در بخش‌هایی از جهان، شهرهایی وجود دارند که حمل و نقل زمینی سنتی، مانند اتوبوس‌ها و اتومبیل‌ها به دلیل کمبود فضا واقعاً وجود ندارند. در این مقاصد مسافرتی و گردشگری، مردم برای حمل و نقل از وسایل حمل و نقل آبی، هوایی، دوچرخه یا پای پیاده استفاده می‌کنند. شهرهای بدون ماشین اغلب ویژگی‌های جغرافیایی منحصربه‌فردی دارند که حمل و نقل معمولی را غیرعملی می‌کنند. با بررسی چندین مثال، می‌توان بهتر متوجه شد که این وضعیت چه تأثیری بر زندگی روزمره ساکنان و بازدیدکنندگان دارد. در ادامه همراه با ما باشید تا با بهترین شهرهای بدون ماشین برای سفر آشنا شوید.
ونیز – ایتالیا
شهر ونیز در ایتالیا یکی از مقاصد گردشگری برتر در سراسر جهان به شمار می‌رود اما اینجا فاقد حمل و نقل زمینی معمولی است. این شهر در مجموعه‌ای از ۱۱۸ جزیره ساخته شده است که توسط کانال‌های متعددی به هم متصل شده‌اند. نمی‌توان بری حمل و نقل از ماشین در این شهر استفاده کرد و بنابراین، حمل و نقل توسط گوندولا، تاکسی‌های آبی و بخار انجام می‌شود. این ساختار منحصربه‌فرد بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت ونیز شده و توانسته گردشگران زیادی را از سراسر جهان به خودش جذب کند.
نبود خودرو باعث شده تا اینجا کیفیت هوای خوبی داشته باشد و آلودگی صوتی کاهش پیدا کند و گشت و گذار در کانال‌ها نیز یک تجربه فرهنگی جالب است و جذابیت شهر را دو چندان می‌کند. با این حال، برای جلوگیری از سیل باید به طور مستمر از کانال‌ها نگهداری کرد. علاوه بر این، دسترسی به نقاط مختلف شهر برای افراد دارای مشکل تحرک واقعاً چالش‌هایی به همراه دارد.
گیثورن – هلند
شهر گیثورن که اغلب به‌عنوان ونیز شمال نیز شناخته می‌شود، یک شهر جالب هلندی است که به خاطر کمبود جاده‌هایش قابل توجه است. ساکنان و بازدیدکنندگان عمدتاً در شهر با قایق در کانال‌های زیبای آن حرکت می‌کنند و بسیاری نیز سفر با پای پیاده یا دوچرخه را ترجیح می‌دهند. این فضای منحصربه‌فرد و آرام نیز یک سبک زندگی سالم را ترویج می‌کند.
همین محدودیت استفاده از وسایل حمل و نقل موتوری سبب شده تا اینجا محیط تمیز و آرامی داشته باشد. این شهر یک مقصد گردشگری محبوب است و مناظر بسیار زیبا و تماشایی‌ای دارد. هر چند، حمل و نقل کالا در اینجا می‌تواند چالش برانگیز باشد چراکه جاده‌های خوبی وجود ندارند.
جزیره ماکیناک – آمریکا
در جزیره ماکیناک در میشیگان، استفاده از وسایل موتوری از سال ۱۸۹۸ میلادی ممنوع شده است. این عمل به حفظ جذابیت تاریخی جزیره کمک کرده است چراکه حمل و نقل به دوچرخه، قدم زدن یا کالسکه‌ها محدود شده است. تعهد به حفظ فضایی عاری از وسایل نقلیه به جزیره شخصیت منحصربه‌فردی بخشیده است که بازدیدکنندگان زیادی را به خودش جذب می‌کند.
حفاظت از آثار تاریخی با ایجاد تجربه‌ای غوطه‌ور در گذشته بازدیدکنندگان را جذب می‌کند. علاوه بر این، یک محیط تمیزتر با کاهش آلودگی صوتی یکی دیگر از مزایای قابل توجه است. هر چند، اتکای اقتصادی جزیره به گردشگری، آن را مستعد نوسانات فصلی می‌کند. علاوه بر این، واکنش نیروهای اضطراری به دلیل حضور محدود وسایل نقلیه موتوری می‌تواند پیچیده‌تر باشد.
سارک – بریتانیا
یکی از جزایر چنل (Channel) سیاستی دارد که وسایل نقلیه موتوری را ممنوع می‌کند. ساکنان عمدتاً با دوچرخه و گاری رفت و آمد می‌کنند و فقط در مواقع اضطراری از تراکتور استفاده می‌کنند. این تصمیم نشان دهنده تعهد به حفظ محیط زیست و حفظ فضای آرام در جزیره است. جنبه‌های مثبت رویکرد بدون خودرو شامل حفظ محیط زیست و زندگی اجتماعی قوی است. این جزیره افرادی را به خودش جلب می‌کند که به دنبال یک سبک زندگی آرام و هماهنگ با طبیعت هستند.
فیرستفانی – یونان
روستای فیرستفانی در سانتورینی به خاطر مسیرهای باریک و سنگی خودش شهرت دارد که در آن‌ها وسایل نقلیه نمی‌توانند عبور کنند. همین نیز باعث شده تا این شهر به یک مقصد بسیار زیبا و خاص تبدیل شود که در عین حال، نمایی بسیار تماشایی از دریای اژه را ارائه می‌کند و یک تجربه فرهنگی منحصربه‌فرد را رقم می‌زند.
