خاص شناختی؛ مانند زمان واکنش کندتر و اشتباهات بیشتر در تستهای توجه مرتبط بود.
دکتر آن-کلر بنتر، محقق فوق دکترا و آخرین نویسنده این مطالعه، بر اهمیت این نتایج تأکید کرد.
او توضیح داد: “این یافتهها بر تأثیر بالقوه افزایش آلودگی هوای مرتبط با ترافیک بر تأخیر در توسعه توانایی توجه تأکید میکند و اهمیت تحقیقات بیشتر در مورد اثرات طولانیمدت آلودگی هوا در گروههای سنی بالاتر را برجسته میسازد.”
آلودگی هوا بر رشد مغز تأثیر میگذارد
این تحقیق همچنین بر مسیر توسعه عملکردهای اجرایی مغز که برای مدیریت و کنترل رفتار ضروری هستند، نور میتاباند.
قشر پیشانی که مسئول این عملکردها است بهآرامی بالغ میشود و در طول دوران کودکی آسیبپذیر باقی میماند.
دکتر بنتر خاطرنشان کرد: “در پسران، ارتباط بین قرارگرفتن در معرض NO2 و عملکرد توجهی ممکن است بیشتر دوام داشته باشد؛ زیرا مغز آنها کندتر بالغ میشود که میتواند آنها را آسیبپذیرتر کند.”
او همچنین بر نیاز به تحقیقات مداوم برای بررسی اینکه چگونه سن و جنسیت بر حساسیت به آلودگی هوا تأثیر میگذارد، اشاره کرد.
پیامدهای مطالعه
پیامدهای این مطالعه بسیار گسترده است و نشان میدهد که دوران کودکی اولیه دورهای حیاتی برای اجرای اقدامات پیشگیرانه در برابر آلودگی هوا است.
دکتر بنتر نتیجهگیری کرد: “حتی اثرگذاری کم در سطح فردی ناشی از سطوح نسبتاً پایین قرارگرفتن در معرض آلودگی، همانطور که در این مطالعه مشاهده شد، میتواند پیامدهای بزرگی در سطح جامعه داشته باشد.” او بر اهمیت رسیدگی به آلودگی هوای ناشی از ترافیک برای سلامت نسلهای آینده تأکید کرد.
این تحقیق بر لزوم اقدام فوری برای کاهش قرارگرفتن در معرض آلایندههای مضر تأکید میکند. همچنین خواستار ادامه تحقیقات در مورد اثرات عوامل محیطی بر رشد کودک است.
بینشهایی که چنین مطالعاتی ارائه میدهند در شکلدادن به سیاستهایی که از رفاه و رشد ذهنی کودکان در سراسر جهان محافظت میکند، ارزشمند است.
آسیبهای گستردهتر آلودگی هوا فراتر از اثرات شناختی
آلودگی هوا طیف وسیعی از اثرات منفی بر سلامت، محیطزیست و جامعه دارد، از جمله:
- خطرات سلامتی: آلودگی هوا علاوه بر تأثیر بر رشد ذهنی کودکان، میتواند باعث مشکلات تنفسی مانند آسم، برونشیت و بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) شود. همچنین با بیماریهای قلبی عروقی، سرطان ریه و مرگ زودرس مرتبط است.
- آسیب محیطی: آلایندهها میتوانند به حیاتوحش و اکوسیستمها آسیب برسانند. باران اسیدی که ناشی از دیاکسید گوگرد و اکسیدهای نیتروژن است به جنگلها و زیستگاههای آبی آسیب میزند. ذرات معلق میتواند کیفیت خاک را کاهش ذرات معلق میتواند کیفیت خاک را کاهش دهد و سلامت گیاهان را تحتتأثیر قرار دهد.
- تغییر آبوهوا: برخی از آلایندههای هوا مانند کربن سیاه (یکی از اجزای ذرات معلق) با جذب گرما در جو به گرمایش جهانی کمک میکنند. گازهای گلخانهای مانند دیاکسیدکربن و متان نیز از همان منابعی که آلایندههای هوا را منتشر میکنند، منتشر میشوند.
- کاهش دید: دود و مه که ناشی از آلودگی هوا هستند، دید را کاهش میدهند. این میتواند بر ایمنی رانندگی تأثیر بگذارد و ارزش زیبایی مناظر را کاهش دهد.
- هزینههای اقتصادی: هزینههای مراقبتهای بهداشتی برای درمان بیماریهای ناشی از آلودگی هوا قابلتوجه است. علاوه بر این، آلودگی میتواند ارزش املاک را کاهش دهد و به دلیل کیفیت پایین هوا و دید، بر درآمدهای گردشگری تأثیر بگذارد.
رسیدگی به تأثیر آلودگی هوا بر شناخت کودکان
در خلاصه، مطالعه ISGlobal بر نیاز فوری به اقدام برای محافظت از کودکان در برابر اثرات مخرب آلودگی هوا بر رشد مغز تأکید میکند.
با نشاندادن ارتباط بین قرارگرفتن در معرض NO2 و اختلال عملکرد توجهی، بهویژه در پسران، این مطالعه بر اهمیت اجرای اقدامات پیشگیرانه در طول سالهای اولیه حیاتی زندگی تأکید میکند.
همانطور که ما برای ایجاد آیندهای سالمتر برای نسل بعدی تلاش میکنیم، باید اولویت خود را بر کاهش آلودگی هوای ناشی از ترافیک و محافظت از رفاه فرزندانمان قرار دهیم.
عواقب بی عملی بیش از حد بزرگ است که نمیتوان آن را نادیده گرفت و مسئولیت جمعی ما این است که اطمینان حاصل کنیم که هر کودک فرصتی برای رشد در محیطی تمیز و امن داشته باشد.
مطالعه کامل در مجله “محیطزیست بینالمللی” منتشر شده است.