ارمنستان کشوری دیدنی در شمال غرب ایران به‌شمار می‌رود که در شرایط کنونی سفر به آن بسیار باب شده است. اگر شما هم جزو کسانی هستید که به‌سمت این کشور می‌روید یا قصد رفتن دارید، تا آخر این مطلب با ما همراه باشید تا صفرتاصد سفر زمینی و هوایی به این کشور را بشناسیم.
راه‌های سفر به ارمنستان
ارمنستان کشور همسایه ایران و یکی از قسمت‌های جداشده در دوران قاجار است. کشوری دیدنی که سال‌ها میان حکم‌رانان دست‌به‌دست شد؛ اما مسیر توسعه خود را به‌خوبی آغاز کرده و درحال پیمودن است. این کشور جاذبه‌های گردشگری فراوانی دارد. تاریخ عظیمی که وامدار تاریخ ایران و شوروی با هم است، توانسته سری در سرهای بلند منطقه خاورمیانه برآورد.
جز جاذبه‌های تاریخی، این کشور طبیعت بکر و دست نخورده‌ای هم دارد. دشت‌های سرسبز، کوه‌های بلند و برکه‌های دست‌نخورده ازجمله پدیده‌های طبیعی ارمنستان هستند که مشاهده آن‌ها خالی از لطف نیست.
سال‌هاست که ایران و ارمنستان، لزوم دریافت روادید سفری را برداشته‌اند؛ یعنی نه مسافران آن‌ها نه مسافرهای ما، نیازی به ویزا ندارند و فقط با پاسپورت از مرز رد می‌شوند. این مساله باعث شده مردم زیادی به فکر سفر به این کشور باشند؛ سفری که هم فال است و هم تماشا.
مرز زمینی با ایران و شرایط مساعد جاده‌های این کشور تور ارمنستان زمینی را هم فراهم کرده‌اند تا دیگر بهانه‌ای برای سفر نداشته باشید. شما می‌توانید از سه طریق تور اتوبوسی، سفر شخصی با خودرو و تور هوایی راهی ارمنستان شوید.
سفر هوایی
سفر هوایی سفری معروف در خط هوایی ایران و ارمنستان است. اصفهان، شیراز، تهران، مشهد، تبریز و… شهرهایی هستند که در مسیر مستقیم خط هوایی به ارمنستان قرار دارند. این سفرها معمولا به ایروان انجام می‌شود و اگر می‌خواهید به شهر دیگری در ارمنستان بروید، باید از ایروان حرکت کنید. هر پرواز به ایروان از تهران حدود یک ساعت و نیم طول می‌کشد که مسافت آن 800 کیلومتر است. شما می‌توانید به‌راحتی سفری دوست‌داشتنی را تجربه کنید که درطول عمرتان نرفته‌اید.
سفر زمینی
بعد از این‌که شرایط برای سفر زمینی به این کشور فراهم شد، تورهای اتوبوسی هم شروع به فروش بلیط کردند. تور ارمنستان با اتوبوس یکی از پرطرفدارترین شکل‌های سفر به این کشور است؛ زیرا هم زمان زیادی طول نمی‌کشد و هم ارزان‌تر از هواپیما است. بیشتر اتوبوس‌ها به مقصد ارمنستان از تهران و پایانه‌های این شهر حرکت می‌کنند. پس جای دیگری دنبال اتوبوس ارمنستان نباشید. مسیر تهران ایروان چیزی حدود 1000 کیلومتر است که بدون درنظر گرفتن توقف‌های مسیر و بازرسی‌های احتمالی لب مرز به‌صورت ممتد 11 تا 12 ساعت رانندگی را دنبال دارد.
پیشنهاد می‌کنم درصورتی‌که به سفر زمینی علاقه‌مند هستید، این‌کار را با اتوبوس انجام دهید؛ زیرا مسیرهای ناشناخته کشور غریب ممکن است کار دستتان بدهد!
شهرهای مسیر
از تهران تا ایروان چندین شهر مهم هم در ارمنستان و هم در کشور خودمان وجود دارد که بهتر است آن‌ها را بشناسید.
تبریز: یکی از مهم‌ترین شهرهای غربی ایران تبریز بزرگ است. شهری برآمده از تاریخ با هزاران جاذبه گردشگری که تماشای آن‌ها خالی از لطف نیست.
جلفا: شهر یا شهرستان جلفا آخرین شهر مرزی ایران قبل از نوردوز و پایانه مرزی ایران به‌حساب می‌آید. شهری قدیمی که به‌دلیل نزدیکی به مرز، بورس خرید و فروش اجناس خارجی وارداتی است. پیشنهاد می‌کنم خرید از بازار نوردوز در نقطه صفر مرزی را ازدست ندهید.
گغوویت: یکی از شهرهای مسیر نوردوز – ایروان شهر گغوویت به‌شمار می‌رود که پر از جاذبه‌های گردشگری طبیعی کوه‌ها، برکه‌ها و مکان‌های دیدنی است.
پایانه مرزی ایران ارمنستان
نوردوز مشهورترین پایانه مرزی ایران و ارمنستان است. پایانه‌ای که در ساله 74 ساخته شد و تقریبا اغلب مردم آن را با بازارش می‌شناسند. روستای نوردوز به‌دلیل شرایط آب‌وهوایی هر آخر هفته میزبان خیل عظیمی از مردم است که هم اجناس خود را می‌خرند و هم از طبیعت لذت می‌برند. این پایانه سالانه هزاران تن کالا و میلیون‌ها نفر را ردوبدل می‌کند و به‌همین دلیل یکی از نقاط استراتژیک مرزی ایران است. پیشنهاد می‌کنم برای سفر به ارمنستان از همین مسیر استفاده کنید؛ زیرا هم جاده‌های بهتری دارد و هم شناخته شده‌تر است.
فاصله تا ایروان
از مرز نوردوز تا ایروان فقط 400 کیلومتر فاصله است. البته دو مسیر به‌سمت این شهر می‌رود که یکی کوهستانی و دیگری هموارتر هستند؛ اما درکل هر دو مسیر برابر است. در هر دو جاده مناطق دیدنی، جاذبه‌های گردشگری طبیعی وجود دارد و شما می‌توانید از آن‌ها دیدن کنید.
تور ارمنستان ویژگی‌های زیادی دارد که آن را نسبت به سفر به ترکیه متمایز می‌کند. درست است که این کشور ساحل ندارد؛ اما کلوپ‌های شبانه، کافه‌های دنج، خیابان‌های معروف، طبیعت بی‌همتا و نشاط شبانه ارمنستان در هیچ جای دنیا وجود ندارد.
این مطلب صرفا جنبه تبلیغاتی داشته و فوت و فن هیچ مسئولیتی را در رابطه با آن نمی‌پذیرد
