گنجینه‌های فرهنگی ایتالیا در سال ۲۰۲۴ چنان جذابیتی داشتند که بیش از ۶۰ میلیون گردشگر را به خود جذب کردند؛ رقمی که حتی از جمعیت این کشور که حدود ۵۹ میلیون نفر است نیز فراتر می‌رود. این استقبال، جایگاه ایتالیا را به‌عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری جهان تثبیت کرد؛ آثار تاریخی این کشور در مجموع ۳۸۲ میلیون یورو درآمد نصیب خزانه ملی کردند. کلوسئوم، آمفی‌تئاتر نمادین رم، ستاره اصلی بود و با جذب ۱۴.۷ میلیون بازدیدکننده، بیش از ۱۰۰ میلیون یورو درآمد کسب کرد و نشان داد این میراث تا چه اندازه از نظر فرهنگی ارزشمند است.
افزایش چشمگیر بازدید و درآمد موزه‌ها
در واقع این ۶۰ میلیون بازدید نسبت به سال قبل ۲ میلیون نفر افزایش داشت؛ افزایش درآمد نیز به میزان ۶۸ میلیون یورو ثبت شد که بخشی از آن به دلیل تنظیم قیمت بلیت‌ها بود. کلوسئوم با قدمتی نزدیک به ۲۰۰۰ سال، قابل درک است که در صدر محبوب‌ترین‌ها قرار گیرد. پس از آن، گالری اوفیتزی فلورانس با ۵.۳ میلیون نفر و شهر باستانی پمپئی با ۴.۳ میلیون بازدیدکننده جای دارند؛ شهری که به شکل دراماتیکی توسط خاکستر آتشفشانی حفظ شده است. دیگر جاذبه‌های برجسته شامل پانتئون رم (۴.۱ میلیون)، گالری آکادمیا فلورانس (۲.۲ میلیون)، قلعه سنت‌آنجلو رم (۱.۳ میلیون) و موزه مصرشناسی تورین (۱ میلیون) هستند. این روند صعودی، تا حد زیادی مرهون مجموعه چشمگیر بیش از ۴۰۰ موزه دولتی ایتالیاست.
موزه‌های واتیکان؛ غول پنهان
در این آمار رسمی، موزه‌های واتیکان (شامل کلیسای سیستین) حضور ندارند؛ چرا که این مجموعه‌ها تحت قلمرو واتیکان، دولتی مستقل در دل شهر رم قرار می‌گیرند. اگر این موزه‌ها که سالانه بیش از ۶ میلیون بازدیدکننده دارند نیز لحاظ شوند، در رتبه دوم پس از کلوسئوم قرار می‌گیرند. جالب اینکه انتصاب اخیر پاپ لئو چهاردهم نیز جذابیت واتیکان را افزایش داده و بر توجه گردشگران افزوده است.
تأثیر اقتصادی و فرهنگی
این آمار نشان می‌دهد که ایتالیا توانسته به لطف تاریخ، هنر و فرهنگ خود، جذابیتی جهانی حفظ کند. درآمد ۱۰۰ میلیون یورویی کلوسئوم گویای منافع مالی صنعت گردشگری است؛ منافعی که می‌تواند در تأمین خدمات عمومی و حفاظت از میراث فرهنگی نقش ایفا کند. البته این افزایش چشمگیر بازدیدکنندگان، نگرانی‌هایی نیز درباره مدیریت پایدار و فرسایش بیش از حد آثار تاریخی ایجاد کرده است.
