وقتی که قصد خرید یک تلویزیون جدید را دارید، احتمالاً با اصطلاحاتی مانند QLED، OLED و UHD مواجه شدید. این اصطلاحات چه معنایی دارند و در واقع، تفاوت‌های آن‌ها با یکدیگر چیست؟
QLED چیست؟
QLED مخفف Quantum-dot Light-Emitting Diode است. یک نمایشگر QLED درست مانند یک صفحه نمایش LED معمولی است، با این تفاوت که از ذرات بسیار ریز به نام نقاط کوانتومی برای افزایش روشنایی و رنگ استفاده می‌کند. به صورت خلاصه، این نمایشگرها از فناوری QLED استفاده می‌کنند تا رنگهای بهتری را ارائه بدهند.
اگرچه فناوری QLED در سال ۲۰۱۳ توسط سونی معرفی شد، سامسونگ اکنون تلویزیون‌های QLED می‌فروشد و با دیگر سازندگان QLED همچون سونی، Vizio، Hisense و TCL همکاری می‌کند.
نقاط کوانتومی، ذرت کوچکی هستند که با تابش نور به آن‌ها می‌درخشند. آن‌ها بسیار کوچک هستند که حتی از یک ویروس نیز ریزترند. از آنجایی که اندازه آن‌ها بسیار دقیق کنترل می‌شود، در نتیجه نور حاصل از آن‌ها را نیز می‌توان به همان دقت کنترل کرد. آن‌ها همچنین بسیار پایدار هستند و با گذشت زمان، از بین نمی‌روند، برخلاف نمایشگرهای LED که می‌توانند از این مشکل رنج ببرند. سامسونگ اخیراً برای بهبود این فناوری، Neo QLED را معرفی کرده از فناوری مینی ال‌ای‌دی کمک می‌گیرد.
OLED چیست؟
یک Organic Light-Emitting Diode یا به اختصار OLED با استفاده از ماده‌ای ساخته می‌شود که در هنگام برخورد با الکتریسیته مشابه عنصر گرمایش در توستر می‌درخشد. OLEDها همان‌طور که از نامش مشخص است، از ترکیبات آلی ساخته شده‌اند ترکیبات آلی با هم کار می‌کنند چراکه هر رنگ LED به ترکیب متفاوتی از ترکیبات آلی نیاز دارد.
بسته به میزان جریان الکتریکی که هر پیکسل OLED دریافت می‌کند، فرکانس نور متفاوتی تولید می‌کند. با جریان قوی، OLEDها نور بیشتری تولید می‌کنند و بالعکس. علاوه بر این، یک صفحه نمایش OLED سیاهی بسیار تیره‌تری را ارائه می‌دهد.
یکی از نقاط ضعف بالقوه نمایشگرهای OLED، خطر سوختن است که ممکن است زمانی رخ بدهد که تصاویر ثابت برای مدت طولانی روی صفحه باقی می‌مانند. عوامل مختلف مانند نوع محتوا و الگوهای استفاده می‌توانند منجر به سوختن شوند. با این حال، راهکارهایی برای تعمیر این نمایشگرها وجود دارد.
UHD چیست؟
UHD نوعی فناوری نمایشگر نیست بلکه مخفف Ultra High Definition است و یک وضوح نمایشگر محسوب می‌شود. این یک سطح بالاتر از Full HD است که ۱۹۲۰×۱۰۸۰ پیکسل است و از آن به‌عنوان 1080p یاد می‌شود. با این حال، UHD چهار برابر وضوح بیشتری دارد و رزولوشن آن ۲۱۶۰×۳۸۴۰ است.
وضوح UHD را نمی‌توان با فناوری QLED مقایسه کرد چراکه دو چیز متفاوت هستند اما می‌توان UHD را با دیگر رزولوشن‌ها مانند Full HD مقایسه کرد. این در حالی است که فناوری QLED یا OLED را می‌توان با دیگر فناوری‌های نمایشگر مانند Neo QLED، QD-OLED و NanoCell مقایسه کرد. فناوری‌هایی مانند QLED و OLED همگی می‌توانند از رزولوشن UHD پشتیبانی کنند.
QLED در برابر OLED؛ کدام بهتر است؟
فناوری OLED کنتراست عالی، سیاهی عمیق‌تر و زاویه دید وسیع‌تری ارائه می‌دهد. از سوی دیگر، فناوری QLED به طور کلی سطوح روشنایی بالاتر، گزینه‌های صفحه نمایش بزرگتر و محدود قیمت به‌صرفه‌تری دارد. نمایشگرهای QLED همچنین بدون خطر سوختگی مرتبط با OLED هستند و طول عمر بیشتری دارند.
تلویزیون‌های QLED به طور کلی دارای زمان پاسخگویی ۲ تا ۸ میلی ثانیه هستند و این در حالی است که تلویزیون‌های OLED بسیار سریع‌تر هستند و زمان پاسخگویی 0.1 میلی ثانیه دارند. اگر قصد استفاده از مانیتور با رایانه‌های شخصی گیمینگ را دارید، تلویزیون‌های OLED بهترین گزینه هستند.
با در نظر گرفتن تمام مزایا و معایب تلویزیون‌های QLED و OLED، انتخاب یک تلویزیون OLED منطقی‌تر خواهد بود. با این حال، در نهایت، همه چیز به بودجه و نیازهای شما بستگی دارد که از چه فناوری‌ای برای تلویزیون و نمایشگر بعدی خود انتخاب کنید.
