تحقیقات اخیر به رهبری دانشگاه شمال آریزونا تأیید کرده است که جمعیت زنبورها و پروانهها در مناطق مهم آمریکای شمالی به دلیل تغییرات مداوم محیطی در حال کاهش است. علاوه بر این، همانطور که نویسندگان اشاره کردهاند، شکافهای قابل توجهی در تحقیقات مربوط به تنوع گردهافشانها وجود دارد که مانع تلاشهای حفاظتی میشود.
مطالعات اخیر نشان داده است که کاهش نگرانکنندهای در جمعیت گردهافشانها وجود دارد که باعث نگرانی دانشمندان و سیاستگذاران در مورد تأثیرات منفی بالقوه بر اکوسیستمها و کشاورزی شده است.
عواملی مانند تغییرات آبوهوایی، تخریب زیستگاه و گونههای مهاجم با این کاهشها مرتبط هستند، اما تحقیقات اغلب بر گونههای موردمطالعه دقیق در مناطق بهراحتی قابلدسترسی متمرکز بوده است.
اکنون دانشمندان دادههایی را در مورد چهار خانواده اصلی زنبورها و پروانهها جمعآوری کردهاند تا مدلهای توزیع گونهها را ایجاد کنند و به آنها امکان دهد تا تغییرات را در طول زمان و مکان در سراسر آمریکای شمالی ارزیابی کنند.
ردیابی تنوع گردهافشانها در آمریکای شمالی
بالاترین غنی گونهای در امتداد سواحل غربی آمریکای شمالی، بهویژه در کالیفرنیا و رشتهکوههای راکی یافت شد. بااینحال، این مدلها نشاندهنده کاهش غنی گونهای در طول قرن گذشته در غرب آمریکای شمالی است، درحالیکه در شرق آمریکای شمالی افزایش نامتناسبی وجود داشته است.
محققان همچنین دادههای مشابهی را برای نمونه گستردهتری از گونههای بالقوه گردهافشان، از جمله گونههای بیمهره و مهرهدار موردنظر حفاظت، تجزیه و تحلیل کردند و روندهای مشابهی را یافتند.
تغییرات آبوهوایی و فعالیتهای انسانی
مقایسه با دادههای آبوهوایی نشان میدهد که این تغییرات جمعیت دستکم تا حدی ناشی از تأثیرات تغییرات آبوهوایی اخیر، مانند خشکسالی طولانیمدت و تخریب زیستگاه است. مناطقی که با کاهش جمعیت مواجه هستند نیز بهشدت تحتتأثیر استفاده از زمین توسط انسان قرار گرفتهاند.
محققان خاطرنشان کردند که افزایش ظاهری در شرق ایالات متحده ممکن است تا حدودی منعکسکننده افزایش تشخیص در این مناطق پرجمعیت باشد، باتوجهبه افزایش علم شهروندی و تلاشهای جمعآوری دادهها.
تغییرات گسترده جمعیت در زنبورها و پروانهها
بهطورکلی، این مطالعه روندهای گستردهای از تغییرات جمعیت در زنبورها و پروانهها و همچنین سایر گردهافشانهای بالقوه را شناسایی کرد. این نتایج به شناسایی مناطقی با جمعیت در حال کاهش کمک میکند که در آنها میتوان بر تلاشهای حفاظت محیطی اولویت داد.
این تحقیق همچنین بر شکافهای موجود در دانش موجود در مورد گردهافشانها، از جمله مناطق با نمونهبرداری ضعیف و گونههای کمتر مورد مطالعه تأکید کرد و نشان داد که بهبود روشهای پایش و افزایش تلاشهای علم شهروندی میتواند به رفع این محدودیتها کمک کند.
نویسندگان نتیجهگیری کردند: «سوابق موجود گردهافشانهای آمریکای شمالی نشان میدهد که تنوع زیستی در چند دهه اخیر در غرب ایالات متحده و جنوب مکزیک به طور گستردهای کاهشیافته است. این کاهشها با تغییرات آبوهوایی مطابقت دارد و نیاز به افزایش پایش برای اطلاعرسانی اقدامات حفاظتی و کاهش خسارت را نشان میدهد.»
تنوع گردهافشانها
تنوع گردهافشانها جنبهای اساسی از اکوسیستمهای زمین است که شامل انواع موجوداتی میشود که با انتقال گرده از یک گل به گل دیگر، نقشی کلیدی در تولیدمثل گیاهان گلدار ایفا میکنند.
انواع گردهافشانها
این گروه نهتنها شامل زنبورها و پروانههای شناخته شده، بلکه همچنین بید، سوسک، پرندگان، خفاشها و حتی برخی پستانداران کوچک نیز میشود.
هر نوع گردهافشان با انواع خاصی از گلها سازگار است و تغییرات در اندازه بدن، شکل و مکانیسمهای تغذیه به آنها اجازه میدهد تا به گرده و شهد دسترسی پیدا کنند.
اهمیت تنوع گردهافشانها
تنوع گردهافشانها گردهافشانی طیف وسیعی از گونههای گیاهی را تضمین میکند و از اکوسیستمهای طبیعی و همچنین کشاورزی انسان پشتیبانی میکند. گیاهان مختلف در زمانهای مختلف شکوفه میدهند و شکلها و رنگهای مختلفی برای جذب گرده افشانهای ایدهآل خود دارند.
بهعنوانمثال، مرغ مگسخوار به گلهای قرمز روشن و لولهای شکل جذب میشود، زیرا منقار و زبان بلند آنها برای دسترسی به شهد از این نوع گلها مناسب است. از سوی دیگر، خفاشها برای گردهافشانی گیاهان شببو ضروری هستند.
کاهش جمعیت گردهافشان
بااینحال، جمعیت گردهافشانها در سراسر جهان با تهدیداتی از جمله تخریب زیستگاه، استفاده از آفتکشها، تغییرات آبوهوایی و بیماریها مواجه هستند.
این کاهش نهتنها بر خود گردهافشانها تأثیر میگذارد، بلکه خطری برای تنوع زیستی، سیستمهای کشاورزی و منابع غذایی انسان نیز ایجاد میکند و اهمیت تلاشهای حفاظتی برای حفظ و افزایش تنوع گردهافشانها را برجسته میکند.
با محافظت از زیستگاههای طبیعی و اجرای شیوههای دوستدار گردهافشان، میتوانیم به تضمین بقای گرده افشانها و ادامه نقش حیاتی آنها در اکوسیستمهای جهان کمک کنیم.
مطالعه در مجله PLoS ONE منتشر شده است.