امروز فوت‌و‌فن به یک رکورد جام جهانی می‌پردازد. در اینجا نگاهی به تنها دروازه‌بانی داریم که موفق به کسب توپ طلای آدیداس شده است.
الیور کان هرگز نتوانست دوئل با دیتِر مولر را در رقابت برای تبدیل شدن به دروازه‌بان اصلی تیم ملی آلمان کاملاً پشت سر بگذارد. وقتی هم که فرصت پیدا کرد، تنها حدود ۲۰ دقیقه دوام آورد؛ چراکه با شانه‌ای آسیب‌دیده از «شلیک دوقلو» وحشتناک از میدان خارج شد. خوشبختانه، الیور کان واقعی در خاک ژاپن عملکرد بسیار بهتری داشت.
افراد کمی – و حتی تعداد کمتری از دروازه‌بان‌ها – به اندازه این اسطوره آلمانی در ژاپن مورد احترام هستند. به همین دلیل بود که کان در قالب «هان» در مجموعه معروف ژاپنی کاپیتان سوباسا حضور یافت. او همچنین در تبلیغات تلویزیونی ژاپن برای همه چیز از بانک‌ها گرفته تا واکس خودرو ایفای نقش کرد.
به طرز جالبی، گروه موسیقی پاپ آلمانی دی پرینزن نیز اخیراً ترانه کلاسیک ۲۰۰۷ خود به نام اُلی کان را با متن ژاپنی بازنشر کردند:
- او غذای خوب می‌خورد،
- رژیمش عالی است،
- شکم او صاف است و توپ گرد،
- حتی وقتی زمین بازی گرم است،
- اُلی هرگز مغرور نمی‌شود،
- وقتی عصبانی است، باید آماده باشید،
- چراکه نام او اُلی کان است.
شاید این متن‌ها هرگز نتوانند جایزه پولیتزر را به خود اختصاص دهند، اما برخلاف کان که اهل کارلسروهه است، او برنده‌ای زنجیره‌ای در جمع‌آوری جوایز بود. در میان تمام جام‌ها، لوح‌ها، افتخارات و تقدیرها، یکی از آنها برجسته‌ترین جایگاه را دارد.
این جایزه عشق میان کان و ژاپن را تکمیل کرد، جایی که او توپ طلای آدیداس را در جام جهانی ۲۰۰۲ فیفا که به میزبانی مشترک ژاپن و کره جنوبی برگزار شد، به دست آورد. تاکنون، کان تنها دروازه‌بانی است که موفق به کسب این جایزه برای بهترین بازیکن انفرادی تورنمنت شده است.
هرچند آلمان در فینال شکست خورد – و بخشی از آن به دلیل اشتباه کان بود – اما اگر تلاش‌های برجسته دِر تیتان در مراحل قبل نبود، آنها حتی به فینال یوکوهاما نیز نمی‌رسیدند.
در بازی‌های مرحله گروهی در ساپورو، ایباراکی و شیزوئوکا، کان از همه زوایا و با استفاده از بخش‌های مختلف بدنش – دستان، انگشتان، لگن، سینه، شکم و پاها – یک سری مهارهای چشمگیر انجام داد و آلمان تنها یک گل دریافت کرد.
آن گل، ضربه وقت‌های تلف‌شده رابی کین برای جمهوری ایرلند، تنها گلی بود که کان تا پیش از فینال دریافت کرد. او که با یک ضربه بلند حرکتی را آغاز کرد که منجر به حذف پاراگوئه در مرحله یک‌هشتم شد، در مرحله یک‌چهارم بارها مانع درخشش ستاره جوان آمریکا، لندون داناوان شد و در نیمه‌نهایی نیز همین کار را با بازیکن ۲۰ ساله کره جنوبی، لی چون‌سو انجام داد.
در فینال، تهدید سه‌گانه برزیل شامل رونالدینیو، ریوالدو و رونالدو سخت‌ترین آزمون کان در آسیا بود. اما کان برای یک ساعت ایستادگی کرد، به زمین شیرجه زد و با واکنش‌های عالی، شانس برزیل را کم‌رنگ کرد.
اوایل نیمه دوم، کان هنگام مهار ضربه سر گیلبرتو سیلوا دچار آسیب‌دیدگی انگشت شد. ۱۵ دقیقه بعد، امیدهای آلمان نیز آسیب دید. یک شوت سرکش از ریوالدو توسط کان زخمی دفع شد و رونالدو به راحتی توپ را به گل تبدیل کرد.
همین دو نفر در گل دوم برزیل نیز نقش داشتند که به کسب پنجمین ستاره برزیل منجر شد و آلمان برای چهارمین بار نایب‌قهرمان شد.
چندین عضو آن تیم آلمان هنوز در ژاپن چهره‌های شناخته‌شده‌ای هستند، از جمله دستیار مربی مایکل اسکیبه که اکنون در حال سپری کردن دوره‌ای بسیار موفق در تیم سانفرچس هیروشیما در جی‌لیگ است. اما کمتر کسی به اندازه کان ماندگار شده است.
او که در روز پیروزی مقابل پاراگوئه ۳۳ ساله شد، یک تورنمنت شگفت‌انگیز داشت. در بیش از ۶۰۰ دقیقه، تنها یک گل دریافت کرد و همین یک گل سرنوشت دو ملت را تغییر داد.
مجموعه‌ای از واکنش‌ها، مهارها و لحظاتی که تابستانی تاریخی برای الیور کان رقم زد و بزرگ‌ترین افتخار انفرادی در بزرگ‌ترین صحنه فوتبال جهان را برایش به ارمغان آورد. او همچنین جایگاهی در قلب ژاپنی‌ها و ترانه‌های آلمانی پیدا کرد.
- در زمین بازی واقعاً درخشان است،
- در نیمه‌وقت موهایش را شانه می‌زند،
- حتی برخی روزها که پیروز می‌شود،
- هیچ‌کس کامل نیست،
- گاهی هم یک گل دریافت می‌کند،
- اما با جذابیتش هواداران را شگفت‌زده می‌کند،
- نام او اُلی کان است.
