در میان مجموعه بزرگی از شخصیت‌ها در Squid Game، هفت نفر بیش از بقیه برجسته ظاهر می‌شوند و به‌یادماندنی‌ترین و تأثیرگذارترین شخصیت‌های سریال تبدیل می‌شوند. این سریال کره‌ای که در سه فصل ساخته شده، مجموعه‌ای متنوع از کاراکترها را ارائه می‌دهد و در عین حال بسیاری از آن‌ها را پیش از پایان سریال از بین می‌برد.
با اینکه زمان حضور بیشتر شخصیت‌های اصلی در سریال محدود است، اما سریال Squid Game با دقت و مهارت شخصیت‌ها را به شکلی متمایز و مهم برای داستان کلی ترسیم می‌کند. حتی با وجود حذف شخصیت‌های فصل اول از فصول دوم و سوم، آن‌ها همچنان نقش حیاتی در شکل‌گیری روایت دارند. از سوی دیگر، برخی از شخصیت‌های فصل‌های دوم و سوم نیز با وجود مرگ زودهنگام، تأثیری ماندگار از خود به جا می‌گذارند. اگرچه اکثر شخصیت‌ها با دقت طراحی شده‌اند، اما برخی از آن‌ها به‌مراتب به‌یادماندنی‌تر از بقیه هستند.
۷. فروشنده / جذب‌کننده بازیکن‌ها – با بازی گونگ یو
با وجود زمان کوتاه حضور فروشنده در مقایسه با دیگر شخصیت‌ها و موضع اخلاقی مشکوکش، اجرای خارق‌العاده گونگ یو در فصل‌های اول و دوم باعث شده تا بینندگان خواهان زمان بیشتری از او روی صفحه باشند. دوگانگی نگران‌کننده‌ای در شخصیت او وجود دارد: در ظاهر مهربان و خوش‌برخورد است اما در واقع تجسم بصری وسوسه‌های تاریک بازی‌هاست. گونگ یو با وجود دیالوگ‌های اندک، به‌خوبی نیت پنهان و هولناک این شخصیت را منتقل می‌کند.
۶. کانگ سه-بیوک – با بازی جونگ هو-یون
برخلاف بیشتر شخصیت‌ها، کانگ سه-بیوک پر سروصدا یا نمایشی نیست اما با سکوت استوار خود در فصل اول حضوری قدرتمند دارد. داستان تلخ او به‌عنوان یک پناهنده از کره شمالی، بازتابی از ظلم‌های واقعی اجتماعی است و نشان می‌دهد چگونه افرادی مانند او، قربانی شرایط خشن زندگی خود شده‌اند.
۵. علی عبدل – با بازی آنوپام تریپاتی
علی یکی از شخصیت‌های محبوب Squid Game است، نه به‌خاطر قدرت یا استراتژی، بلکه به‌خاطر معصومیت بی‌آلایشش. او در فضای بازی‌های بی‌رحم جایی نداشت و اگر نبود، احتمالاً جی-هون در همان بازی اول کشته می‌شد. معصومیتش در نهایت باعث نابودی‌اش شد و نشان داد کسانی که زحمت می‌کشند و قواعد را رعایت می‌کنند، اغلب زیر چرخ‌دنده‌های نظامی بی‌رحم له می‌شوند.
۴. چو هیون-جو – با بازی پارک سونگ-هون
هیون-جو در فصل دوم به سرعت به یکی از شخصیت‌های محبوب تبدیل شد. با اینکه ابتدا به ادامه‌ی بازی‌ها رأی مثبت داد، اما همواره اخلاق‌مدار باقی ماند و مهارت‌های رهبری قابل توجهی از خود نشان داد. او در جریان هر بازی به دیگران توجه می‌کرد و در شورش جی-هون شجاعت زیادی به خرج داد. در بازی قایم‌باشک فصل سوم، به‌تنهایی بازیکنانی را که به گئوم-جا و هیون-جو حمله کرده بودند، شکست داد. با وجود قدرت بالایش، خیلی‌ها تصور می‌کردند او به فینال خواهد رسید، اما مرگ زودهنگام و فداکاری‌اش برای نجات دیگران، احترام بیشتری برایش به همراه آورد.
۳. هوانگ این-هو (فرانت من) – با بازی لی بیونگ-هون
فرانت من یا همان این-هو، در فصل‌های اول و دوم شخصیت منفی اصلی است. او حتی مستقیماً وارد بازی می‌شود تا جی-هون را زیر نظر داشته باشد و در مسیر خودش نگه دارد. اما هرچه سریال جلوتر می‌رود، انگیزه‌ها و پیشینه‌اش نیز بیشتر روشن می‌شود. او آینه‌ای برای جی-هون است؛ کسی که نشان می‌دهد اگر انسانیت خود را کنار بگذاری، به چه چیزی تبدیل خواهی شد.
پیشینه‌ی او آشکار می‌کند که مانند جی-هون، روزی وارد بازی‌ها شده بود تا زندگی‌اش را نجات دهد و به خانواده‌اش کمک کند، اما این بازی‌ها به تدریج امیدش به انسانیت را از بین بردند. اگرچه هیچ‌گاه فرصت جبران کامل به او داده نمی‌شود، اما روند تحول شخصیتی‌اش در فصل سوم، از تأثیر فداکاری جی-هون بر او خبر می‌دهد.
۲. سئونگ جی-هون – با بازی لی جونگ-جه
جی-هون در فصل اول تجسم «آدم معمولی» است؛ کسی که نیت‌های خوبی دارد اما در عمل با تصمیم‌های نادرست به دردسر می‌افتد. در فصل دوم، اخلاق او خاکستری می‌شود و عطش انتقام باعث می‌شود عقل و وجدانش را زیر پا بگذارد. در فصل سوم، زمانی که دائه-هو را با خشونت می‌کشد، به‌وضوح در تاریکی فرو می‌رود، اما در نهایت با فداکاری برای نجات نوزاد جون-هی، خود را نجات می‌دهد.
اگرچه مرگ او در فصل سوم واکنش‌های متفاوتی از تماشاگران دریافت کرد، اما پایان مناسبی برای قوس شخصیتی‌اش بود. او نشان داد که برخلاف باور فرانت من، انسان‌ها ابزار سرگرمی نیستند و می‌توانند انتخابی اخلاقی داشته باشند.
۱. چو سانگ-وو – با بازی پارک هه-سو
سانگ-وو یکی از کامل‌ترین و پیچیده‌ترین شخصیت‌های Squid Game است. او از ابتدا شخصیت اخلاقی بی‌ثباتی دارد و برای رسیدن به فینال، از عبور از خطوط قرمز اخلاقی ابایی ندارد. اما فداکاری‌اش در آخرین دور بازی، نشان‌دهنده‌ی این است که او نیز روزی انسانی بوده که زیر فشار خرد شده است.
رویارویی او با جی-هون نیز اهمیت زیادی دارد؛ چرا که آن‌ها زمانی بهترین دوستان بودند. سانگ-وو که در گذشته فردی موفق و بااستعداد بود، به دلیل چند اشتباه، همه چیز را از دست داد. داستان او تصویری دردناک اما قابل‌درک از فروپاشی انسان در نظامی سرمایه‌محور است که برای کسانی که خطا می‌کنند، بخششی قائل نیست.
