یک چراغ راهنمایی جدید به رنگ «سفید» ممکن است به وسایل نقلیه خودران کمک کند تا جریان ترافیک شهری را مدیریت کنند و سفری روان‌تر و ایمن‌تر در شهرها به ارمغان بیاورند. یاشی میتال، مدیر ارتباطات شرکتی در Future Mobility Media، این‌گونه می‌نویسد.
تصور کنید:
در حال رانندگی در یک شهر شلوغ هستید و تنها چند دقیقه با مقصد خود فاصله دارید. در مقابل، چراغ راهنمایی را می‌بینید که با رنگ‌هایی که از کودکی با آن‌ها آشنا بوده‌اید، می‌درخشد: قرمز برای توقف، زرد برای احتیاط، و سبز برای حرکت. اما حالا، در کنار این رنگ‌های آشنا، رنگ جدیدی وجود دارد—یک سفید ملایم و آینده‌نگر.
این رنگ چهارم، که شاید روزی به اندازه سه رنگ دیگر رایج شود، به جهانی کمک می‌کند که در آن وسایل نقلیه خودران (AV) در جاده‌ها غالب هستند. اگرچه خودروهای کاملاً خودران هنوز در حال توسعه هستند، اما سیستم‌های پیشرفته کمک‌راننده (ADAS) هم‌اکنون حضور دارند و شکاف بین خودروهای با راننده و خودروهای خودران را پر می‌کنند. ویژگی‌هایی مانند کروز کنترل تطبیقی و نگه‌داشتن خودکار در خطوط، رانندگان را با خودروهایی که توانایی تصمیم‌گیری دارند آشنا می‌کنند. این فناوری‌ها ما را به سمت آینده‌ای هدایت می‌کنند که در آن، خودرو نقش بیشتری بر عهده می‌گیرد.
پژوهشگران، مهندسان و برنامه‌ریزان شهری – از جمله در پروژه «مأموریت شهرهای هوشمند» هند – به سوی آینده‌ای حرکت می‌کنند که در آن خودروهای مجهز به ADAS با زیرساخت‌های شهری هماهنگ‌تر عمل می‌کنند و خیابان‌ها را ایمن‌تر، کارآمدتر و هوشمندتر می‌سازند. در ادامه، می‌بینیم که چگونه معرفی یک چراغ «سفید» می‌تواند نه تنها تجربه رانندگی ما، بلکه ساختار کلی شهرها را نیز تغییر دهد.
ریشه‌های رنگ چهارم: چرا سفید؟
چراغ‌های راهنمایی همراه با تغییر ارتباط جامعه با حمل‌ونقل تکامل یافته‌اند. چراغ‌های قرمز، زرد و سبزی که امروز می‌شناسیم، از سیستم راه‌آهن قرن نوزدهم نشأت گرفته‌اند و به‌عنوان راه‌حلی عملی برای کنترل حرکت خودروها، زمانی که خیابان‌های شهری اولین بار پذیرای اتومبیل‌ها شدند، معرفی شدند. اما با ورود فناوری‌های ADAS و خودران، جاده‌ها نیاز به ارتقاء دارند.
خودروهای خودران، با استفاده از شبکه‌های پیشرفته ارتباطی، می‌توانند با یکدیگر «صحبت» کنند و تصمیمات سریع و هماهنگی اتخاذ کنند که جریان ترافیک را بهبود بخشد و گلوگاه‌ها را کاهش دهد. چراغ چهارم – سفید – راهکاری را ارائه می‌دهد که خودروهای خودران بتوانند از این هوش جمعی استفاده کنند. زمانی که چراغ سفید روشن می‌شود، نشان‌دهنده این است که خودروهای خودران مسئولیت مدیریت تقاطع را بر عهده گرفته‌اند و رانندگان انسانی باید به حرکت این خودروها اعتماد کنند. این مفهوم توسط پژوهشگران دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی توسعه داده شده است تا سیستم‌های رانندگی انسانی و خودران را در جاده‌های مشترک هماهنگ کند.
نقش چراغ سفید: بازی پیروی از رهبر
در این سیستم جدید، خودروهای خودران با استفاده از چراغ سفید به‌طور مؤثر تقاطع‌ها را «تصاحب» می‌کنند. وقتی تعداد کافی از خودروهای خودران در یک تقاطع حاضر باشند، چراغ سفید روشن می‌شود و به رانندگان انسانی اعلام می‌کند که باید جریان حرکت خودروهای خودران را دنبال کنند. خودروهای خودران نیز با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و حرکت خود را به‌صورت ایمن و هماهنگ تنظیم می‌کنند.
تصور کنید در پشت یک خودروی خودران رانندگی می‌کنید که شما را از یک تقاطع شلوغ عبور می‌دهد، مانند بخشی از یک رقص هماهنگ. این مفهوم بر پایه اعتمادی بنا شده است که خودروهای خودران، با استفاده از داده‌های گسترده و توانایی تصمیم‌گیری سریع، می‌توانند رانندگان انسانی را بهتر از چراغ‌های ایستا هدایت کنند.
برای شهرها، این تغییر می‌تواند به مدیریت پویا و روان‌تر ترافیک منجر شود و ازدحام، تصادفات و انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد. در آزمایش‌های انجام‌شده روی سیستم‌های هوش مصنوعی برای چراغ‌های راهنمایی، شهرها کاهش زمان سفر تا ۲۵٪ و کاهش مشابهی در انتشار گازهای گلخانه‌ای را تجربه کرده‌اند.
سیستم‌های ترافیکی هوشمند: لایه‌ای جدید از هوش شهری
اما چراغ سفید تنها بخشی از یک پازل گسترده‌تر و مبتنی بر هوش مصنوعی است که شهرها در حال تکمیل آن هستند. بسیاری از مناطق شهری در حال سرمایه‌گذاری در سیستم‌های ترافیکی هوشمند هستند تا ازدحام را مدیریت کرده و کارایی جاده‌ها را به حداکثر برسانند. این سیستم‌ها از حسگرها، دوربین‌ها و الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای ارزیابی و پیش‌بینی جریان ترافیک استفاده کرده و زمان‌بندی چراغ‌ها را به‌صورت لحظه‌ای تنظیم می‌کنند.
بازنگری خیابان‌های شهری: آینده چگونه خواهد بود؟
با هدایت خودروهای خودران و مدیریت چراغ‌های سفید، چشم‌انداز خیابان‌های شهری می‌تواند دگرگون شود. در آینده، ممکن است تقاطع‌های سنتی به بخشی از تاریخ تبدیل شوند، زیرا خودروها، مجهز به ارتباطات V2V (خودرو به خودرو)، بدون توقف با یکدیگر تعامل می‌کنند.
چالش‌ها و ملاحظات:
اجرای چنین فناوری‌هایی نیازمند کار و منابع زیادی است، از زیرساخت‌های جدید گرفته تا پذیرش اجتماعی.
